Τι απέγινε η Αριάδνη;

  

Κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και της κόρης του Ήλιου Πασιφάης.
Ετυμολογικά το όνομά της, Αριάδνη ή Αριάγνη σημαίνει την ιερή την αγνή. Η ρίζα αδ- προέρ

χεται από το ρήμα ανδάνω, εκ του ήδομαι που σημαίνει τέρπω, ευαρεστώ.

Μ' αυτήν την έννοια η Αριάδνη είναι η φιλήδονη, μία έκφραση της Πάνδημου Αφροδίτης. Μία ακόμα παράφραση του ονόματός της είναι το «Αριδήλα», που σημαίνει την πολύ φωτεινή, αυ

τήν που φαίνεται από μακριά. Αυτό το όνομα το πήρε όταν ανέβηκε με τον Διόνυσο στον ουρα

νό


Πριν αποκτήσει το χαρακτήρα θνητής ηρωίδας σχετιζόταν στην Κρήτη με τη Θεά-Φύση ή μεγά

λη μητέρα, θεότητα που αποτελούσε την προσωποποίηση της φύσης που γεννιέται και πεθαίνει κατά τη διάρκεια του έτους...

Προειδοποίηση για έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ.

Έκθεση της Mediobanca προειδοποιεί για έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, καθώς έχει εισέλθει σε ένα «αρνητικό σπιράλ παραγωγικότητας» από τότε που συνέδεσε την συναλλαγματική της ισοτιμία με το ενιαίο νόμισμα. 

Η τράπεζα προειδοποιεί ότι αν δεν αλλάξει η πολιτική της ΕΕ, η Ιταλία κινδυνεύει να...

έχει την μοίρα της Αργεντινής, η οποία αναγκάστηκε να αποσυνδέσει το νόμισμα της από το δολάριο το 2001.

Αφήνει αιχμές για το εμπορικό πλεονέκτημα της Γερμανίας και το κόστος που επωμίσθηκε ο Νότος μετά την κρίση του 2008, συμβαδίζοντας με τις τελευταίες επικρίσεις των υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και του ΔΝΤ.

«Τι σημαίνει να είσαι Ελληνας»: Δείτε το εκπληκτικό βίντεο που σαρώνει

Εννέα Ελληνες μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους για το τι σημαίνει να είσαι Ελληνας. Πρόκειται για μια προσεγμένη και συγκινητική δουλειά που έγινε λίγο έξω από το Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών με

αφορμή την εκδήλωση «Coming Together In Skokie: A Celebration of Greek Culture 2013».

Η ξανθιά δασκάλα που έκλεψε τις εντυπώσεις στην παρέλαση της Αθήνας

Η παρουσία της δασκάλας  η οποία φορούσε κολάν, στενό μπλουζάκι και τακούνια, προκάλεσε σφυρίγματα και εκστατικά επιφωνήματα θαυμασμού. Τα βλέμματα όλων όσων βρέθηκαν στη μαθητική 
παρέλαση έκλεψε η «ξανθομαλλούσα» δασκάλα που συνόδευε τους μαθητές στην εκδήλωση. Η παρουσία της δασκάλας  η οποία φορούσε κολάν, στενό μπλουζάκι και τακούνια, δεν πέρασε απαρατήρητη και προκάλεσε σφυρίγματα και εκστατικά επιφωνήματα θαυμασμού. 

Δύο νεκροί έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο

Το περιστατικό που μοιάζει με εν ψυχρώ εκτέλεση σημειώθηκε λίγο πριν τις 19:30 στη λεωφόρο Ηρακλείου 420 - Σύμφωνα με πληροφορίες οι δράστες ήταν δύο και επέβαιναν σε μηχανή μαύρου χρώματος - Ένας σοβαρά τραυματισμένος στο θώρακα μεταφέρεται στο Γ. Γεννηματάς - Για επίθεση με καλάσνικοφ κάνει λόγο η Χρυσή Αυγή

Δύο άτομα έπεσαν νεκρά μετά από πυροβολισμούς σε μικρή απόσταση από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη λεωφόρο Ηρακλείου 420 λίγο πριν τις 19:30 το απόγευμα της Παρασκευής.



Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες το περιστατικό συνέβη όταν μια μοτοσικλέτα με δύο αναβάτες πέρασε μπροστά από το κτίριο και για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο άνοιξε πυρ κατά των ατόμων που βρίσκονταν έξω από τα γραφεία της ΧΑ. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δράστες που φορούσαν μαύρα κράνη συνολικά πυροβόλησαν περισσότερες από πέντε φορές.

Η ταυτότητα των θυμάτων παραμένει μέχρι στιγμής άγνωστη.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τους πυροβολισμούς υπάρχει και ένας σοβαρά τραυματίας στο θώρακα, ο οποίος έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς».

Ρόδι: για υγεία, γονιμότητα, καλοτυχία

 Έμβλημα θεοτήτων, σύμβολο μακροζωίας και γονιμότητας, οι Πέρσες το αποκαλούν και «φρούτο του Παραδείσου». Το ρόδι έχει συνδεθεί διαχρονικά με τη ζωή, τον πλούτο, τη γονιμότητα, την καλοτυχία. Με αδιαμφισβήτητη νοστιμιά και θρεπτική αξία, το ρόδι περιέχει σημαντική ποσότητα βιταμινών, πολυφαινολών, καθώς και ικανοποιητική ποσότητα μετάλλων.

Σύμφωνα με την κλινική διαιτολόγο - διατροφολόγο κυρία Κατερίνα Χρέμου, μισό φλιτζάνι σποριών ροδιού (90γρ.) περιέχει μόνον 72 θερμίδες, παρέχοντας :

Το παλάτι του Πριάμου και η Τροία ως Πολιτεία στην Ιλιάδα

Η Tροία στην γεωγραφική αποτύπωσή της περιγράφεται με τα επίθετα «απόκρημνη», «υψίπυλη», «ομορφοτειχισμένη», «πολυανεμισμένη» (ευάερη ), «μεγαλόπρεπη8», ώστε ο αναγνώστης ν’ αποκτά μια πρώτη εικόνα γι’ αυτή, συχνά όμως ονομάζεται και «ιερή πόλη» δημιουργώντας την αίσθηση ότι πρόκειται για πανάρχαια και σπουδαία πόλη . Στην ειδικότερη περιγραφή της η πόλη, όπως άλλωστε οι περισσότερες πολιτείες της μυκηναϊκής περιόδου, περιγράφεται να έχει ακρόπολη στο υψηλότερό της σημείο που την ονομάζουν Πέργαμο :
« από την Πέργαμο ο Πριαμίδης Πάρις
περήφανος κατέβαινε με πόδια φτερωμένα» Ζ – 511,2.


Ολόκληρη η πόλη, περιστοιχίζεται από υψηλά και δυνατά τείχη με πολλές «προβολές» ( «πύργους») και πύλες (Δαρδάνειες, Σκαιές…) . Η μεγαλόπρεπη κατασκευή των τειχών δείχνει να είναι παλαιά, αφού όπως αναφέρεται κτίστηκαν από θεούς, τον Φοίβο και τον Ποσειδώνα, στον βασιλιά Λαομέδοντα:

Η Oμηρική Tελετουργία όπως αποτυπώνεται στα Eπη

Η ομηρική τελετουργία, όπως αποτυπώνεται στα έπη, δεν διαμορφώθηκε τον 9ο ή τον 8ο αιώνα, αλλά έχει βαθιές ρίζες στον χρόνο, είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας λατρευτικής και τελετουργικής παράδοσης που απευθυνόταν στους ίδιους ή σε παρόμοιους θεούς (για αιώνες) και πολλά στοιχεία της οφείλονται στην κρητομυκηναϊκή τελετουργία και λατρεία.


Ο Όμηρος λαμβάνει υπόψη του την σύγχρονη λατρεία, (η οποία όμως διατηρεί πολλές επιβιώσεις από την παλαιότερη εποχή), ενώ ο ποιητής προσθέτει στοιχεία που τα άντλησε από την παράδοση.Οι τόποι λατρείας, οι βωμοί, τα σπήλαια, τα άλση είναι τεκμηριωμένοι χώροι στην μινωική και μυκηναϊκή λατρεία.

Οι Μούσες και η λατρεία τους στο Mεγαλείο της Tέχνης

Για τις Μούσες υπήρχαν πολλές διαφορετικές εκδοχές στην αρχαιότητα, που αφορούσαν τόσο στην καταγωγή τους, όσο και στον αριθμό τους. Διαφαίνεται πάντως, ότι παλαιότερα ήσαν Νύμφες των βουνών και των νερών, οι οποίες αργότερα “προβιβάσθηκαν” και με τον καιρό απέκτησαν συγκεκριμένες αρμοδιότητες.Πίστευαν πως κατοικούσαν στον Όλυμπο και με τις ακούραστες φωνές τους τραγουδούσαν θείες μελωδίες και ύμνους, παίζοντας λύρα.Θέμα των τραγουδιών τους ήταν πάντα η αρχοντική καταγωγή των θεών, τους οποίους εγκωμιάζουν. Κυρίως όμως υμνούν τον Δία και το μεγαλείο του, καθώς ήταν εκείνος που δημιούργησε τον “κόσμο” με την έννοια ότι έβαλε σε τάξη το σύμπαν και όρισε τους κανόνες που διέπουν τη ζωή των θεών και ανθρώπων. Το πόσο στενά δεμένες ήταν μαζί του φαίνεται από το ότι τις αποκαλούσαν “Ολυμπιάδες”. Σπανιότερα δόξαζαν με τα τραγούδια τους το γένος των ανθρώπων και τους φημισμένους ήρωες. Το αρμονικό τους τραγούδι μάγευε το βασιλιά των θεών και των ανθρώπων, γέμιζε με ευφορία τις ψυχές όλων των θεών και γοήτευε ολόκληρη τη φύση η οποία στεκόταν ασάλευτη κάθε φορά που οι Μούσες ακούγονταν από την κορυφή του Ολύμπου, για να τις αφουγκραστεί: ο ουρανός, τα άστρα, η θάλασσα και τα ποτάμια, όλα σιωπούσαν ευλαβικά…

