Ελεατική σχολή Παρμενίδης ο Ελεάτης (540-470 π.Χ.)

Παρμενίδης ο Ελεάτης (540-470 π.Χ.)

Η Ελεατική σχολή ήταν καταβολάδα της Ιωνίας στην Κάτω Ιταλία και η διδασκαλία της υποστήριζε τη θεωρία "περί στασιμότητος", αντίθετα με τη διδασκαλία του Ηράκλειτου για συνεχή ροή και μεταβολή των όντων. Η σχολή ονομάστηκε Ελεατική, από την πόλη Ελέα της Μεγ. Ελλάδας, όπου λειτουργούσε.

Στην σχολή αυτή ανήκουν:

• Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος (580-484 π.Χ). Μετά από πολλά ταξίδια και περιπλανήσεις ο Ξενοφάνης εγκαταστάθηκε στην Ελέα, όπου ίδρυσε τη σχολή του. Πίστευε ότι όλα τα όντα αποτελούνται από γη και νερό και κήρυττε την ενότητα όλων των όντων ("όλα-ένα" και "εν το παν"). Ο Θεός, κατά τον Ξενοφάνη, ήταν προαιώνιος, ακίνητος και τέλειος, το δε σύμπαν κάτι το ενιαίο. Τα αγαθά του πολιτισμού, όπως έλεγε, δεν είναι δώρα των Θεών αλλά δημιουργήματα των ανθρώπων.

• Παρμενίδης ο Ελεάτης (540-470 π.Χ.). Μαθητής του Ξενοφάνη, και ο κυριότερος εχθρός της Ιωνικής φιλοσοφίας. Γι' αυτόν υπάρχει μόνο το "εν και άπαν", ο δε κόσμος είναι στατικός.

• Ζήνων ο Ελεάτης (490-430 π.Χ.). Υποστήριξε τις θεωρίες εναντίον των "κινήσεων".