Λόγος Παραινετικός προς Ελληνίδες

 

 

 

"Το βέλος έσκισε τον κρύο αέρα, προτού βρει τον στόχο του. Ο φλοιός του δέντρου σκίστηκε και το μέταλλο χώθηκε βαθιά στον υγρό κορμό. Ψηλή, λευκόδερμη, καστανόξανθη, γύρω στα τριάντα, η Κλεαγέτη φάνταζε αρχηγός ανάμεσα στην ομάδα των μικρών κοριτσιών.

 

-Έτσι τοξεύουν οι Ιέρειες της Αρτέμιδος, φώναξε για να την ακούσουν όλες. Άρκται, μαζευτείτε όλες γύρω μου γρήγορα, κέλευσε η Κλεαγέτη...

 

Η φωνή της ήταν δυνατή, κελαρυστή, και αναμίχθηκε με τους υπόλοιπους θορύβους του δάσους. Βρισκόμασταν κοντά στο Ιερό της Βραυρωνείας Αρτέμιδος από το προηγούμενο απόγευμα. Η συνάθροιση αποτελούσε κεντρικό μέρος της Αρκτείας, της θητείας των νέων κοριτσιών στην προστάτιδα Θεά.

 

Ορφικός ύμνος Αρτέμιδος

Άκουσε με ώ βασίλισσα, κόρη του Διός με τα πολλά ονόματα. Τιτανίδα πού είσαι θορυβώδης, ένδοξος τοξότρια σεμνή, πού λάμπεις εις όλους και κρατείς λαμπάδα, συ ή θεά Δίκτυννα. ή προστατεύουσα τας γεννήσεις, πού προσέρχεσαι βοηθός εις τις ετοιμόγεννες, ενώ ή ίδια αγνοείς τους πόνους του τοκετού...