Οι Μούσες τραγούδησαν για να γιορταστούν οι γάμοι της Θέτιδας με τον Πηλέα και της Αρμονίας με τον Κάδμο. Τραγούδησαν ακόμη θρηνητικά στην ταφή του Αχιλλέα. Ο Πλάτωνας αναφέρει τον εξής

Η περιγραφή της Κοιλάδας των Μουσών από τα Βοιωτικά του Παυσανία

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Από τα ΒΟΙΩΤΙΚΑ του ΠΑΥΣΑΝΙΑ


Ανάμεσα στα βουνά
της Ελ
λάδας ο Ελικώνας
ξεχωρί
ζει για την ευφορία
του και
 για την αφθονία των
 καρ
ποφόρων δέντρων'
 και οι
θάμνοι της ανδράχνου (βατομουριάς) παρέχουν
στις κατσίκες πιο ευχάριστο καρπό παρά σ' οποιοδήποτε
άλλο τόπο. Όσοι ζουν περί τον Ελικώνα λένε πως δεν υπάρχουν στο βουνό θανατηφόρα
 για τον άνθρωπο βότανα και ρίζες. Μάλιστα ως τροφή των φιδιών κάνουν και των φιδιών
το δηλητήριο
πιο αδύνατο, ώστε συνήθως να γλιτώνουν όσοι δαγκώνονται απ' αυτά, αρκεί να καταφύ
γουν σε
 κάποιο Λίβυα από τη γενιά των Ψύλλων ή να χρησιμοποιήσουν κατάλληλα φάρμακα. τα
 πιο άγ
ρια φίδια έχουν δηλητήριο που σκοτώνει τους ανθρώπους και τα ζώα όλα χωρίς εξαίρεση,
 συν
τελεί όμως πολύ στη δραστικότητα τού δηλητηρίου και ή τροφή τους: από ένα φοίνικα
έμαθα
 πως
 στα ορεινά τής Φοινίκης οι ρίζες κάνουν τις οχιές πιο άγριες' αυτός έλεγε πως είδε
κάπ
οιον να ξεφεύγει την επίθεση μίας οχιάς και ν' ανεβαίνει σε δένδρο' η οχιά που έφτασε
 αργά εξακόντισε
 πάνω στο δέντρο δηλητήριο, από το οποίο ο άνθρωπος πέθανε' αυτά διηγούνταν
εκείνος. Στην
Αραβία με όσες οχιές ζουν περί τα βαλσαμόδεντρα συμβαίνουν τα εξής: τα βάλσαμα
 έχουν το μέγεθος των θάμνων της μυρσίνης και τα φύλλα τους μοιάζουν με τής
μαντζουράνας. Οι οχιές
 της Αραβίας, άλλοτε μεγαλύτερες και άλλοτε μικρότερες ομάδες, φωλιάζουν κάτω
 από κάθε δέν
τρο, γιατί και ο χυμός των βάλσαμων αποτελεί γι' αυτές τροφή πολύ ευχάριστη, άλλα
και γιατί αγαπούν τη σκιά των φυτών. Όταν έρθει ή εποχή να μάσουν το χυμό τού
φυτού οι άραβες, φέρνει καθένας δυο ξύλα προς τις οχιές, τις οποίες διώχνει χτυπώντας
 το ένα ξύλο με το άλλο, γιατί δεν θέλουν να τις σκοτώσουν θεωρώντας τες ιερές των
 βάλσαμων. Άν συμβεί να δαγκωθεί κανένας
από τις οχιές, το τραύμα μοιάζει σαν κόψιμο με μαχαίρι, δεν υπάρχει όμως φόβος
 από το δηλη
τήριο, γιατί οι οχιές τρώνε το πιο εύοσμο από τα μύρα και η δραστικότητα τού
δηλητηρίου τους μετριάζεται, ώστε να μην είναι θανατηφόρο' αυτή είναι ή επίδραση
της τροφής στο ποιον τού δηλητηρίου.

Λένε πως πρώτοι θυσίασαν στον Ελικώνα για τις μούσες και ονόμασαν το βουνό
ιερό των μου
σών ο Εφιάλτης και ο Ώτος, οι οποίοι έγιναν και οικιστές της 'Άσκρης . σ' αυτό αναφ
έρεται και ο Ηγησίνους, ο οποίος λέει τα εξής στο ποίημά του Ατθίς: ο γαιοσείστης
Ποσειδώνας ξανά με την Άσκρα πλάγιασε κ' εκείνη, με το πέρασμα τού καιρού, του
 καιρού του γέννησε γιο τον Οίοκλο, ο οποίος πρώτος με τους γιους του Αλωέα
υπήρξε οικιστής της Άσκρης που κατέχει τα ριζά τού πλούσιου σε πήγες Ελικώνα.
 Το ποίημα αυτό του Ηγησίνου δεν το διάβασα, γιατί είχε εκλείψει
προ της εποχής μου. Ο Κάλλιππος όμως ο Κορίνθιος στο έργο του για τον Ορχομενό
φέρνει ως αποδείξεις των λεγομένων του τους στίχους του Ηγησίνου κ' εγώ έκανα το
 ίδιο αντλώντας από
τον Κάλλιππο. Επί των ήμερών μου ένας μόνο πύργος της Άσκρας σώζονταν και
τίποτε άλλο αξιομνημόνευτο. Οι γιοι του Αλωέα πίστευαν σε τρεις μούσες, στις οποίες
 έδωσαν τα ονόματα Μελέτη, Μνήμη και Αοιδή ('Ωδή). Αργότερα λένε πως Ο
μακεδόνας Πίερος, από τον οποίο έχει
 το όνομά του το γνωστό μακεδονικό βουνό, ήρθε στις Θεσπιές και εισήγαγε
εννιά μούσες μεταβάλλοντας και τα ονόματά τους στα τωρινά. Ό Πίερος τα όρισε
αυτά έτσι είτε γιατί τού φάν
ηκαν σοφότερα είτε κατόπιν χρησμού είτε γιατί έτσι τα έμαθε από κάποιο θράκα.
γιατί ανέκαθεν
 το θρακικό έθνος και κατά τα άλλα θεωρούνταν πιο επιδέξιο από το μακεδονικό, αλλά
 και ζήλο μεγαλύτερο είχε για τα θρησκευτικά πράγματα. 'Άλλοι λένε πως ο ίδιος ο Πίερος
 είχε εννιά κόρες, στις οποίες είχε δώσει τα ίδια ονόματα, όπως και στις θεές, και όσοι
 είχαν ονομαστεί από τους έλληνες παιδία των μουσών ήταν παιδία των θυγατέρων τ
ου Πιέρου. Ο Μίμνερμος στο προοίμιο
τού ελεγειακού ποιήματός του τού σχετικού με τη μάχη των σμυρναίων κατά τού Γύγη και των
Λυδών λέει πως οι αρχαιότερες μούσες ήταν κόρες του ουρανού, ενώ άλλες νεώτερες ήταν
κόρες του Δία.

Στον Ελικώνα, καθώς κανείς προχωρεί προς το άλσος των μουσών, έχει αριστερά την
 πηγή Άγα
νίππη, η οποία λένε πως ήταν κόρη του Τερμησσού. Ο Τερμησσός ρέει και αυτός περί
 τον Ελι
κώνα. Στο δρόμο που κατ' ευθείαν οδηγεί στο άλσος υπάρχει ανάγλυφη λίθινη παρά
σταση της Εύφημης, η οποία λένε πως ήταν η τροφός των μουσών. Μετά την παρά
σταση αυτή απεικονίζ
εται ο Λίνος σ' ένα βράχο μικρό που τον έχουν δουλέψει σε μορφή σπηλιάς. Για το Λίνο γίνο
νται κάθε χρόνο εναγισμοί πριν από την θυσία για τις μούσες. Λένε πως ο Λίνος
αυτός ήταν
γιος της Ουρανίας και του Αμφιμά¬ρου, γιου τού Ποσειδώνα και πως είχε πάρει
ως μουσικός
την πιο μεγάλη φήμη απ' όλους τους συγχρόνους του και τους παλαιότερους . τον
σκότωσε ο Απόλλωνας, επειδή ζητούσε ίση θέση μ' αυτόν στο άσμα. Η θλίψη για
 το θάνατο τού Λίνου
έφτασε και σ' όλες τις βαρβαρικές χώρες, ώστε έγινε και στην Αίγυπτο ένα άσμα
 Λίνος που
από τους αιγυπτίους ονομάζεται στη γλώσσα τού τόπου μανέρως. Από τους ποιητές
επών της Ελλάδας ο 'Όμηρος ξέρει πως οι έλληνες είχαν άσμα για τα πάθη τού
Λίνου και λέει πως ο
Ήφαιστος απεικόνισε, μεταξύ των άλλων, πάνω στην ασπίδα τού Αχιλλέα και ένα
παιδί με
λύρα που τραγουδούσε τα σχετικά με το Λίνο: ανάμεσά τους ένα παιδί, κρατώντας
 τη φόρ
μιγγα
 με τους λεπτούς ήχους, χαριτωμένα έπαιζε και τραγουδούσε για τον όμορφο Λίνο.
 Ο Πάμφως
 που έκανε για τους αθηναίους τους πιο παλιούς ύμνους ονόμασε το Λίνο Οιτόλινο
αναφε
ρόμενος στο μεγάλο θρήνο γι' αυτόν. Ή Σαπφώ που είχε διδαχτεί το όνομα Οιτόλινος
 από τα
 έπη τού Πάμφω τραγούδησε μαζί τον Άδωνι και τον Οιτόλινο. Οι Θηβαίοι λένε
πως ο Αίνος
 είχε ταφεί στον τόπο τους και πως ο Φίλιππος τού Αμύντα μετά την ήττα των ε
λλήνων στη Χαιρώνεια, κατόπιν ονείρου, σήκωσε τα κόκαλα τού Αίνου και τα
έφερε στη Μακεδονία.
Κατόπιν άλλων ονείρων ο Φίλιππος ξαναέστειλε τα κόκαλα τού Αίνου στη Θήβα,
 αλλά με
τον καιρό έχει εξαφανιστεί οτιδήποτε είχε στηθεί πάνω στον τάφο, καθώς και τα
άλλα κατά
λοιπα του τάφου που υπήρχαν εκεί. Οι Θηβαίοι έχουν και την παράδοση πως με
 τα τον
παλιό αυτό Λίνο έζησε άλλος' Λίνος, λεγόμενος του Ισμηνίου, που ήταν δάσκαλος
 τής μου
σικής. ο Ηρακλής, όταν ακόμα ήταν παιδί, σκότωσε αυτόν τον Λίνο. 'Έπη δεν είχε
 κάνει ού
τε ο Λίνος τού Αμφιμάρου ούτε ο μεταγενέστερος ή αν είχαν κάνει δεν παραδόθ
ηκαν στους κατοπινούς.

Ο ΠΕΡΣΕΑΣ η ΜΕΔΟΥΣΑ και η θεά ΑΘΗΝΑ

Ο ήρωας Περσέας αναλαμβάνει να φύγει από την Σέριφο και

να φέρει το κεφάλι της Γοργόνας Μέδουσας στον βασιλιά

Πολυδέκτη. Ο άθλος ήταν δύσκολος καθώς η Μέδουσα ήταν

ένα φτερωτό τέρας που είχε φίδια αντί για μαλλιά, τεράστια

δόντια, γλώσσα που κρεμόταν έξω από το στόμα, χάλκινα

χέρια και φολίδες όπως τα ερπετά. Ήταν τόσο άσχημη που

όποιος την κοίταζε πέτρωνε από τον φόβο του. Για την τρο

μακτική αυτή εμφάνιση της Μέδουσας υπεύθυνη ήταν η θεά

Αθηνά.






Κάποτε, η Μέδουσα και οι αδελφές της, Σθενώ (δυνατή) και η

Ευρυάλη (πολυπεριπλανώμενη ή ανεμπόδιστη ροή), ήταν πολύ

όμορφες, πόσο μάλλον που ήταν και εξαδέρφες με τις νεράιδες

Νηρηίδες, τις πανέμορφες συνοδούς της Θέτιδας (μητέρας του

Αχιλλέα). Όμως, μια μέρα η Μέδουσα ζευγάρωσε με τον Ποσειδώνα σε ένα από τους ναούς της Αθηνάς.

Η τελευταία θύμωσε τόσο πολύ ώστε την μεταμόρφωσε στο παραπάνω αποκρουστικό τέρας (Ησίοδος,

Θεογονία 270 κεξ, 333 κεξ).








Η Αθηνά ήθελε να βοηθήσει τον Περσέα, γι’ αυτό του έδωσε μία καλογυαλισμένη ασπίδα ώστε να μην

κοιτάξει την Μέδουσα κατά πρόσωπο και πετρώσει. Τον Περσέα βοήθησε και ο Ερμής δίνοντας του ένα

ατσαλένιο δρεπάνι προκειμένου να κόψει το κεφάλι της. Ωστόσο, αυτό μόνο δεν ήταν αρκετό. Χρειαζ

όταν μερικά πράγματα ακόμα τα οποία φύλαγαν οι Στύγιες Νύμφες. Προκειμένου να μάθει που θα τις

έβρισκε έπρεπε να συναντήσει τις τρεις Κυκνόμορφες Γραίες (άλλες αδελφές των Γοργόνων) που όλες

μαζί μοιράζονταν ένα μάτι (ίσως να συμβολίζει το δώρο της νόησης) και ένα δόντι. Αυτές έμεναν στα

ριζά του όρους Άτλαντα (ίσως στην Αφρική κοντά στις Ηράκλειες Στήλες). Τους άρπαξε κρυφά το μάτι

και το δόντι (τα οποία αργότερα πέταξε στην λίμνη Τριτωνίδα, στην Σαχάρα, όπου ανατράφηκε η Αθηνά)

και τις εκβίασε να μάθει τον τόπο κατοικίας των Νυμφών (Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Β 4, 2-4, Υγίνος,

Ποιητική Αστρονομία ΙΙ 12).









Σαν έμαθε που έμεναν, πήγε εκεί και πήρε από τις Νύμφες ένα ζευγάρι φτερωτά σανδάλια, έναν ειδικό

σάκο για να τοποθετήσει μέσα το κομμένο κεφάλι και έναν σκούφο του Άδη τον οποίο όποιος φορούσε

γινόταν αόρατος. Στην συνέχεια κατευθύνθηκε στα δυτικά (ή κατ’ άλλη εκδοχή στην χώρα των Υπερβ

ορείων). Όταν έφτασε σ’ αυτές, οι Γοργόνες κοιμόντουσαν. Ο Περσέας, μέσα από τον κατοπτρισμό της

ασπίδας, βρήκε την Μέδουσα και χωρίς καθυστέρηση της έκοψε το κεφάλι με ένα μόνο χτύπημα. Καθώς

το κορμί της κατέρρεε, μέσα από τον λαιμό της, ξεπετάχτηκαν το φτερωτό άλογο Πήγασος και ο πολεμισ

τής Χρυσάωρ με ένα χρυσό σπαθί στο χέρι (παιδιά του Ποσειδώνα από το ζευγάρωμά του με την Μέδου

σα), (Πίνδαρος, Πυθιονίκαι Ι 31, Οβίδιος, Μεταμορφώσεις IV 780).








Ο Περσέας έριξε το κεφάλι της Μέδουσας (Γοργόνειο) βιαστικά

στον σάκο κι έτρεξε μ’ όλη του την δύναμη, αφού φόρεσε τον

σκούφο που τον έκανε αόρατο. Έτσι, η Σθενώ και η Ευρυάλη,

όταν ξύπνησαν, δεν τον πρόλαβαν.






Κατά την επιστροφή του στην Σέριφο, ο Περσέας χρειάστηκε

να σώσει την Ανδρομέδα από ένα θαλάσσιο τέρας. Αμέσως

την παντρεύτηκε. Γυρίζοντας στο νησί, αναγκάστηκε να

βγάλει το κομμένο κεφάλι προς τον Πολυδέκτη και τους συν

τρόφους του οι οποίοι πέτρωσαν, επειδή φέρονταν άσχημα

στην Δανάη, την μητέρα του (Στράβων, Ι 5, 10).






Ύστερα, ο Περσέας έδωσε το κεφάλι της Μέδουσας στην

Αθηνά, η οποία το στερέωσε στον θώρακα ως αιγίδα, και,

στην συνέχεια, επέστρεψε τα σανδάλια, τον σάκο και τον σκούφο στον Ερμή ο οποίος, με την σειρά

του, τα γύρισε πίσω στις Στύγιες Νύμφες.






Πέρα από τον γνωστό μύθο, υπάρχει και μία πιθανή ερμηνεία αποκρυπτογράφησης του.



Πηγή: diadrastiko: Ο ΠΕΡΣΕΑΣ η ΜΕΔΟΥΣΑ και η θεά ΑΘΗΝΑ http://diadrastiko.blogspot.com/2012/01/blog-post_05.html#ixzz2jNWRdjBC

Όλες οι πόλεις τις οποίες έχτισε ο Μέγας Αλέξανδρος

Όλες οι πόλεις τις οποίες έχτισε ο Αλέξανδρος αποτελούσαν μέρος στρατηγικού σχεδίου, που στόχο είχε την ανάμειξη του πληθυσμού και τον εξελληνισμό των κατακτημένων περιοχών. Εκτός από την ίδρυση αυτών των πόλεων, μια σειρά από οχυρώσεις και άλλου είδους έργα κατασκευάστηκαν με σκοπό να υποβοηθήσουν την αύξηση της παραγωγής, τη δημιουργία χερσαίων και υδάτινων εμπορικών δρόμων, και τη διατήρηση της ηρεμίας στις κατακτημένες περιοχές. Η πρώτη Αλεξάνδρεια που ιδρύθηκε, και συγχρόνως η πιο φημισμένη από όλες, ήταν η Αλεξάνδρεια η εν Αιγύπτω ( 331 π.Χ.). Ο Αλέξανδρος αντιλήφθηκε την αναγκαιότητα για την ίδρυση μιας πόλης στο Δέλτα του Νείλου που θα έδινε στις μεσόγειες πόλεις της Αιγύπτου μια διέξοδο στη θάλασσα, με πρόσθετο σκοπό η καινούργια πόλη να αντικαταστήσει στην οικονομική ζώνη της ανατολικής Μεσογείου την Τύρο της Φοινίκης.Ο Αλέξανδρος επέλεξε ο ίδιος το σημείο στο οποίο θα χτιζόταν η πόλη, ενώ επέβλεψε και τη σχεδίαση της. Η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπως ακριβώς την οραματίστηκε ο Αλέξανδρος, εξελίχτηκε σε σημαντικότατο λιμάνι και μεγάλο εμπορικό σταθμό, ενώ σύντομα αναδείχθηκε σε λίκνο του ελληνικού πολιτισμού.

Ο Θαλής από την Μίλητο της Μικράς Ασίας

Ο Θαλής από την Μίλητο της Μικράς Ασίας ηταν ο Εφευρέτης της Φιλοσοφίας.Γεννήθηκε γύρω στα 624 π.Χ. και πέθανε περί το 546 π.Χ. και ηταν απο τους πρώτους στοχαστες που ειχαν την περιέργεια να μαθουν ποια είναι η αρχή του κόσμου και ποιο είναι το στοιχείο εκείνο από το οποίο δημιουργήθηκαν τα πάντα.Ο Θαλής επιχείρησε να ικανοποιήσει την περιέργειά του υιοθετώντας έναν νέο τρόπο προσέγγισης διαφορετικό από την θρησκεία και την μυθολογία. Κι ο νέος αυτός τρόπος προσέγγισης των πραγμάτων, που εισηγήθηκε, είναι η φιλοσοφία, η οποία βασίζεται στην λογική και την παρατήρηση. Ακολουθώντας την φιλοσοφία, λοιπόν, ο Θαλής οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι αρχή των πάντων είναι το νερό, πράγμα που δικαιολογεί και τον ισχυρισμό του ότι η γη στηρίζεται στο νερό.


Με την επισήμανσή του αυτη σχετικά με το νερό ικανοποίησε την περιέργειά του ως προς το ποιο θα μπορούσε να είναι το στοιχείο από το οποίο δημιουργήθηκε ο κόσμος. Η περιέργεια, όμως, παρακίνησε τον Θαλή να σκεφτεί κι άλλα πράγματα, όπως ότι ο μαγνήτης έχει ψυχή και, ως εκ τούτου, μπορεί να συμπεριφέρεται όπως εμείς οι άνθρωποι. Η άποψη αυτή δεν είναι τόσο εξωπραγματική όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται, αν σκεφτούμε ότι σήμερα πολλοί επιστήμονες διατείνονται ότι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές –οι οποίοι, για την κοινή γνώμη, όπως οι μαγνήτες, δεν μπορούν να εξισωθούν με τους ανθρώπους– διαθέτουν ψυχή και, κατ’ επέκταση, έχουν την ικανότητα να προβαίνουν σε ανάλογες προς τις δικές μας νοητικού και συναισθηματικού χαρακτήρα ενέργειες.Ο Θαλής ανακάλυψε τον ηλεκτρισμό και ασχολήθηκε με την Γεωμετρια.

Στο Παρανέστι....Πάλι πρώτος ο Αλέξανδρος

Στον αναβαθμισμένο φέτος Paranesti Path 1ος τερμάτισε ο Αλέξανδρος Φωτιάδης με 4.12.13, 2ος Petkov με 4.12.17. 

Στις γυναίκες,

ΚΥΡΙΕ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΡΧΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ !!!

  
   Είμαστε κι εμείς εδώ, καλέ μας Περιφερειάρχη.

Είμαστε κι εμείς εδώ, στις ρίζες του Ολύμπου, με 50 χιλιόμετρα χρυσαφένιες αμμουδιές και καταγάλανη θάλασσα.

Είμαστε κι εμείς εδώ, στα ιερά χώματα του Δίου και των Λειβήθρων, του Ελικώνα, του Βαφύρα, του Ενιπέα και του Συ.

Είμαστε κι εμείς εδώ, στον τόπο που ατενίζει όλη η πλάση το μαγεμένο Κάστρο της. 

Είμαστε κι εμείς εδώ, θεματοφύλακες της μυθολογίας, της Μακεδονίας και της ελληνικής ιστορίας.

Είμαστε κι εμείς εδώ, μας ευλογεί ο Άγιος Διονύσιος, η Αγία Κόρη και ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος.

Είμαστε κι εμείς εδώ, απόγονοι του Ευάγγελου Κοροβάγκου, που πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση της Μακεδονίας και οραματίστηκε τη Μεγάλη Ελλάδα.

Η γη μας «κατέκτησε» το Ρήγα Φεραίο, το Βασίλειο Ιθακήσιο, τον αειθαλή Εμμανουήλ Κριαρά και τόσους άλλους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών.

Η γη μας έγινε φάρος αρχαιολογικού τουρισμού, θρησκευτικού τουρισμού, ορειβατικού τουρισμού, αγροτουρισμού και, ασφαλώς, καλοκαιρινού τουρισμού.

Στη γη μας αναγεννήθηκε, με το μόχθο και το μεράκι των κατοίκων της, ο Παλιός Παντελεήμονας, η Άνω Σκοτίνα, η Πούρλια και η Φτέρη, που έχουν μετατραπεί σε διάσημους παραδοσιακούς οικισμούς, ενώ «διψούν» να ξαναστηθούν η Παλιά Λεπτοκαρυά και η Παλιά Βροντού.

Η γη μας κατέχει την αυθεντική συνταγή για την αναβίωση της Αρχαίας Τραγωδίας στο φυσικό της χώρο, φιλοξενώντας κάθε χρόνο χιλιάδες φιλοθεάμονες απ’ όλο τον κόσμο και με άλλες ποικίλες παραστάσεις.

Νέα Έφεσος, Κονταριώτισσα, Άγιος Σπυρίδων, Βροντού, Καρίτσα και Δίον, συνθέτουν τον πιο εύφορο κάμπο στην Ελλάδα, ενώ η θάλασσά μας, χαρακτηρισμένη «αλιευτικό καταφύγιο», προσφέρει τα ποιοτικότερα αλιεύματα.

Την αίγλη του Ολύμπου ζήλεψαν οι Αμερικανοί, και «βάφτισαν» με το ίδιο όνομα το βουνό της Πολιτείας Ουάσιγκτον και το γαλανό του Πλαταμώνα οι Σαρδήνιοι ονομάζοντας έτσι την ομορφότερη ακρογιαλιά τους…

Το Κάστρο μας προβλήθηκε ως κορυφαίος προορισμός στη διαφημιστική καμπάνια για την Ελλάδα, με την ονομασία Meet the World in Greece και εμπνευστή το φωτογράφο Άρη Καλογερόπουλο.

Η ανακάλυψη της Ακρόπολης των Λειβήθρων, ζωντάνεψε παγκόσμια το μύθο του Ορφέα. Και η αρχαιολογική σκαπάνη δε στάματα εκεί…

Απολύθηκε ο Νίκος Μπογιόπουλος από το Ριζοσπάστη

 

 Αρνήθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας

 

  Απολύθηκε ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος από το Ριζοσπάστη, σύμφωνα με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.

Ο Ν. Μπογιόπουλος δεν δέχθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας, ενώ ήδη πριν από ένα μήνα είχε «κοπεί» η στήλη που διατηρούσε στην εφημερίδα (Ημεροδρόμος).

Επίσης, ήταν γνωστή εδώ και καιρό η δυσαρέσκεια ηγετικών στελεχών του Περισσού για τις δημόσιες τοποθετήσεις του δημοσιογράφου, ιδιαίτερα μετά την έκδοση του βιβλίου του «Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε», για το οποίο δεν είχε πάρει το «πράσινο φως» του κόμματος.

Πρόκειται, πάντως, για πρωτοφανή απόφαση, καθώς δεν είναι συχνό φαινόμενο η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ να απολύει εργαζομένους στο Ριζοσπάστη, κάτι για το οποίο υπεύθυνη είναι η διεύθυνση της εφημερίδας.  

newsbeast.gr

Πλένουμε τα αφτάκια

Πολύ προσεκτικά...

Εξάλλου η καθαριότητα 

είναι μισή αρχοντιά!!!

Πως θα έκαναν οι άνδρες αν είχαν περίοδο

Το βίντεο που σαρώνει το διαδίκτυο...
Δε ξέρω αν γελάσατε σήμερα;;
Σας το υπογράφω όμως όταν δείτε το βίντεο...!!!
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει το ξεκαρδιστικό διαφημιστικό γνωστής εταιρείας η οποία παρουσιάζει μια διαφορετική...

Οι ονομασιες των Ημερων και οι Μηνες των Αρχαιων Ελληνων

Οι αρχαίοι Έλληνες ειχαν δωσει ονόματα πλανητικών θεοτήτων στις 7 ημέρες της εβδομάδος του σεληνιακού κύκλου. 

Έτσι, η πρώτη ημέρα ήταν αφιερωμένη στον Ήλιο (Κυριακή), η δεύτερη στην Σελήνη (Δευτέρα), η τρίτη στον Άρη (Τρίτη),

 η τέταρτη στον Ερμή (Τετάρτη), η Πέμπτη στον Δία (Πέμπτη), η έκτη στην Αφροδίτη (Παρασκευή) και η έβδομη στον 

Κρόνο (Σάββατο). Από τους Έλληνες οι ονομασίες των ημερών πέρασαν στους Ρωμαίους, χωρίς μεταβολές, αλλά

Θεμιστοκλή Βιογραφία και η Ναυμαχία του Αρτεμισίου

Ο Θεμιστοκλής του Νεοκλέους ηταν ο κυριότερος συντελεστής της νίκης των Ελλήνων εναντίον των Περσών στη Ναυμαχ

ία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ.Ηταν πολιτικός και στρατηγός και υπήρξε αρχηγός της δημοκρατικής παράταξης στην κλασ

ική Αθήνα.Ελαβε μέρος στη Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. και στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου το 480 π.Χ.. Έμεινε 

όμως και γνωστός ως ο θεμελιωτής της ναυτικής δύναμης της Αθήνας που σηματοδότησε την αρχή του τέλους της περσι

κής παρουσίας στη Μεσόγειο.