ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΧΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!!

    

           ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑΤΕ ΑΚΟΜΑ ...ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ !!!




Κεφαλή δε γυναικός ο ανήρ.» (Α΄ προς Κορινθίους, ια΄ 3).

- «Κάθε γυναίκα…με ακάλυπτη την κεφαλή εξευτελίζεται… Διότι εάν η γυναίκα δεν καλύπτεται, ας κουρεύεται… Εάν είναι αισχρό για τη γυναίκα να κουρεύεται ή να ξυρίζεται, τότε ας καλύπτεται… Κάθε άνδρας… έχων καλυμμένη την κεφαλή αυτού εξευτελίζεται… Ο άνδρας δεν οφείλει να καλύπτει την κεφαλή αυτού, διότι υπάρχει ως εικών και δόξα Θεού. Δεν επλάσθη ο άνδρας για τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα για τον άνδρα… Οι γυναίκες στις εκκλησίες ας σιωπήσουν. Δεν επιτρέπεται σ΄ αυτές να ομιλούν, αλλά να υποτάσσονται καθώς ο (μωσαϊκός) νόμος λέγει… Αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτούν στο σπίτι τους άνδρες τους» («Α΄ προς Κορινθίους», ια΄ 4-12, ιδ΄ 31-40, β΄ 8-15).

 Για τον Παύλο («Α΄ προς Κορινθίους», ζ΄ 1) η γυναίκα δεν είναι καν άνθρωπος: 

«Είναι καλό ο άνθρωπος να μην αγγίζει γυναίκα». 

 Διαβάστε το μίσος, που ξεχειλίζει ο λόγος του Ιωάννη του Χρυσόστομου για τις γυναίκες: «Οι γυναίκες, όταν υποτάξουν κάποιον στην εξουσία τους, τον καθιστούν ευκολοκυρίευτο από τον Διάβολο, περισσότερο απρόσεκτο, ζωηρότερο, αδιάντροπο, ανόητο, οξύθυμο, θρασύ, ενοχλητικό, ταπεινό, απότομο, ανελεύθερο, δουλοπρεπή, αυθάδη, φλύαρο και με μία λέξη όλα τα γυναικεία ελαττώματα, τα οποία έχουν αυτές, τα αποτυπώνουν στην ψυχή του. 





Είναι λοιπόν αδύνατον εκείνος ο οποίος διαρκώς βρίσκεται μαζί με γυναίκες με τόση συμπάθεια και μεγαλώνει με τη συναναστροφή τους, να μην γίνει αγύρτης και αργόσχολος και μηδαμινός. Κι αν λέει κάτι, όλα θα είναι λόγια των αργαλειών και των μαλλιών, επειδή η γλώσσα του θα έχει μολυνθεί από το είδος των γυναικείων λόγων. Και αν κάνει κάτι, το κάνει με πολλή δουλοπρέπεια, επειδή βρίσκεται μακριά από την ελευθερία, η οποία αρμόζει στους Χριστιανούς και για κανένα σπουδαίο κατόρθωμα δεν είναι χρήσιμος» (Ιωάννης Χρυσόστομος, Δ΄ Λόγος «περί Νηστείας και Σωφροσύνης»).

- Οι επιστολές είναι πολύ σαφείς όσον αφορά στην επίσημη θέση του χριστιανισμού απέναντι στη γυναίκα: «Η γυναίκα δεν εξουσιάζει το ίδιο της το σώμα, αλλά ο άνδρας» (Α΄ προς Κορινθίους, ζ΄ 4). «Οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας στα πάντα» (προς Εφεσίους, ε΄ 22-24). «Οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες» (προς Κολασσαείς, γ΄ 18). «Ομοίως οι γυναίκες υποτασσόμενες στους άνδρες τους» (Α΄ Πέτρου, γ΄ 1). Νομίζω, ότι δεν διέφυγε της προσοχής σας η επανάληψη του ρήματος «υποτάσσομαι».

- Ο Μέγας Βασίλειος (ο Αγιοβασίλης) περιγράφει τις σχέσεις των δύο φύλων στο πλαίσιο της ορθόδοξης οικογένειας: «Η γυναίκα δεν έχει την άδεια να αφήνει τον άνδρα της, αλλά κι άν δέρνει αυτήν εκείνος, πρέπει να υπομένει κι όχι να χωρίζεται, κι άν την προίκα της ξοδεύει, κι άν σε άλλες γυναίκες πορνεύει, αυτή πρέπει να καρτερεί. Ώστε η μεν γυναίκα, η αφήσασα τον άνδρα της, μοιχαλίς είναι άν πάρει άλλον, ο δε αφεθείς αυτός άνδρας, άν πάρει άλλη, συγχωρείται.» («Πηδάλιον», κανών Θ΄). Επομένως, σύμφωνα με την Ορθοδοξία η εκμετάλλευση, ο ξυλοδαρμός και η υποβάθμιση -γενικότερα- της συζύγου είναι έργο ευλογημένο.

Γενικά η γυναίκα είναι ένα σκουλήκι που σέρνεται, η κόρη του ψεύδους, ο εχθρός της ειρήνης. Ο κατάλογος των αμαρτημάτων και των αδυναμιών της είναι ατελείωτος: είναι ελαφρόμυαλη, φλύαρη και ακόλαστη. Πάνω απʼ όλα είναι παθιασμένη με την πολυτέλεια και τις δαπάνες. Φορτώνεται με κοσμήματα, πουδράρει το πρόσωπό της, βάφει τα μάγουλά της με κοκκινάδι, βάζει μυρωδικά στα ρούχα της κι έτσι γίνεται θανάσιμη παγίδα για τον εκμαυλισμό των νέων. Όσος και να είναι ο πλούτος δεν επαρκεί να ικανοποιήσει τη γυναικεία επιθυμία. Μέρα και νύκτα η γυναίκα δεν σκέπτεται τίποτε άλλο παρά το χρυσάφι και τα πολύτιμα πετράδια, τα πορφυρά υφάσματα και τα κεντήματα, τις κρέμες και τα αρώματα. Αν δεν υπήρχε η σεξουαλική επιθυμία, κανένας άνδρας με τα σωστά του δεν θα ήθελε να μοιράζεται το σπίτι του με μια γυναίκα και να υφίσταται τις επακόλουθες ζημιές, παρά τις οικιακές εργασίες που εκτελεί». (Ιωάννης Χρυσόστομος, «Προς τους Έχοντας 



ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑΠαρθένους Συνεισάκτους».)