Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις χωρίς να χρειάζεται καν τις ερωτήσεις.d

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

δημαρχος  ΚΑΙ  αντιδημαρχος  Χονδροπουλος Α.   Γιαντσιος Κ

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει. Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971, Έλληνας ποιητής, Νόμπελ 1963

ΞΕΝΙΑ 

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος. Καλλίμαχος, 310-240 π.Χ., Αλεξανδρινός ποιητής & επιγραμματοποιός

Διαλύοντας τους μύθους για την Αλωση

Σαν σήμερα 29 Μαΐου 1453 έγινε η Άλωση της Κωνσταντινούπολης, μια ημερομήνια κομβικής σημασίας για την ελληνική, αλλά και την παγκόσμια ιστορία, καθώς σηματοδοτεί το τέλος της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης ήρθε μετά την πολιορκία της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β’. Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453.

Η Τουρκία απειλεί να αγοράσει ρωσικά Sukhoi αν η Ουάσινγκτον «παγώσει» τα F-35

Τι γράφει η τουρκική εφημερίδα Yeni Safak επικαλούμενη ανώνυμες πηγές - Η αναστολή της παράδοσης των αμερικανικών F-35 αποτελεί απάντηση στην αγορά των ρωσικών αντιπυραυλικών συστημάτων S-400 από τον Ερντογάν.

Ο Ματαρέλα θέλει να «σώσει» την Ιταλία από τους Ιταλούς!!!

Του Σταύρου Λυγερού

Αυτή τη φορά το ευρωιερατείο δεν έχει απέναντι την άπειρη κυβέρνηση Τσίπρα. Η Ιταλία, άλλωστε, δεν είναι Ελλάδα. Ο νέος πρωθυπουργός Κόντε ναι μεν δεν θέλει να πάει σε ρήξη με την Ευρωζώνη, αλλά τα δύο κόμματα που τον στηρίζουν (Κίνημα των 5 Αστέρων και Λέγκα) εμφανίζονται αποφασισμένα να εφαρμόσουν τοκοινό πρόγραμμα, ακόμα και εάν χρειασθεί να έρθουν σε αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Ιταλία. Εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Κοταρέλι

Σε πολιτικό χάος «βυθίζεται» η Ιταλία, έπειτα από την άρνηση του προέδρου της Δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, να επιλεγεί ο οικονομολόγος Πάολο Σαβόνα για τη θέση του υπουργού Οικονομικών.

Πριν από λίγο, ο Ιταλός πρόεδρος ανέθεσε στον Κάρλο Κοταρέλι, πρώην στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, να σχηματίσει κυβέρνηση τεχνοκρατών, όπως ανακοινώθηκε από την ιταλική προεδρία.

Αυστριακή εφημερίδα: «Aυτό που είναι η Ελλάδα και οι Έλληνες στην καρδιά κανένας δεν μπορεί να τους το αφαιρέσει»

«Ερωτική εξομολόγηση προς μία χώρα» είναι ο τίτλος στο πρωτοσέλιδο άρθρο της μεγάλης κυκλοφορίας 

αυστριακής εφημερίδας «Κουρίρ», στο οποίο η συντάκτρια της, Μπίργκιτ Μπράουνρατ, «ξετυλίγει» όλη

 την αγάπη της για την Ελλάδα, από την τρυφερή ηλικία των 12 χρόνων μέχρι σήμερα, και διαπιστώνει

 με λύπη ότι «οι άνθρωποι της γίνονται ολοένα και φτωχότεροι, αλλά μόνον οικονομικά», γιατί, όπως 

διατραν

 δεν μπορεί να τους το αφαιρέσει».ώνει, κλείνοντας το άρθρο της, «αυτό που είναι η Ελλάδα και οι Έλληνες στην καρδιά, κανένας

«Στα δώδεκά μου είχε έλθει επιτέλους η ώρα που επιτρεπόταν πλέον να ταξιδέψω για πρώτη φορά μόνη

 μου στο αεροπλάνο, αλλά από την αγωνία με έπιασαν πόνοι στο στομάχι, όμως η χώρα όπου με

 κατέβασε απαλά το αεροπλάνο μού θεράπευσε αστραπιαία τους πόνους.

Οι Ιταλοί ετοιμάζονται για παράλληλο νόμισμα

Η νέα ιταλική κυβέρνηση προτίθεται να κυκλοφορήσει κρατικά γραμμάτια (IOU) βραχείας λήξεως, με τα οποία θα πληρώνει τους πιστωτές της (δημοσίους υπαλλήλους, συνταξιούχους, παρόχους δημοσίων υπηρεσιών και κατασκευαστές) αντί να τους καταβάλλει ευρώ , τα οποία στερείται. 

Συγκεντρώσεις για τη Μακεδονία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας τον Ιούνιο

Συγκεντρώσεις για το όνομα Μακεδονία θα πραγματοποιηθούν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης, την Τετάρτη 6 Ιουνίου, στις 19:30.

Τις συγκεντρώσεις προετοιμάζουν οι διοργανωτές των Συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία.

Με ανακοίνωση της η Επιτροπή Αγώνα για την ελληνικότητα της Μακεδονίας σημειώνει πως «μέσω των συγκεντρώσεων αυτών η Επιτροπή Αγώνα θα επιδιώξει να υπενθυμίσει στο πολιτικό προσωπικό της χώρας ότι ο ελληνικός λαός έχει πάρει τις αποφάσεις του σχετικά με το όνομα της Μακεδονίας και απαιτεί την εφαρμογή τους».

Σύννεφα στην Ισπανία

Ο φόβος της πολιτικής αστάθειας επανέρχεται και στην Ισπανία, όπου ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι απειλείται με πρόταση μομφής από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της αντιπολίτευσης. Ο λόγος: πιθανή εμπλοκή του συντηρητικού πολιτικού σε υπόθεση "μαύρων ταμείων" και διαφθοράς. Ήδη ο πρώην ταμίας τουκυβερνώντος Λαϊκού

Διπλό «χαστούκι» από ΗΠΑ και ΔΝΤ στην Τουρκία

Η συνεργασία με τη Ρωσία και η αγορά των S-400, η επιθετική ρητορική του Ερντογάν κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την υπόθεση της Συρίας και η κατρακύλα της τουρκικής λίρας στα διεθνή χρηματιστήρια, φέρονται να δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα εναντίον της Άγκυρας, το οποίο δεν αποκλείεται να «σκάσει» με
απρόβλεπτες συνέπειες, μετά και το νέο διπλό «χαστούκι» από την Ουάσιγκτον και τη διευθύντρια του IMF Κριστίν Λαγκάρντ.

Spiegel: «Σε σύγκριση με την Ιταλία, η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα»

Επειδή Λέγκα και Πέντε Αστέρια δεν μπορούν να συμφωνήσουν στις απαραίτητες περικοπές για να αποπληρώσουν το ιταλικό χρέος που ανέρχεται στα 250 δις ευρώ, ζητούν την διαγραφή του, παρατηρεί το Spiegel Online και προσθέτει: «Σε σύγκριση με την Ιταλία, η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα. 

Ελλάδα: Αυστηρή επιτήρηση για δεκαετίες

Και μετά το τέλος του μνημονίου η Ελλάδα θα παραμένει για πολλές δεκαετίες σε καθεστώς εποπτείας, σημειώνει η Handelsblatt.

Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για «καθαρή έξοδο». Στις 20 Αυγούστου ο Έλληνας πρωθυπουργός θέλει να σπάσει τις αλυσίδες, γράφει η

Η Ελλάδα χρειάζεται νέο 1843 και η Ευρώπη νέο 1848

Του Λουκά Αξελού

Το χρονικό της πορείας προς την συντριπτική ήττα που έχει υποστεί η Αριστερά, που έχουμε υποστεί ως Ελλάδα και ως έθνος είναι μακρύ. Ξεκινά δεκαετίες πριν και δεν αφήνει περιθώρια διαφυγής για κανέναν μας. Το πλήγμα που έχουμε υποστεί είναι πλήγμα υποβάθρου. Για το ότι ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ μπήκε πλησίστιος στον

Εγγυητής της κομματοκρατίας και εκλεκτός της Τρόικας

Του Γιώργου Κοντογιώργη 
Μετά τη μνημονιακή του στροφή, ο ΣΥΡΙΖΑ κατά μία έννοια κατέλαβε τον ρόλο της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, υπό πλεονεκτικότερους όρους, αφού, ως εκ της θέσεώς του, παρείχε πια αριστερή νομιμοποίηση στο επιχείρημα ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος για την Ελλάδα. Συγχρόνως, με την έμπρακτη διαβεβαίωση ότι δεν θα αγγίξει το παλαιό καθεστώς (της δυναστικής κομματοκρατίας), έθεσε το αντίπαλο κομματικό στρατόπεδο στο περιθώριο των δυνάμεων που καθορίζουν τα πράγματα στη χώρα.

Η κρίση ηγεμονίας του διπόλου Κεντροδεξιά-Κεντροαριστερά

Του Σταύρου Λυγερού

Η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά διεθνώς εδραίωσαν τη μακρόχρονη πολιτική ηγεμονία τους στο άρρητο κοινωνικό συμβόλαιο, με βάση το οποίο εξασφάλιζαν στα μικρομεσαία στρώματα ευημερία και Κοινωνικό Κράτος, ή ένα συνδυασμό των δύο. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, συνέκλιναν και λειτούργησαν σαν όχημα και για την παγκοσμιοποίηση και κατ’ επέκτασιν

Eλληνισμός με συνείδηση Σιγκαπούρης.

Του Χρήστου Γιανναρά
Απορούσε ο έφηβος: «Γιατί να ταυτίζουμε την τιμή της σημαιοφορίας με τις επιδόσεις στα μαθήματα και την αριστεία; H αριστεία επιβραβεύεται με την υψηλή βαθμολογία, γιατί να προστίθεται και η διάκριση της σημαιοφορίας;».

Tο ερώτημα του εφήβου καίριο, αποκλείεται να το θέσουν οι κομματικοί πραιτωριανοί του υπουργείου Παιδείας. O έφηβος θέλει να
ξεχωρίσει τον ρεαλισμό της γνησιότητας από τη συμβατικότητα της εθιμοτυπίας. Oι πραιτωριανοί λειτουργούν μόνο με κίνητρα εντυπωσιοθηρίας. Oποιο κόμμα κι αν κυβερνάει. Γι’ αυτό και οι ενστάσεις της αντιπολίτευσης στην απόφαση του υπουργείου για κλήρωση της σημαιοφορίας ήταν μόνο συμβατικές.

H απάντηση που θα έδινε στον έφηβο ένας ευφυής και καταρτισμένος παιδαγωγός δεν είναι δυνατό να μεταγραφεί σε επιφυλλιδογραφικό λόγο (παγιδευμένον εξ ορισμού στην ιδεολογική εκφραστική). H περίπου μεταγραφή της απάντησης θα τόνιζε ότι: H βαθμολογία αξιολογεί και επιβραβεύει την ατομική επίδοση του μαθητή, ικανοποιεί και ανταμείβει το άτομο. H σημαιοφορία, ως προνόμιο του αρίστου, εντάσσει την ατομική επίδοση στην κοινωνία των σχέσεων που συγκροτούν την «τάξη» και το «σχολείο». Tην εξαρτά από την άμιλλα, την καλλιέργεια (ποιότητα) κοινωνικού ήθους που προϋποθέτει η απόδοση τιμής από όλους στον ένα: τον εκάστοτε πρώτο.

H πρωτιά δεν είναι προνόμιο ταξικό ούτε εξαγοράζεται με χρηματισμό ή «φροντιστήριο». Προσφέρεται σε όλους όταν λειτουργεί η άμιλλα, και την άμιλλα την καθιστούν δυνατή η αυστηρή αξιολόγηση, το αξιόπιστο εξεταστικό σύστημα, η αμερόληπτη βαθμολογία. ΠAΣOK και N.Δ. κακούργησαν με έγκλημα απανθρωπίας, σαράντα ολόκληρα χρόνια, ξεριζώνοντας κάθε λογική «κοινωνικοποίησης» του παιδιού από το ελληνικό σχολείο. Aπό το νηπιαγωγείο ώς και το διδακτορικό, η παιδεία στην Eλλάδα είναι αποκλειστικά και μόνο χρηστική, πρωτόγονα ατομοκεντρική – γι’ αυτό και είμαστε η μόνη χώρα διεθνώς με παραδεκτό και αυτονόητο το καρκίνωμα της παραπαιδείας (φροντιστήριο).

H ελληνική κοινωνία, εξήντα χρόνια τώρα, δεν στέλνει τα παιδιά της στο σχολείο για να μυηθούν στη χαρά της κοινωνίας, στη δυναμική της συνεργασίας, στο άθλημα της ελευθερίας από το εγώ και της δημιουργικής μετοχής στο εμείς. Στέλνει ο Eλλαδίτης το παιδί του στο σχολείο μόνο για να του εξασφαλίσει «εφόδια» ατομικής κατοχύρωσης, «όπλα» ατομικής επιβολής, να προσλάβει τη γνώση σαν εργαλείο (ένα «χαρτί») που θα του χρησιμεύσει για βιοπορισμό. Eξήντα χρόνια τώρα, μεθοδικά, προγραμματικά, θεσμικά, το σχολειό (και το πανεπιστήμιο) στην Eλλάδα αποκλείει έστω και την πρόθεση να ετοιμάζει πολίτες, να καλλιεργεί κοινωνικές προτεραιότητες, συνείδηση «δημοσίου συμφέροντος». Eτοιμάζει οπαδούς, διεκδικητές ατομικών και μόνο δικαιωμάτων, εκβιαστές, που από το Δημοτικό κιόλας ξέρουν τη λογική των «καταλήψεων», της πρόκλησης κοινωνικού κόστους. Tο σχολειό ετοιμάζει βανδάλους, τροφοδοτεί το κοινωνικό περιθώριο, την ψυχοπαθολογία της εκδικητικής αλογίας.

Eίμαστε μάλλον η μοναδική χώρα διεθνώς που έχει παραδώσει τα πανεπιστήμιά της να τα νέμονται οι αδίστακτες κομματικές συντεχνίες: Iδρύονται πανεπιστήμια, για να ικανοποιηθεί η επιχώρια εκλογική πελατεία. Στελεχώνονται, για να βολευτεί και ανταμειφθεί η στρατευμένη στο κόμμα δευτεράντζα της επιστήμης και της διανόησης. Λειτουργούν τα πανεπιστήμια, όταν το επιτρέπουν οι κομματικές νεολαίες, κάτω από την τρομοκρατία της αυθαιρεσίας τους και μόνο σαν ανταγωνιστικό πεδίο άγρευσης ψηφοφόρων.

Στον τομέα της Παιδείας ο πολιτικός εκχυδαϊσμός μας και η καπηλεία της δημοκρατίας φτάνουν στα όρια της ανυπόφορης κακουργίας. Φενακιζόμαστε ότι είναι θέμα «ελευθερίας» να μπορεί κάθε κομματική κυβέρνηση να εφαρμόσει τη δική της «πολιτική» στην Παιδεία. Ωσάν να μη βλέπουμε, εξήντα χρόνια τώρα, ότι οι «πολιτικές» διαφοροποιούνται μόνο με τερτίπια εντυπωσιασμού. Pωτήθηκε ποτέ ο λαός αν συμφωνεί με τη μία και ενιαία πολιτική, πράσινη, γαλάζια, ψευτοκόκκινη, που έχει κυριολεκτικά στρεβλώσει, διαλύσει, αχρηστέψει τη γλώσσα; Συμφωνεί με το «πρακτοριλίκι» της «απροκατάληπτης» ιστοριογραφίας που απεργάζεται μεθοδικά έναν Eλληνισμό με συνείδηση Σιγκαπούρης;

Kατά κοινή ομολογία η Aννα Διαμαντοπούλου ήταν η μόνη που τόλμησε να επιδιώξει την αποκατάσταση στοιχειώδους λογικής συνέπειας στη λειτουργία της εκπαίδευσης. Oσα πρόλαβε να κατορθώσει ήρθε αμέσως μετά η «εθνικόφρων» παρωδία (Σαμαράς) με υπουργό τον Kων. Aρβανιτόπουλο εντεταλμένον να ξηλώσει κάθε ίχνος ελπίδας που έσπειρε η Διαμαντοπούλου. Στο κενό και το δικό της εγχείρημα, ίσως γιατί, παρά τα τόσα θετικά του, ήταν επίσης παγιδευμένο στη χρηστική εκδοχή της Παιδείας, δηλαδή στο απόλυτο τίποτα.

Eίναι περισσότερο από φανερό: η λέξη Eλλάδα παραπέμπει πια μόνο σε ένα τυπικό κρατικό μόρφωμα, όχι σε πραγματικότητα κοινωνίας, συλλογικότητας που κοινωνεί ανάγκες, στόχους, ελπίδες. H γλώσσα έχει εσκεμμένα καταστραφεί, λογική συν-εννόησης δεν υπάρχει, οι χρηστικές προτεραιότητες και ο ατομοκεντρισμός έχουν αποθηριώσει τα ήθη και τη νοο-τροπία, η ιστορική συνείδηση απαλείφθηκε για χάρη της ξιπασιάς του «εξευρωπαϊσμού», της λιγούρας του «δανειολήπτη».

Oταν οι επαγγελματίες της εξουσίας, η δημοσιογραφία και η (κατά τη φιλοδοξία της) διανόηση δεν μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά της βαθμολογικής επιβράβευσης από την κοινωνική δυναμική της άμιλλας, διαφορά της χρηστικής «παιδείας» από τη χαρά της μετοχής και κοινωνίας, το παιχνίδι είναι πια χαμένο. Oσοι μπορούν φεύγουν, οι υπόλοιποι περιμένουμε ποια μορφώματα θα προκύψουν από την κρατική διάλυση.

Πηγή:  kathimerini.gr

Πολιτική υποθήκη ποιητικής ενάργειας

Του Χρήστου Γιανναρά
Τ​​ο μικρό, λιγοσέλιδο βιβλίο του Oδυσσέα Eλύτη «Tα Δημόσια και τα Iδιωτικά» («Iκαρος» 1983) είναι η πολιτική υποθήκη του ποιητή στην κοινωνία που τον γέννησε. Mπορεί η ποίησή του να βραβεύτηκε με την υψηλότερη διεθνή διάκριση και αυτή η βράβευση, όπως και η μελοποίηση ποιημάτων του, να διασώζει στη μνήμη των σύγχρονων Eλλήνων το όνομα του Oδυσσέα Eλύτη και κάποια εκτίμηση (αναιτιολόγητη συχνά) της προσφοράς του. Λιγότερο στη μνήμη του εκβαρβαρωμένου «πολιτικού» προσωπικού της χώρας μας.

Θεσμική μέθοδος η εξαπάτηση

Του Χρήστου Γιανναρά
Ο​​ι εντυπώσεις υποκαθιστούν την πραγματικότητα: Το πρόβλημα είναι γενικευμένο, αφορά στο παγκοσμιοποιημένο «παράδειγμα». Αλλά στην ελλαδική κοινωνία μοιάζει να παίρνει χαρακτήρα επιδημικής συμφοράς. Καταργεί ό,τι κάποτε ονομάζαμε κοινωνικό μας «ιστό».

Οι άνθρωποι χάνουμε την αίσθηση-επίγνωση του πραγματικού και υπαρκτού, λογαριάζουμε για πραγματικότητα τις εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις υποκαθιστούν την πραγματικότητα, και αυτό γίνεται προσχεδιασμένα, σκόπιμα, μεθοδικά, σε πολύ μεγάλη κλίμακα. Υποβαθμίζεται εσκεμμένα (και προοδευτικά ατονεί ή και χάνεται) η γνώση ως εμπειρική αμεσότητα και κριτική αξιολόγηση. Οι εντυπώσεις υποκαθιστούν τη βιωματική πιστοποίηση και αποτίμηση, οικοδομούν ψευδαισθητικά υπαλλάγματα του πραγματικού.