Πανιερώτατοι Πατέρες,
Την στάσιν της έναντι των αιρετικών - και αιρετικοί είναι όλοι οι μή Ορθόδοξοι - η Εκκλησία του Χριστού έχει καθορίσει άπαξ διά παντός, διά των αγίων Πατέρων, δηλαδή διά της Θεανθρωπίνης Παραδόσεως, της μοναδικής και αναλλοιώτου.
Συμφώνως προς αυτήν την στάσιν, εις τους Ορθοδόξους είναι απαγορευμένη κάθε συμπροσευχή και κάθε λατρευτική επικοινωνία μετά αιρετικών. Διότι «τίς μετοχή δικαιοσύνη με ανομία; τίς δέ συμφώνησις Χριστώ προς Βελιάρ; ή τίς μερίς πιστώ μετά απίστου;»[Β΄Κορινθ.ς΄14-15].
Ο 45ος κανών των Αγίων Αποστόλων ορίζει. «Επίσκοπος ή πρεσβύτερος... αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον, αφοριζέσθω, εί δέ επέστρεψεν αυτοίς, ως κληρικοίς ενεργήσαί τι, καθαιρείσθω...»
Αυτός ο Ιερός Κανών των Αγίων Αποστόλων δεν προσδιορίζει ποία ακριβώς προσευχή ή ακολουθία απαγορεύεται, αλλά απαγορεύει κάθε κοινήν μεθ΄αιρετικών προσευχήν, έστω και τήν κατ΄ιδίαν (συνευξάμενος). Εις δέ τάς οικουμενικάς κοινάς προσευχάς μήπως δεν γίνονται καί αδρότερα καί ευρύτερα τούτων;
.png)
