Του Κωνσταντίνου Σ Γιάντσιου
Ο Άγγλος ναύαρχος Αστιγξ, από αριστοκρατική οικογένεια, θα μπορούσε να ζήσει άνετα στην πατρίδα του.
Όταν όμως ανακοίνωσε ότι θα πάει να πολεμήσει για την Ελλάδα, ο πατέρας του τον αποκήρυξε και τον αποκληρωσε.
Κι όμως, ο Αστιγξ δεν έκανε πίσω.
Ήρθε με το πλοίο του, την Καρτερία — το πρώτο ατμοκίνητο πολεμικό που μπήκε ποτέ σε μάχη.
Οι Τούρκοι το έλεγαν “Σείταν μπαπορ”, το διαβολεμένο βαπόρι.
Μόλις το έβλεπαν, το έβαζαν στα πόδια.
Το 1827, στην ναυμαχία στον Κόλπο της Ιτέας (Αγκάλης), η Καρτερία συνέτριψε τον τουρκικό στόλο.
Ο Αστιγξ τραυματίστηκε βαριά και πέθανε το 1828 στη Ζάκυνθο.
Παρόλα αυτά, το πλοίο του συνέχισε να ταξιδεύει έναν χρόνο ακόμα, και οι Τούρκοι δεν έμαθαν ότι ο καπετάνιος είχε πεθάνει.
Έναν χρόνο αργότερα, στον Πόρο, έγινε η ταφή του με την παρουσία του Ιωάννη Καποδίστρια.
Την ίδια εποχή χάθηκαν και άλλοι μεγάλοι:
Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος, Παλαιών Πατρών Γερμανός.
Αν ζούσαν, ίσως να μην τολμούσαν ποτέ να δολοφονήσουν τον Κυβερνήτη.
Σήμερα, πολλοί από αυτούς τους ήρωες υποτιμώνται ή ξεχνιούνται.
Κι όμως, χωρίς αυτούς, η Ελλάδα δεν θα είχε σταθεί όρθια.
Όποιος θέλει, μπορεί να επισκεφθεί την οδό Φιλελλήνων στην Αθήνα, όπου βρίσκεται και η Αγγλικανική Εκκλησία — ένα σημείο που θυμίζει την παρουσία των φιλελλήνων και την προσφορά ανθρώπων όπως ο ναύαρχος Αστιγξ.
Η Ελλάδα σώθηκε και από εκείνους που δεν ήταν Έλληνες, αλλά έγιναν με την καρδιά τους, ωστόσο ακόμη και σήμερα υπάρχουν ραγιάδες που λένε ή Ελλάδα είναι μικρή.
