Κάτω από το φως της πανσελήνου, η θάλασσα της Λεπτοκαρυάς

 καθρεφτίζει την ψυχή μας. Οι καρδιές ανοίγουν, οι λέξεις περιττεύουν, και η σιωπή γίνεται μια γλώσσα αγάπης και εσωτερικής ειρήνης.»

 

🇬🇷 Ο Λαβρόφ ζητά αναγνώριση της ελληνικής μειονότητας:

Μια ιστορική στιγμή με άρωμα… Αδριανούπολης

Σε μια δήλωση που δεν πέρασε απαρατήρητη, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έθεσε ως όρο για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας με την Ουκρανία την αναγνώριση της ελληνικής μειονότητας που ζει κυρίως στη Μαριούπολη και τις παράκτιες περιοχές της Αζοφικής.

Η δήλωση αυτή, με φόντο τις συνεχείς διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στην περιοχή, αποτελεί μια απροσδόκητα θετική παρέμβαση υπέρ των ελληνικών κοινοτήτων, που για χρόνια ζούσαν στη σκιά της ιστορίας, παρότι υπήρξαν ακλόνητοι θεματοφύλακες του ελληνισμού στην περιοχή.

 Θύμισε... τη Συνθήκη της Αδριανούπολης (1829)

Η στάση αυτή του Λαβρόφ θυμίζει ιστορικά γεγονότα άλλων εποχών. Το 1829, με τη Συνθήκη της Αδριανούπολης, η Ρωσία του Τσάρου Νικολάου Α’ υποχρέωσε την Οθωμανική Αυτοκρατορία να αναγνωρίσει de facto την ανεξαρτησία της Ελλάδας, ύστερα από πολυετή αγώνα και γεωπολιτική διαπραγμάτευση.

Τότε, ο ρωσικός παράγοντας προώθησε τα συμφέροντα των χριστιανικών πληθυσμών, κυρίως των Ελλήνων, υποστηρίζοντας ουσιαστικά την ίδρυση του πρώτου ελληνικού κράτους. Σήμερα, περίπου δύο αιώνες μετά, η αναφορά Λαβρόφ στην ελληνική ταυτότητα ξυπνά αναλογίες και μνήμες.

    Το μήνυμα πίσω από τα λόγια

Παρά τις γεωπολιτικές σκοπιμότητες της Μόσχας, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε την ηθική και πολιτιστική αξία αυτής της τοποθέτησης. Οι Έλληνες της Ουκρανίας, ιδιαίτερα στη Μαριούπολη, έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες, πολεμικές καταστροφές, ξεριζωμό και απαξίωση.

Η αναγνώριση της ιστορικής τους παρουσίας και η προστασία της ταυτότητάς τους δεν είναι πολιτικό παιχνίδι – είναι υποχρέωση του πολιτισμένου κόσμου.

   Οι φωνές των μειονοτήτων ζητούν ακρόαση

Σε έναν κόσμο όπου οι ισχυροί συχνά λησμονούν τους μικρούς, η φωνή των πολιτιστικών και εθνοτικών κοινοτήτων –όπως των Ελλήνων στην Ουκρανία– πρέπει να ακουστεί δυνατά. Μια ειρήνη που παραβλέπει τις ταυτότητες και τη μνήμη των λαών δεν είναι ειρήνη, είναι απλώς ανακωχή.

 

   Συμπέρασμα

  Η δήλωση Λαβρόφ, θετική ή όχι από διπλωματικής απόψεως, έφερε και πάλι στο προσκήνιο τον ξεχασμένο ελληνισμό της Αζοφικής. Κι αυτό, από μόνο του, είναι μια υπενθύμιση προς όλους: Ότι οι ρίζες μας δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Ότι ο ελληνισμός της διασποράς δεν είναι απλώς παρελθόν, αλλά ζωντανό παρόν που αξίζει σεβασμό, αναγνώριση και μέλλον.

  Το άρθρο βασίζεται σε δηλώσεις του Ρώσου ΥΠΕΞ και στην ιστορική αναδρομή της Συνθήκης της Αδριανούπολης του 1829. Για τη διασφάλιση των μειονοτήτων, κάθε φωνή μετράει.

Κάποιοι ιδιώτες προσπαθούν να υποδυθούν τον ρόλο της αρχής

 Του Κωνσταντίνου Σ Γιάντσιου 

Όχι άλλες σκιές — σεβασμός στην επιχειρηματικότητα και την αλήθεια

Ως επιχείρηση που δραστηριοποιείται στη Λεπτοκαρυά από το 1974, αισθανόμαστε την ανάγκη να τοποθετηθούμε δημόσια απέναντι σε ένα φαινόμενο που, αν δεν αντιμετωπιστεί, δηλητηριάζει την τοπική κοινωνία και την εμπιστοσύνη μεταξύ πολιτών.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ότι έγινε «αυτοψία» έξω από την επιχείρησή μας για υποτιθέμενα προβλήματα απορροής ομβρίων νερών. Η αλήθεια είναι ότι η επιχείρησή μας, όπως και όλες οι όμορες επιχειρήσεις του δρόμου, λειτουργεί με τον ίδιο, καθιερωμένο τρόπο δεκαετίες τώρα, φροντίζοντας καθημερινά για την καθαριότητα, χωρίς να επιβαρύνει τον Δήμο με ούτε μία σακούλα σκουπιδιών ή νερό καθαρισμού.

Σήμερα, απευθυνθήκαμε επίσημα στη ΔΕΥΑΔΟΛ, η οποία μας επιβεβαίωσε ότι ουδέποτε διέταξε ή πραγματοποίησε οποιονδήποτε έλεγχο στο σημείο.

Αυτό σημαίνει ένα από τα δύο:

είτε γίνεται προσπάθεια παραπλάνησης, δημιουργώντας τεχνητή αναστάτωση,

είτε κάποιοι ιδιώτες επιχειρούν να υποδυθούν τον ρόλο της αρχής, με μοναδικό σκοπό να δημιουργήσουν κλίμα στοχοποίησης και εντυπώσεων.

Εμείς, οι επαγγελματίες του τουρισμού, δεν έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε με καχυποψίες και μικρότητες.

Ζούμε από την καθαρή λειτουργία μας και από τη σχέση εμπιστοσύνης με τον επισκέπτη και την τοπική κοινωνία.

Καλούμε λοιπόν όλους να αφήσουν στην άκρη τη νοοτροπία του καφενείου και του πληκτρολογίου και να δουν ποιοι πραγματικά προσφέρουν καθημερινά στον τόπο.

Εμείς συνεχίζουμε — όπως πάντα — με καθαρό πρόσωπο, καθαρό πεζοδρόμιο και καθαρή συνείδηση.

Με εκτίμηση,

Η Διοίκηση της Επιχείρησης Κωνσταντίνος Σ Γιάντσιος