ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ! ΑΡΙΘΜΟΙ
ΚΑΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΕΣ! ΠΑΝ-ΕΛΛΗΝΙΟΣ
Ἡ λέξη τελειότητα παραπέμπει, νομοτε-
λειακά, σὲ σπάνιο καὶ ὁλοκληρωμένο ἀπὸ
κάθε ἄποψη δημιούργημα, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἂν
ἀφαιρεθεῖ κάτι, χάνει τὴν λάμψη του, καὶ ἂν
τοῦ προστεθεῖ ὁτιδήποτε, χάνει τὴν φωτεινό-
τητά του. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες μαθηματικοί,
ἀπὸ τὸν καιρὸ ἀκόμα τοῦ Πυθαγόρα, συνέδε-
σαν τὴν ἔννοια τῆς τελειότητας μὲ αὐτὴν τοῦ
τέλειου ἀριθμοῦ. Ἡ ὁποία διατυπώθηκε ὡς
ἑξῆς: «κάθε ἀριθμός» σὲ σχέση μὲ τὸ ἄθροι-
σμα τῶν μικρότερων διαιρετῶν, ἢ τῶν μερῶν
του, μπορεῖ νὰ εἶναι μεγαλύτερος, ἴσος, ἢ
μικρότερος».
Στὴν πρώτη περίπτωση, τὸ ἄθροισμα τῶν
μερῶν τοῦ ἀριθμοῦ ὑπολείπεται τοῦ ἑαυτοῦ,
ἔτσι ὁ ἀριθμὸς μοιάζει μὲ ὀργανισμὸ ποὺ γεν-
νήθηκε χωρὶς νὰ ἔχει κάποιο σημαντικὸ
ὄργανο. Στὴν τρίτη περίπτωση τὰ μέρη τοῦ
ἀριθμοῦ τὸν ξεπερνοῦν, ἔτσι ὁ ἀριθμὸς μοιά-
ζει μὲ ὕπαρξη ποὺ ἔχει περισσότερα ὄργανα
ἀπὸ ὅσα χρειάζονται, γιὰ τὴν ἐπιβίωσή της.
Ἀνάμεσα σὲ αὐτὲς τὶς ἀκραῖες περιπτώσεις,
στέκει ὁ τέλειος ἀριθμὸς 6, ὁ ὁποῖος ἔχει
τὴν θέση τοῦ μέσου ὄρου, χωρὶς ἐλλείψεις
καὶ δίχως περισσεύματα, ποὺ εἶναι τὸ «Μέ-
τρον ἄριστον»!
Μέσα στὸ ὑπολογιστικὸ φάσμα οἱ τέλειοι
ἀριθμοὶ εἶναι σπάνιοι, συνολικὰ δὲν βρέθη-
καν πάνω ἀπὸ 40, οὔτε μὲ τὴν βοήθεια τῶν
σύγχρονων τεχνικῶν μέσων. Σύμφωνα μὲ μία
ἀρχαία φιλοσοφικὴ ἄποψη, ὅσο συχνὰ βρί-
σκονται τέλειοι ἄνθρωποι, τόσο πυκνὰ συ-
ναντῶνται καὶ τέλειοι ἀριθμοί. Οἱ τέλειοι
ἀριθμοὶ ποὺ ἐντοπίστηκαν ἀπὸ τὴν ἀρχαιό-
τητα, εἶναι οἱ ἑξῆς: 6, 28, 496, 8128 καὶ
33.550.336.
Μέχρι τώρα, οἱ γνωστοὶ τέλειοι ἀριθμοὶ
εἶναι μόνον ἄρτιοι, δὲν βρέθηκε ἀκόμα κανέ-
νας περιττός, ἐὰν ὅμως ὑπάρχει κάποιος,
αὐτὸς θὰ ἀποτελεῖται τουλάχιστον ἀπὸ 100
ψηφία. Τελικὰ ἡ λέξη τέλειος δίνει τὸ ἑξῆς
ἄθροισμα: 300+5+30+5+10+70+200= 620.
Ἐδῶ παρατηρεῖται κατὰ σειράν, πρῶτος ὁ τέ-
λειος ἀριθμὸς 6, ἀκολουθεῖ ὁ 2, ποῦ ἀποτε-
λεῖ μέρος ὅλων τῶν τέλειων, κι ἕπεται ἡ
ἄγνοια, ποῦ ἐκφράζεται μὲ τὸ 0! Εἶναι μία
ἀκόμα διαβολικὴ μορφή; Ἢ γνώση;!
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ, 6.6.6.!
ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΙ; ΜΑΓΕΙΕΣ; ΑΠΑΤΕΣ!
Ἡ καταστροφικὴ λεηλασία κατὰ τοῦ
Ἑλληνισμοῦ, μεθοδεύεται διαχρονικὰ σὰν
μία συκοφαντικὴ λαίλαπα, ἡ ὁποία ἐπιβάλ-
λεται πάνω ἀπὸ εἴκοσι αἰῶνες. Εἶναι μία συ-
νέχεια μὲ τὴν θανάτωση τῆς γνώσης στὸ πρό-
σωπο τοῦ μεγίστου τῶν φιλοσόφων Σωκράτη,
καὶ τὴν δολοφονία τῆς ἀνδρείας στὸ πρόσωπο
τοῦ Μεγαλέξανδρου, τοῦ ἀναχαιτιστῆ τῶν
περσικῶν ἐπιδρομῶν κατὰ τῆς Ἑλλάδος.
Εἶναι ἀκόμα ἡ διαρκὴς δολιοφθορὰ κατὰ
τῆς Ἑλληνικῆς μυθιστορίας, ἡ μεθοδευμένη
ἀντιγραφή, μὲ τὸ παραμύθι τῶν «ἐκλεκτῶν»
τῆς βίβλου, ἀπὸ Ἀδάμ-Εὕας, Ἀβραάμ-
Σάρας, Ἰσαάκ-Ρεβέκκας, Μωϋσῆ-Ἐσθήρ,
Χριστοῦ-Μαγδαλινῆς καὶ ὁλοκλήρου τοῦ συ-
νεργείου τῆς λεγόμενης «ἁγίας γραφῆς». Ἀκο-
λουθοῦν οἱ πατριάρχες, τὸ παπαδαριὸ καὶ
ὅλα τὰ συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα ὄργανα, τὰ
ὁποῖα παγιδευμένα στὸ δόγμα μίας ἀπάτης,
καταπολεμοῦν τὴν μάθηση μὲ δεισιδαιμονί-
ες.
Ἐπισημαίνεται ἀκόμα ὅτι, ὁ ἀριθμὸς 6
ἔχει μία ἐπιστημονικὴ δομὴ μὲ τὴν κοσμο-
γονία, ποὺ συμβολικὰ χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ
τοὺς Ἕλληνες διανοητές, μὲ τοὺς 6 Τιτάνες,
τὶς 6 Τιτανίδες καὶ τὰ 6 ζευγάρια τους, ποὺ
προσωποποιοῦν τὸ σύμπαν μὲ τὸ 6.6.6. Ἀκό-
μα βάση τοῦ τέλειου ἀριθμοῦ 6, συγκροτή-
θηκε τὸ Ὀλυμπικὸ πάνθεο, μὲ τὰ 6 ἀγόρια κι
6 κορίτσια, καθὼς καὶ ἡ λέξη ΠΑΡΑΔΟΣΗ
καὶ τὸ ὄνομα ΙΑΠΕΤΟΣ, ποὺ εἶναι ὁ πατέρας
τοῦ Προμηθέα, παπποὺς τοῦ Δευκαλίωνα καὶ
προππάπος τοῦ Ἕλληνα, ἄρα γενάρχης τῆς
Ἑλληνικῆς φυλῆς, συναθροιζόμενα δὲ ἀμφό-
τερα, βγάζουν τρεῖς φορὲς τὸν ἀριθμὸ 6 =
6.6.6.
Ἀκόμα καὶ ὁ γενάρχης τῶν Ἑλλήνων Ἰα-
πετός, ἀντιγράφηκε ἀπὸ τοὺς «περιούσιους»
μὲ τὸ ὄνομα Ἰάφεθ, προβαλλόμενος σὰν γε-
νάρχης τῆς λευκῆς φυλῆς, ὁ δὲ ἀριθμὸς
6.6.6. σὰν σατανικός. Διότι, μετὰ τὴ νίκη ἐπὶ
τῶν Τιτάνων, ὁ Δίας ἔστειλε τὸν Ἰαπετὸ στὰ
Τάρταρα - κόλαση, ἀπὸ τὸ ἄντρο ποὺ ἀνέσυ-
ραν τὸν σατανᾶ. Τὸ γεγονὸς ἐπιβεβαιώνεται
μὲ τὸ ἀκόλουθο πείραμα. Ἂν καταργηθοῦν οἱ
διαφημίζοντες τὸν σατανᾶ, θὰ ξεχαστεῖ καὶ ὁ
ἴδιος καὶ τὰ μαμούνια του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου