Τον παλιό καιρό, ο μεγάλος Ησίοδος ανέφερε πως δύο μεγάλες δυνάμεις, η Αιδώς και η Νέμεσις, είχαν φορέσει τα πέπλα τους και είχαν φύγει μακριά από αυτόν τον κόσμο. Μας εγκατέλειψαν και επήλθαν οι συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης.
Σήμερα κινδυνεύουμε να μας εγκαταλείψει άλλη μία δύναμις, πιο ισχυρή από τις προηγούμενες, ο Θεός που είναι υπεύθυνος για την διαιώνιση του είδους μας, ο Έρως. Γιος του Πόρου και της Πενίας, με τα πλούσια συναισθήματα που μας προσφέρει, τα οποία τα έχει κληρονομήσει από τον πατέρα του και την φτώχια που νιώθουμε από την έλλειψη του προσώπου στο οποίο ανταποκρίνεται ο Έρωτάς μας, προνόμιο που του το κληροδότησε η μητέρα του.
Η κοινωνία μας σήμερα υφίσταται μια ισχυρή βλάβη. Έχει αρχίσει και χάνεται έντονα κάθε είδος ηθικής αξίας. Έχουμε πέσει με τα μούτρα στην ύλη και στον υπερκαταναλωτισμό. Αλήθεια, τι θα έλεγε ο απλός Διογένης αν βρισκόταν στο σήμερα; Θα νόμιζε πως βρέθηκε στον Άδη, όπου αντί για φωτιές θα έβλεπε παντού καύσιμα πετρελαίου και ηλεκτρισμό. Και φυλακή της ψυχής τα κλουβιά από ντουβάρι με ηλεκτροφόρα καλώδια γύρω τους.
Πέφτοντας με τέτοιον τρόπο στην ύλη, θρέφουμε μόνο το επιθυμητικό κομμάτι της ψυχής μας. Το μαύρο άλογο στον Πλατωνικό διάλογο «Φαίδρο», που μας πάει όλο και πιο κάτω και σέρνει μαζί και το άσπρο άλογο και τον Ηνίοχο.. ‘Εχουμε πλέον τόσα πολλά υλικά αγαθά, το μέτρο έχει χαθεί και λόγω της ασυδοσίας, αρχίζουμε και χάνουμε τον εαυτό μας και την επαφή με την ομορφιά αυτού του κόσμου. Όχι μόνο δεν αντικρίζουμε την ωραία Ελένη, κάτι που συμβαίνει σε ελάχιστους, άλλα έχουμε ξεχάσει πως είναι και το είδωλό της, εκείνο για το οποίο μάχονταν Αχαιοί με Τρώες.
Τα κακά λοιπόν διαδέχονται το ένα το άλλο, και μετά τον υπερκαταναλωτισμό, την σκυτάλη παίρνει η ασυδοσία της τεχνολογίας. Είναι το κερασάκι στην τούρτα ώστε ο άνθρωπος να «ρομποτοποιηθεί» και να χαθεί ο Έρωτας απ’ την ψυχή του. Όταν τα έχουμε όλα στο χέρι γινόμαστε οκνηροί. Αποτέλεσμα τούτου να επιζητούμε το πιο εύκολο και να αποφεύγουμε την διαδικασία να κυνηγήσουμε το οτιδήποτε. Αν δεν έχεις διάθεση για κυνήγι όμως, δεν έχεις διάθεση και να ερωτευθείς.
Τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν μέσα στους κόλπους της τεχνολογίας. Από νήπια μέχρι να γίνουν έφηβοι έχουν στο μυαλό τους τα παιχνίδια του υπολογιστή. Τους λείπει η όρεξη για να παίξουν μεταξύ τους ξύλο όπως άλλοτε οι νέοι, τους λείπει η όρεξη για καμάκι.. Απέχουν λοιπόν από κάθε γνώρισμα του Άρεως και της Αφροδίτης. Απέχουν όμως έτσι και από την Αρμονία, διότι η Αρμονία είναι κόρη του Άρεως και την Αφροδίτης. Όταν απέχουν από την Αρμονία, αρχίζουν τα ψυχικά νοσήματα όταν περάσουν στην ενηλικίωση. Άνθρωποι με ψυχικά νοσήματα μπορούν να ερωτευθούν; Πώς να ερωτευθούν όταν το μόνο που γνωρίζουν από νήπια είναι ένας υπολογιστής; Που ακόμη κι όταν νοιώθουν την ορμή της διαιώνισής τους, πετούν τους απογόνους τους στην οθόνη, η οποία αλλάζει κάθε φορά προσωπείο, μια γίνεται το είδωλο της ερωτικής γυναικείας – αντρικής απόλαυσης, μία το είδωλο της διασκέδασης. Διότι αληθινή απόλαυση και διασκέδαση δεν γνωρίζουν, και αν τύχει και γνωρίσουν, θα είναι γι’ αυτούς κάτι ξένο, έξω απ’ τα νερά τους, και με δυσκολία θα το δεχτούν στην καθημερινότητά τους. Γιατί θα τους αναγκάσει να αποβάλλουν την οκνηρία, στην οποία τους έχει ρίξει η τεχνολογία.
Όταν λοιπόν μεγαλώνουν τέτοια παιδιά, και το ποσοστό τους αρχίζει και αυξάνεται, τα ψυχικά νοσήματα θα κυβερνούν τους ανθρώπους και στην καρδιά τους δεν θα υπάρχει θέση για τον Θεό Έρωτα, ο οποίος πικραμένος, θα μαζέψει τα βέλη του και θα πετάξει μακριά απ’ αυτόν τον τόπο. Θα πάει στον Όλυμπο και θ’ αναγγείλει τα κακά μαντάτα του τέλους μας. Διότι με την έλλειψή του δεν θ’ αντέξει το είδος μας για πολλές γενεές ακόμη.
Μόνη μας σωτηρία η αποφυγή της τεχνολογίας και η επιστροφή στον παλαιό τρόπο ζωής, όπου υπήρχε περισσότερη ευδαιμονία και όλοι ήμασταν πιο κοντά.
Αρετή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου