Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου Κείμενα » ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΟΝ OMER

Βίντεο

ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ

Καθηγητής  Ιστορίας  του νέου Ελληνισμού

Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.

 

 Στις 23 Μαΐου 2011 ξαναχτύπησε ο αυτοαπασχολούμενος δημοσιογράφος Όμηρος Ταχμαζίδης, τέσσερις μέρες  μετά την 19^η Μαΐου, ημέρα μνήμης και Πένθους  όλων των Ποντίων, εκτός  από τον λακεδαιμονίζοντα ήρωα του υπό ανοικτή κρίση άρθρου.

 «Περί της υποτιθέμενης γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου».

Ακολουθεί η δική μου τοποθέτηση, για να τελειώνουμε με τους μηδενιστές και τους ψευτοκουλτουρλιάρηδες.

          Κύριε Ταχμαζίδη,

   Στο άρθρο σας «Περί της υποτιθέμενης γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου» επιχειρείτε «ξυπόλυτος στα αγκάθια» να κατασκευάσετε ακαδημαϊκό λόγο εκκινώντας από λανθασμένες(λόγω άγνοιας) ιδεολογικές αφετηρίες.

   Γίνομαι λοιπόν πιο συγκεκριμένος αναφέροντας τα εξής:

Α)Αν με τον όρο «κατασκευή της γενοκτονίας» εννοούσατε  γνωστοποίησή της και δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης αναφορικά με την «απωθημένη ή συλλογική μνήμη» των Ποντίων, θα μπορούσαμε να βάλουμε μια βάση  για διάλογο. Φρονώ όμως πως υπαινίσσεστε δόλο, προκατάληψη, μεθόδευση και ιδιοτέλεια. Σας επιστρέφουμε λοιπόν τις κατηγορίες και τις αποδίδουμε στη δική σας αυτόκλητη στράτευση να καταδείξετε τα ιστορικά ψεύδη.

Β) Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η από μέρους σας ανάλυση των κινήτρων ανάδυσης της γενοκτονίας: Πρώτα από όλα η συσχέτιση με την τουρκική υπόθεση δεν αναλύεται και επομένως την παρακάμπτω. Το ίδιο κάνω και με τον ορισμό του J. Semelin  περί ταύτισης του όρου με μια επιθετική πολιτική που στιγματίζει. Πραγματικά η ερμηνεία της γενοκτονίας ως παρεπόμενο γεωπολιτικών παιχνιδιών στο συγχρονικό πεδίο είναι ενδεικτική  της μεγαλοφυούς εκδοχής ότι η Ελλάδα σήμερα παίζει προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ζωνών επιρροής εντός της Τουρκίας. Αδυναμία εκτίμησης της δυναμικής  του ελληνικού κράτους ή σοβινιστική από μέρους  σας μεγέθυνση των προθέσεών του; Μήπως δε μιλάμε για την Ελλάδα;

Γ) Η ενοχοποίηση της ακαδημαϊκής έρευνας για το ζήτημα της γενοκτονίας ως μεθύστερης κατασκευής και ως έκφρασης ιδεοληπτικών που αλωνίζουν  και φανατίζουν την «φανταστική κοινότητα» των Ποντίων είναι κάτι περισσότερο από κακόβουλη. Το κίνητρο της επιστημονικής έρευνας  μπορεί να είναι το ενδιαφέρον για τον τόπο καταγωγής. Εκείνο που κρίνει την επιστημονικότητα του όποιου εγχειρήματος  είναι ο σεβασμός των αξιωματικών αρχών και των κανόνων της έρευνας, η υιοθέτηση κριτικής στάσης  και η απεμπλοκή από οποιαδήποτε φόρτιση στο επίπεδο της ερμηνείας. Όλα αυτά όμως σας είναι άγνωστα κύριε «αυτοαπασχολούμενε δημοσιογράφε», ίσως γιατί η δεοντολογία της κακής δημοσιογραφίας δεν προσιδιάζει με εκείνη της επιστήμης.

Και κάτι άλλο προς ενημέρωσή σας: Η κοινότητα των Ποντίων δεν είναι φανταστική, υφίσταται. Εκτός αν θέλετε να την προσδιορίσετε ως «φαντασιακή» όπως είναι η σωστή μετάφραση από το «imaginary communities». Τότε ίσως να είχε λόγο και λογική η φράση σας.

