ΑρχειοθήEις μνήμην του Ορφέως Μεγάλο κακό η ημιμάθεια…!!! ΛΕΙΒΗΘΡΑ : Μέχρι και έωςκη ιστολογίου

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Νίκος Ξυλούρης - Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα (live)

Haris Alexiou Erotiko.

Βαθιές Ολύμπιες «πληγές»…Δευτέρα, 5 Νοεμβρίου 2012


Στο τρομακτικο Γράφει ο Ανδρέας Μπούκας
Δεκαετίες μεταχειριστήκαμε τους πρόποδες του Ολύμπου σα σκουπιδότοπο, για να αποθέσουμε μπάζα και κυρίως για ρίψεις διαφόρων λυμάτων που μόλυναν τα ”σωθικά του”. Όταν μας βόλευε πήραμε άμμο, χαλίκια ή και πέτρα απ’ αυτό το μνημείο της φύσης, που είναι συνδεδεμένο με τον ελληνισμό από τους προϊστορικούς χρόνους.

Δεν γλίτωσαν φυσικά ούτε τα ρέματα φυσικού αποστραγγισμού του Ολύμπου. Πολλά απ’ αυτά μπαζώθηκαν και έγιναν οικόπεδα που ”ενσωματώθηκαν” σε κλήρους ή μοσχοπουλήθηκαν με πλαστά στοιχεία και παράνομα, σαν κληρονομιά απ’ τη ”γιαγιά”…

Άλλοτε έκλεινε μια τέτοια «πληγή», άλλοτε –συχνότερα- οι διαμαρτυρίες και οι καταγγελίες πολιτών χανόταν στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της γραφειοκρατίας… Κι αυτή η δικαιοσύνη δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Σε σχέση με το περιβάλλον του Ολύμπου, εκτός από τυφλή αποδείχτηκε συχνά κωφάλαλη, ανάπηρη και «μη γνωρίζουσα ανάγνωση και γραφή».

Η όλη κατάσταση αποτέλεσε ακόμη αφορμή για έργα και πάρεργα που για δεκαετίες απορροφούσαν αχόρταγα κονδύλια από διάφορες επιδοτήσεις.

Κι «πληγές», όποτε η αυτοδιοίκηση ή ο νόμος, έκλεινε μιά απ’ αυτές, σαν να είχαμε να κάνουμε με τη Λερναία Ύδρα, φαίνεται να ”ξεφύτρωναν” δυό για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο. Δημιούργησαν καταστάσεις που επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία μας και την υγεία των μελλοντικών γενεών. Δηλητηριάζουν τον υδροφόρο ορίζοντα, την πανίδα και τη χλωρίδα του Ολύμπου αλλά και αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον, που τόόόσο μας ενδιαφέρει.

Μια τέτοια ”πληγή”, άμεση απειλή για τη δημόσια υγεία συνεχίζει ως σήμερα να βγάζει δηλητήριο στους πρόποδες του Ολύμπου.

Βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα πιο κάτω από τα τελευταία σπίτια του Λιτοχώρου όπου ένας αγωγός λυμάτων ”αδειάζει” το τοξικό περιεχόμενό του σ’ ένα φυσικό ρέμα. Φανταστείτε αν κατα λάθος κάποιο παιδάκι διανοηθεί να πάει να παίξει στο ρέμα τι θα μπορούσε να ακολουθήσει… (μήπως πρέπει να θρηνήσουμε θύματα για να βάλουμε μυαλό;)

Τα βρόμικα και μολυσμένα νερολύματα του αγωγού ρέουν στην κατηφοριά. Αν δεν ενοχλούσε η ”μυρωδιά”, απ’ τον ήχο θα νόμισε κανείς πως πρόκειται για ένα φυσικό και γραφικό ρυάκι του Ολύμπου. Η πυκνή βλάστηση από βατσινιές εμποδίζει να δει κανείς τον σωλήνα των λυμάτων. Σίγουρα για κάποιο λόγο -άγνωστο πότε και με τίνος ευθύνη- έγινε το ”έργο” αλλά δεν ”ολοκληρώθηκε”. Έτσι τα λύματα δεν ακολουθούν την πορεία του αγωγού. Άγνωστο βέβαια που θα κατέληγαν. (Κι αλήθεια, αν και όταν κάποτε συνδεθούν με το «Βιολογικό» της Λεπτοκαρυάς, θα καταλήξουν στο Θερμαϊκό;)

Τμήμα του αγωγού έχει διαχωριστεί εσκεμμένα σε κάποιο σημείο και μετατοπιστεί περίπου μισό μέτρο παράλληλα έτσι ώστε το τοξικό περιεχόμενό του να χύνεται ανεμπόδιστα στο ρέμα. Η βλάστηση ”προστατεύει” απ’ τα μάτια των ”περίεργων” περαστικών το σημείο της ελεύθερης εκροής των λυμάτων, από τον αγωγό στο ρέμα.

Τα υγρά αυτά βρόμικα λύματα, παλινδρομούν λιγάκι και ενώνονται με τα βρόχινα που φέρνει ως εκεί ένας άλλος αγωγός. Όλα μαζί στη συνέχεια συνεχίζουν την καθοδική πορεία τους μέσα στο ρέμα διαποτίζοντας το έδαφος, που σε μεγάλο βαθμό τα απορροφά, οδηγώντας τα πιο βαθιά στη γη για μια σίγουρη αποθήκευση στον υδροφόρο ορίζοντα… Αυτή η εστία μόλυνσης ”υποθηκεύει” το μέλλον του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχή μας για πολλά χρόνια.

Λέγεται πως η τοπική αυτοδιοίκηση ενεργεί για να επουλώσει πάλι κάποιες απ’ αυτές τις ”πληγές”. Ας ευχηθούμε να τα καταφέρει και να συνεχίσει εργαζόμενη για την προστασία του περιβάλλοντος του Ολύμπου και του Θερμαϊκού.

Ευχόμαστε να μην ανοίξουν άλλες, νέες ”πληγές”… Αλλά και να πάψει επιτέλους η αυτοδιοίκηση να αντιμετωπίζει εχθρικά ή να περιπαίζει όσους και όσες ενδιαφέρονται για το περιβάλλον του Ολύμπου, λες και ανήκουν σε κάποιο αντίπαλο στρατόπεδο.

Ζούμε στον ίδιο περιβάλλον!

Αν δεν ενδιαφερθούμε, δεν το σεβαστούμε και δεν το προστατέψουμε πρώτα εμείς, με το παράδειγμά μας, ας μη περιμένουμε κάποιους άλλους να μας λύσουν τα περιβαλλοντολογικά προβλήματα που εμείς δημιουργούμε.


Μια εμπειρία στον Όλυμπο που..."Μαγνητίζει"



