Του Κωνσταντίνου Σ Γιαντσιου Οι δηλώσεις και οι κατευθύνσεις που παίρνουν ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες δείχνουν μια ανησυχητική μετατόπιση από τη διπλωματία και την ειρηνική επίλυση διαφορών, προς τη στρατιωτικοποίηση και την ένταση. Ο Φλοριάν Φιλιπό, με όλα τα ελαττώματά του, έχει θίξει ένα σοβαρό ζήτημα: η Ευρώπη κινδυνεύει να μετατραπεί από ειρηνευτική δύναμη σε πολεμικό εργαλείο ξένων συμφερόντων.
Ο Μακρόν θέλει να εμφανίζεται ως "στρατηγικός ηγέτης", αλλά συχνά οι δηλώσεις του για αποστολή στρατευμάτων ή για "ευρωπαϊκή πυρηνική αποτροπή" γεννούν φόβους, όχι λύσεις. Δείχνει να υποτιμά τη σημασία της αποκλιμάκωσης, ενώ ρισκάρει τη ζωή χιλιάδων Γάλλων πολιτών και στρατιωτών.
Ο Κιρ Στάρμερ, αρχηγός των Βρετανών Εργατικών, παρόλο που είναι ακόμα στην αντιπολίτευση, έχει δείξει πλήρη ευθυγράμμιση με τα ατλαντικά γεράκια. Λείπει η ανεξαρτησία σκέψης και η πολιτική γενναιότητα που απαιτείται για μια νέα ευρωπαϊκή στάση ειρήνης.
Ο Μέρτς, πριν ακόμη αναλάβει τη γερμανική καγκελαρία, ήδη δήλωνε υπέρ της πρωτοκαθεδρίας του γερμανικού στρατού στην Ευρώπη, ειδικά απέναντι στη Ρωσία. Αυτού του είδους οι τοποθετήσεις ξυπνούν επικίνδυνες μνήμες στην ευρωπαϊκή ήπειρο και ακυρώνουν τον ιστορικό ρόλο της Γερμανίας ως δύναμης ειρηνικής σταθερότητας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο φιλλιπο είναι το κόμμα " πατριώτες" στην Γαλλία και έχει δίκαιο για τούς τρεις ηγέτες, και για την Ούρσουλα Φον ντε Λάιεν ζήτησε νά παραιτηθεί.
Ωστόσο πρέπει αλήθεια νά πούμε ότι . Η Ευρώπη χρειάζεται ηγέτες που να ξέρουν να λένε «όχι» σε πόλεμο, να χτίζουν γέφυρες αντί να υψώνουν τείχη, και να υπηρετούν πρώτα τους λαούς τους — όχι τα συμφέροντα των οπλοβιομηχανιών ή των υπερατλαντικών στρατηγικών σχεδίων.
