ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ
¨¨Πάνα καλώ κρατερόν, νόμιον, κόσμοιο το σύμπαν,
τον ουρανόν η δέ θάλασσαν η δε χθόνα παμβασίλειαν
και πυρ αθάνατον τάδε γαρ μέλη εστι τα Πανός.
Ελθέ, μάκαρ, σκιρτητά, περίδρομε, σύνθρονος Ώραις,
αιγομελές, βακχευτά, φιλένθεος, αντροδίαιτε,
αρμονίην κόσμοιο κρέκων φιλοπαίγμονι μολπή,
φαντασιών επαρωγέ, φόβων έκπαγλε βροτείων,
αιγονόμοις χαίρων ανά πίδακας ηδέ τε βούναις,
εύσκοπε, θηρητήρ, Ηχούς φίλε, σύγχορε νυμφών,
παντοφυής, γενέτωρ πάντων, πολυώνυμε δαίμον,
κοσμοκράτωρ, αυξητά, φαεσφόρε, κάρπιμε Παιάν,
αντροχαρές, βαρύμηνις, αληθής Ζευς ο κεράστης.
Σοι γαρ απειρέσιον γαίης πέδον εστήρικται,
είκει δ' ακαμάτου πόντου το βαθύρροον ύδωρ
Ωκεανός τε πέριξ εν ύδασι γαίαν ελίσσων,
αέριόν τε μέρισμα τροφής, ζωοίσιν έναυσμα,
και κορυφής εφύπερθεν ελαφροτάτου πυρός όμμα.
βαίνει γαρ τάδε θεία πολύκριτα σήσιν εφετμαίς
αλλάσσεις δε φύσεις πάντων ταις σήσιν προνοίαις
βόσκων ανθρώπων γενεήν κατ' απείρονα κόσμον.
αλλά, μάκαρ, βακχευτά, φιλένθεε, βαιν' επὶ λοιβαίς
ευιέροις, αγαθήν δ' όπασον βιότοιο τελευτήν
Πανικόν εκπέμπων οίστρον επὶ τέρματα γαίης.