Ομηρικοί ερινεοί

 Ερινεός. Η γνωστή αγριοσυκιά. Ένα διαχρονικό Ιερό Δέντρο. 

Στην αρχαία Ελλάδα, Ερινεός ή Ερινεώς, σήμαινε: θεός, ή σύκον άρρεν. (6)
Σ’ αυτό το μοναδικό προϊόν, που δεν είναι γνήσιος καρπός, αλλά ένα συγκάρπιο, 

αποτελούμενο από την ταξιανθία, μαζί με την ανθοδόχη, είναι δυνατόν να αναγ

νωριστούν ικανότητες Ισχυοφάνειας, που έχουν ομοιοπαθητική επίδραση, και εξασ

κούν βάρος, τόσο στην περιοδική, όσο και στην ίδια την συνεχή Αναγέννηση.
Περιληπτικά. Το άγριο σύκο είναι ο ‘’φορέας’’ που γονιμοποιεί τους καρπούς της 

ήμερης συκιάς. Τόσο το άγριο σύκο, όσο και το ήμερο είναι.. ο εκπληκτικότερος 

μικρόκοσμος, συγκεντρωμένων μικρόκαρπων, σε αριθμό θαυμαστό.
Αμέτρητος αριθμός σπερμάτων, βρίσκεται περιβεβλημένος από μια λεπτή μεμβ

ράνη η οποία στάζειγαλακτερό χυμό, ακριβέστερα οπό.
Είναι ο μοναδικός καρπός που μοιάζει ανατομικά, αλλά και οντολογικά, στους όρ

χεις, όπου βρίσκεται και η ‘’καρδιά της λειτουργίας,’’ του ανθρώπινου οργάνου 

αναπαραγωγής.
Μ’ αυτήν την παρατήρηση, δεν είναι δύσκολο ν’ απαντηθεί, γιατί ο ερινεός εκτός

 των βασικών προτερημάτων, δηλαδή του να χάνει και να ξαναποκτά τα φύλλα,
’’να πεθαίνει και να ανασταίνεται,’’ δια-λέχτηκε ως ομοιοπαθητικό πρότυπο, και κα

θιερώθηκε ως αντικείμενο με ιερή σημασία. Όλη την διάρκεια του έτους, και ανεξάρ

τητα από το εάν επικρατεί δριμύ ψύχος, διατηρεί στην άκρη των κλαδιών ένα πρά

σινο μάτι. Είναι αυτό που λέει και το όνομά του.
Ένας Ερι-νεός, ένας πολύ νέος.

Γι’ αυτό και ονομάζεται θεός, γι αυτό και εκεί ναίει ο θεός.
Από το ξύλο του φτιάχνονταν στην αρχαιότητα ‘’ομοιώματα’’ του Διόνυσου, οι 

περίφημοι δηλαδή Φαλλοί.
Απαραίτητοι σε κάθε Πομπή, η οποία αντιστοιχεί με την σημερινή λιτανεία εικόνος 

επώνυμου Αγίου. Μια ευεργετική ροή οπού διέτρεχε τον οικισμό κατά την αρχαία

 Πομπή, όπου επί πάντων εδέσποζε ο Διόνυσος Συκίτης, αλλά και κατά την 

σημερινή Λιτανεία Εικόνας, επώνυμου Αγίου, διακρίνεται, ένα όχι υποδεέστερο 

φαινόμενο…….

Ο Ερινεός Της Χάρυβδης, στον οποίο κρεμμιέται ο Οδυσσέας, είναι η

 καρδιά της Οδύσσειας.!!! 

Στάθης Βαλλάς
Στην κοιλάδα των Μουσών