Μια εμπειρία στον Όλυμπο που...Μια ηλιόλουστη ημέρα του Αυγούστου και ένα μικρό ταξίδι στους πρόποδες του Ολύμπου προς τααρχαία Λείβηθρα ήταν η αιτία να βιώσω ένα παράξενο φαινόμενο για το οποίο θα ήμουν ιδιαίτερα επιφυλακτικός αν μου το περιέγραφαν άλλοι πρωταγωνιστές του.
Σε μια από τις κλασσικές ανηφόρες προς το βουνό και πηγαίνοντας σε ένα καταπληκτικό καφέ που βρίσκεται λίγο πιο πάνω, διαβάζω πάνω στο δρόμο: «Στοπ μαγνητικό πεδίο». Αμέσως θυμήθηκα ότι ήταν ένα από τα παράξενα μέρη της Ελλάδος όπου η ανηφόρα δεν είναι ακριβώς ανηφόρα και η κατηφόρα δεν είναι ακριβώς κατηφόρα. Αμέσως ακινητοποίησα το αυτοκίνητο πατώντας φρένο πάνω στην «ανηφόρα». Eπιχειρώντας να το ελευθερώσω, αισθανόμουν το όχημα να παραμένει ακίνητο. Ξεκινήσαμε πάλι το αυτοκίνητο και λίγο πιο πάνω το σταματώ πάλι βάζοντας «νεκρή» ταχύτητα. Το rav4 δύο τόνων (καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό) επιμένει να παραμένει ακίνητο πάνω στην «ανηφόρα» με νεκρή ταχύτητα και εμείς να παθαίνουμε τη πλάκα μας!!!
Μια εμπειρία στον Όλυμπο που...Αφού επισκεφτήκαμε το πανέμορφο καφέ μερικές στροφές πιό πάνω, στο γυρισμό αποφάσισα να κάνω μερικά «τεστάκια» διότι δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα προηγουμένως. Πρώτα ανεβοκατέβηκα τον δρόμο, τον παρατήρησα απο όλες τις γωνίες του ώστε να αποκλείσω την περίπτωση της οφθαλμαπάτης. Πράγματι. Ο δρόμος ήταν όπως φαινεται στη παρακάτω φωτογραφία. Κλασσική Ανηφόρα - κατηφόρα. 
2Αυτή είναι η Θέα πάνω απο το πανέμορφο καφέ. Ο παράξενος δρομος (με το άσπρο αυτοκίνητο να "κατηφορίζει")
Όπως φαίνεται παρακάτω στο βίντεο, το πρώτο τεστ ήταν, καθώς κατεβαίνω με "νεκρά" ταχύτητα, να αφήσω το αυτοκίνητο να κυλίσει μόνο του. Αφού βγήκα εν κινήσει από το αυτοκίνητο (τόκανα κι αυτό), το παρακολουθούσα έκπληκτος να σταματάει. Δοκιμάζω να το σπρώξω με όλη μου τη δύναμη στη ..."κατηφόρα" και βλέπετε ότι τσουλάει με το ζόρι ενάμισι περίπου μέτρο.
Να τονίσω οτι σε άλλη περίπτωση παρόμοιας κατηφόρας, σε μια επόμενη στροφή του Ολύμπου, το rav με "νεκρά" ταχύτητα έφευγε σαν σφαίρα! Στη συνέχεια λοιπόν, το σπρώχνω με το ένα χέριπρος την "ανηφόρα" πανεύκολα, βλέποντάς το να ανεβαίνει σταθερά και να μένει ακίνητο σχεδόν στο ψηλότερο σημείο του δρόμου και εγώ να αισθάνομαι οτι ενσαρκώνω ήρωα της Μarvel!!!
Το δεύτερο τεστ ήταν με το νερό. Άδειασα ένα πλαστικό μπουκάλι στο έδαφος και το νερό ανέβαινε προς τα πάνω!!! Στη συνέχεια και στο τρίτο τεστ σκέφτηκα να κυλίσω το γεμάτο πλαστικό μπουκάλι νερό στη "κατηφόρα" να δούμε με περιέγεια που θα σταματήσει και το τέταρτο τεστ ήταν το σπρώξιμο μιας κονσέρβας σκυλοτροφής. Την κονσέρβα κάποια στιγμή την ώθησα πολύ δυνατά. Τα αποτελέσματα τα βλέπετε στο βίντεο. Σταματά να κυλάει σε φανερή κλίση! Η κονσέρβα μάλιστα, όχι μόνο σταματούσε να κυλάει στη κατηφόρα, αλλά γύριζε όπως φαίνεται λίγο και προς τα πίσω.
Τελικά, σε αυτή τη χώρα ότι είναι ανεξήγητο (τουλάχιστον για σήμερα), για κάποιους είναι ...δαιμονισμένο. Όποτε για καλό και για κακό, οι εκφραστές της εγχώριας δεισιδαιμονίας φρόντισαν να τοποθετήσουν στη περιοχή (photo παρακάτω) ένα τεράστιο ξύλινο σταυρό ώστε να εξαγνίσουν το "κακό" φροντίζοντας παράλληλα να δείξουν ποιος είναι το αφεντικό ακόμη και στα "σκαλιά" της κατοικίας των Θεών.
3
Σας προτείνω το μέρος για μια μοναδική περιπέτεια.
adonis