Δ) Η εργαλειοποίηση του ποντιακού ζητήματος στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης αφορά στην πολιτική και αφήνει παγερά αδιάφορους τους ιστορικούς. Γιατί ενώ η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, η ιστορία είναι  επιστήμη.

Ε)Αντιπαρέρχομαι της ύβρεως για  την επιστημονικότητα του 14τομου έργου μου που περιλαμβάνει αρχειακό υλικό από όλες τις πρεσβείες του εξωτερικού για τη Γενοκτονία. Η πενταμελής επιστημονική επιτροπή των πανεπιστημιακών καθηγητών που ορίστηκε ομόφωνα από το Κοινοβούλιο για να αξιολογήσει  το συγγραφικό έργο, σας αφήνει παγερά αδιάφορο. Η κριτική σας αποκαλύπτει τον προβληματικό χαρακτήρα , αλλά και το απύθμενο θράσος σας να απαξιώνετε την αξιολόγηση των επαϊόντων. Έχετε το μονοπώλιο της κριτικής, το μαχαίρι και το πεπόνι, για να δολοφονείτε, όσους δεν συμμορφώνονται προς τας  ιδεολογικάς υποδείξεις σας. Φαίνεται ότι δε θελήσατε να βάλλετε τα δάχτυλά σας «στους τύπους των ίλων» γιατί φοβάστε την αλήθεια της ιστορίας. Αντιπαρέρχομαι και το χαρακτηρισμό του ιστοριοδίφη που μου αποδίδετε εσείς «ο πανθ' ορών αεί» ως εκ της καθέδρας του αυτοαπασχολούμενου δημοσιογράφου. Είμαι εκλεγμένος καθηγητής πανεπιστημίου με 32 βιβλία στο ενεργητικό μου και εκατοντάδες άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Αν θέλετε να είστε μελλοντικός συνομιλητής μου, θα πρέπει να σέβεστε το λειτούργημά μου.

Δε γνωρίζω γιατί διαφωνείτε με τον Χάρη Καστανίδη και όσα είπε το 1992 για την συγκρότηση επιστημονικής επιτροπής ιστορικών και διεθνολόγων με σκοπό τη συλλογή, καταγραφή, τεκμηρίωση και διεθνοποίηση του ζητήματος της Γενοκτονίας;Αυτό δεν έγινε το 1994 με την αναγνώριση της 19^ης Μαΐου ως  ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου;Τότε δεν ορισθήκαμε ομόφωνα από την Βουλή εγώ και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, καθώς και η επιστημονική επιτροπή; Δεν επιτελέσαμε το χρέος μας; Πως ερμηνεύετε τον παρακρατικό και φασιστικό εσωτερικό σας  κόσμο, όταν μιλάτε τόσο απαξιωτικά για έναν αγωνιστή του άλλοτε πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, τον μοναδικό πολιτικό που δεν έγινε κρατικοδίαιτος, τον οραματιστή, που ήδη  το  1996 μίλησε στο ιστορικό εκείνο συνέδριο προφητικά για τη σημερινή μας τραγωδία; Σας ενοχλεί ο πατριωτισμός του;Σε ποια κονδύλια της Ε.Ε. συμμετείχαμε; Σε φασίζουσες κοινωνίες η χυδαία συκοφαντία είναι το όπλο επιβίωσης των σκοτεινών και παρακρατικών κύκλων. Λυπάμαι αλλά ανήκεις σε αυτόν τον κόσμο. Μόνο παρακρατικοί κύκλοι μπορούν να επιρρίψουν ευθύνες για την υπόθεση Οτσαλάν  στον Μιχάλη και στους λίγους, αλλά εκλεκτούς φίλους του. Τα γραπτά μένουν. Η ιστορία θα μιλήσει.

