Η πολιτική της ελληνικής ελίτ της εξουσίας!
.png)
Δεν μπορεί να είσαι Έλληνας αξιωματούχος και να δηλώνεις «ας χάσουμε και μερικά νησιά, δεν πειράζει». Δεν μπορεί να μιλάς για «μείωση της άμυνας κι ας το ρισκάρουμε με την Τουρκία». Δεν γίνεται να ισχυρίζεσαι πως «το Καστελόριζο δεν είναι στο Αιγαίο». Κι όμως, όλα αυτά ακούστηκαν από πολιτικούς του ΣΥΡΙΖΑ.
Τότε, όταν ειπώθηκαν, η Τουρκία δεν είχε ακόμα κατοχυρώσει το “Turkaegean”, ούτε είχε υπογράψει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, ούτε είχε στήσει βιομηχανία προπαγάνδας ότι είναι «θύμα». Ούτε είχαμε ακόμα το Μακεδονικό ξεπούλημα. Οι δηλώσεις φάνταζαν απλώς ακραίες ή γραφικές. Σήμερα όμως βλέπουμε καθαρά: αυτές οι τότε φωνές αδυναμίας, και ο κατευνασμός ως και σήμερα άνοιξαν το δρόμο.
Η ένωση με την κυπριακή ΑΟΖ είναι 48,6 χιλιόμετρα, πού μας το δίνει ή στρογγύλη, και όμως ακόμη δεν την ένωσαν, γιατί;
Η Τουρκία συστηματικά εμφανίζεται ως «θύμα» ενώ είναι ο μόνιμος θύτης απέναντι στον Ελληνισμό. Απειλεί με casus belli, αμφισβητεί κυριαρχικά μας δικαιώματα, εργαλειοποιεί μετανάστες, διεκδικεί μισό Αιγαίο. Και όλα αυτά ενώ στην Ελλάδα πολιτικοί, αντί να υπερασπίζονται σθεναρά την πατρίδα, έστελναν το μήνυμα πως «λίγο ρίσκο, λίγη υποχώρηση δεν πειράζει».
Το αποτέλεσμα; Σήμερα οι τουρκικές θέσεις βρίσκουν πάτημα σε διεθνές επίπεδο, με νομικά και προπαγανδιστικά εργαλεία. Ό,τι τότε φάνταζε «αθώο», σήμερα το πληρώνουμε ακριβά.
Η Ελλάδα έχει μόνο μία επιλογή: να θυμίσει στον κόσμο ότι τα νησιά δεν χαρίζονται, η άμυνα δεν είναι «κόστος», και το Καστελόριζο είναι η αιχμή του δόρατος της ελληνικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι δηλώσεις αδυναμίας ανήκουν στο χθες. Στο σήμερα χρειαζόμαστε ξεκάθαρη εθνική στρατηγική, γιατί οι καιροί δεν συγχωρούν.
Με εκτίμηση
Κωνσταντίνος Σ Γιάντσιος πρώην αντιδήμαρχος Ανατολικού Ολύμπου