΄Εχετε απόλυτο δίκαιο ότι στην Ελλάδα οι σπουδές των γενοκτονιών είναι εντελώς άγνωστες. Μια χώρα που έχει υποστεί ολοκαυτώματα δε δικαιολογείται να μην έχει τουλάχιστον μια πανεπιστημιακή έδρα. Το ποιοι αλωνίζουν  όμως σε αυτή τη χώρα, φαίνεται από τις τελευταίες επιτυχίες του παγκόσμιου ποντιακού κινήματος και την παντελή απουσία του ελλαδικού κράτους. Η αναγνώριση της ποντιακής Γενοκτονίας από το σουηδικό Κοινοβούλιο ,από την κυβέρνηση  της Νότιας Αυστραλίας, από πολλές Πολιτείες και επαρχίες των  ΗΠΑ, και κυρίως από  τον ειδικό τομέα των πανεπιστημιακών καθηγητών  στις ΗΠΑ που μελετούν εγκλήματα παγκόσμιων γενοκτονιών.

Επανειλημμένα  αναγκάστηκα να μιλήσω και να γράψω εναντίον των προέδρων του ελληνικού Κοινοβουλίου, γιατί δεν τήρησαν όσα υποσχέθηκαν. Στη διαμάχη μας εγώ ήμουν με την Αντιγόνη ,εκείνοι με τον Κρέοντα. Εγώ είχα το δίκαιο, αυτή την εξουσία.

Επισημαίνω μόνο πως η ιστορική γνώση δε βοήθησε τον επαινούμενο από σας κύριο κ. Δ. Σιούφα να συνειδητοποιήσει το παρόν και να διαγνώσει τις προοπτικές του μέλλοντος για τον τόπο μας. Αν δε γνωρίζετε το πολιτικό παρασκήνιο που παίχθηκε από εξωτερικές και εσωτερικές παρεμβάσεις, γιατί παρερμηνεύετε αποσπασματικές προτάσεις του συνολικού περιεχομένου των επιστολών; Και πώς σχολιάζετε την απόφαση του νέου προέδρου της Βουλής κ. Πετσάλνικου να εκδώσει την αγγλική μετάφραση σε μέρες μάλιστα λιτότητας; ´Οταν θα δημοσιεύσω όλη την αλληλογραφία που έχω με τους προέδρους της Βουλής των Ελλήνων, για την έκδοση των 14 τόμων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου ,του ειδικού τόμου που εξέδωσε ή Βουλή το 2004 με τον ίδιο τίτλο, την μετάφραση  του σε έξι γλώσσες με έξοδα του Κοινοβουλίου, τότε θα αποκαλυφθεί ο φιλοκεμαλισμός και τα  ασύστολα ψεύδη του προέδρου της Βουλής κ. Δ. Σιούφα, για τη μη έκδοση των τόμων, όπως  είχαμε συναποφασίσει με τον τέως πρόεδρο της Βουλής,  κ. Απόστολο Κακλαμάνη. Τότε  θα λάμψει η αλήθεια και θα αποκαλυφτούν οι υπόγειες διάδρομες  των ακραίων προοδευτικών της δήθεν Αριστεράς, του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, της  νεοφιλελεύθερης και άκρας Δεξιάς, αλλά  και όλων των παραφυάδων του πολιτικού κατεστημένου.  Θα αποκαλυφτεί επίσης γραπτά η άρνηση της οικονομικής αποζημίωσης μου για την υπερδεκαετή πολυδάπανη επιστημονική έρευνα  στα αρχεία των Ευρωπαϊκών κρατών και στα άλλα ερευνητικά κέντρα. Αναγκάζομαι να το γνωστοποιήσω, αν και δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου, πρώτον, γιατί κάποια ανήθικα άτομα, μίλησαν και ίσως συνεχίζουν  να μιλούν για κατασπατάληση πακτωλού χρημάτων της Βουλής για την έκδοση των δεκατεσσάρων τόμων, όταν ο ίδιος αρνήθηκα γραπτά κάθε αμοιβή και δεύτερον, γιατί δε γνωρίζω πολλούς να διαθέσανε όλη την περιουσία τους, για έναν συγκεκριμένο σκοπό, την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας και την αποκατάσταση της μνήμης των προγόνων μας. Η Βουλή, το τονίζω δε συμμετείχε στη δαπάνη ,ως όφειλε, με βάση την δική της ομόφωνη απόφαση. Αν βρεθεί απόδειξη μιας δεκάρας στο όνομα μου, θα σας χαρίσω όλο το  αρχείο μου και θα πάψω να ασχολούμαι με αυτό που ο Καζαντζάκης ονομάζει ΧΡΕΟΣ.

Κ. Όμηρε Ταχμαζίδη, επιτρέψτε μου να σας μιλήσω στην γλώσσα της καρδιάς, τον ενικό. Το ονοματεπώνυμο σου δηλώνει την προσφυγική καταγωγή των γονέων σου.  Στη Σάντα ,στο Καρς, στην Τσάλκα και σε άλλα μέρη του Ευξείνου Πόντου ο ελληνισμός,  για την διατήρηση της εθνικής συνείδησης του,  βάφτιζε τα παιδιά του ,δίνοντας τα τις περισσότερες φορές,  ονόματα από το εθνικό, και όχι από το χριστιανικό ονοματολόγιο. Σήμερα ακόμη στην Καστανιά της Βέροιας το 70% των κατοίκων διατηρούν αυτά τα ονόματα. Αναζήτησες την οικογενειακή σου ιστορία, την ιστορία του χωριού σου, τα γενοκτονικά προβλήματα που αντιμετώπισαν οι παππούδες σου εκεί ,αλλά και εδώ το αντιπροσφυγικό κλίμα του ελλαδικού κράτους και των γηγενών;Αναρωτήθηκες ποιoς είσαι,  από πού έρχεσαι και πού πας; Είμαι σίγουρος πως οι παππούδες σου από εκεί που βρίσκονται άλλα όνειρα είχαν για εσένα. Ο φανατισμός και η εμπάθεια είναι κακοί σύμβουλοι της αλήθειας. Πολλές φορές από άγνοια,  άλλοτε από ελλιπή ίσως και ύποπτη πληροφόρηση, καταλήγουμε σε λαθεμένες, προσβλητικές και  απαράδεκτες τοποθετήσεις και συμπεράσματα. Αναφέρεσαι  στον μεγάλο λαογράφο Στάθη Ευσταθιάδη και τις δηλώσεις  του. Γιατί δεν πηγαίνεις να τον βρεις και να του πάρεις μια  συνέντευξη, αν αυτά που λες σήμερα  ευσταθούν; Ο Ισαάκ Λαυρεντίδης, μας άφησε χρόνους. Γνωρίζω πολύ καλά το έργο και την συμβολή του στο Ποντιακό Ζήτημα. Ιδεολογικά ανήκαμε σε άλλους χώρους. Αυτό δεν τον εμπόδιζε να  με στηρίζει γενναιόδωρα. Του αφιέρωσα το βιβλίο μου για τους Κρυπτοχριστιανούς. Γνωρίζω πολύ καλύτερα  από πολλούς ποντιολόγους τις ιδέες και τους αγώνες του για τον Πόντο. Είναι επιστημονικά ιστορικό ατόπημα να απομονώνουμε  λέξεις, φράσεις, αλλά και συγκινησιακές λεκτικές  εκφράσεις, για να στηρίζουμε τις  αίολες απόψεις μας .Θα σε συμβούλευα να διαβάσεις με προσοχή τα πρακτικά του ελληνικού Κοινοβουλίου, κυρίως όμως τα πρακτικά του Κεμαλικού Κοινοβουλίου της Περιόδου 1920-1923, όπου επώνυμα βουλευτές,  που αντιδρούν στα μέτρα εθνοκάθαρσης,  καταγγέλουν τον αφανισμό του ποντιακού ελληνισμού. Τα ντοκουμέντα υπάρχουν στο αρχειακό υλικό των 14^ων  τόμων της Γενοκτονίας. Σου προσφέρω δωρεάν όλους τους τόμους. Η επόμενη αντιπαράθεση μας θα λάβει χωράν μόνο  μετά την μελέτη των πηγών.

          Στο σημείο αυτό κλείνω αναπολώντας με νοσταλγία εκείνο τον Αθηναίο σοφό, το Σωκράτη που βρίσκεται στις ρίζες της πνευματικής μας παράδοσης, εκείνου που μιλούσε για την ανάγκη να ακούγεται στη δική του κοινωνία η γνώμη όχι των άσχετων αλλά των επαϊόντων και των ειδικών.