Του Αλέξανδρου Μωραϊτάκη
Οι πολίτες αυτής της χώρας θα πρέπει να γνωρίζουν πως σύντομα με την ψήφο τους θα κληθούν να αποφασίσουν για το μέλλον της. Η ψήφος πρέπει να είναι μία σύνθεση τριών επιλογών που κάνει ο ψηφοφόρος: Πρώτα ο ψηφοφόρος επιλέγει τον υποψήφιο πρωθυπουργό. Στη συνέχεια επιλέγει έμμεσα τους υποψήφιους υπουργούς που θα στελεχώσουν το υπουργικό συμβούλιο και τέλος τους βουλευτές που θα καταλάβουν τις θέσεις των 300 καθισμάτων της Βουλής. Παραδοσιακά κριτήρια επιλογής βουλευτών, υπουργών και πρωθυπουργού, όπως τα ρουσφέτια, η συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις των ψηφοφόρων κτλ, έχουν ξεπεραστεί από τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Πλέον η ικανότητα ενός υποψηφίου να μιλάει με γενικότητες, να υπόσχεται, να κουνάει το δάχτυλο χωρίς να λύνει τα προβλήματα δεν είναι αρκετή. Η χρησιμότητα και καταλληλότητά του στην διαχείριση των κοινών και την έμπρακτη ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών είναι απαραίτητη.
Οι πολίτες αυτής της χώρας θα πρέπει να γνωρίζουν πως σύντομα με την ψήφο τους θα κληθούν να αποφασίσουν για το μέλλον της. Η ψήφος πρέπει να είναι μία σύνθεση τριών επιλογών που κάνει ο ψηφοφόρος: Πρώτα ο ψηφοφόρος επιλέγει τον υποψήφιο πρωθυπουργό. Στη συνέχεια επιλέγει έμμεσα τους υποψήφιους υπουργούς που θα στελεχώσουν το υπουργικό συμβούλιο και τέλος τους βουλευτές που θα καταλάβουν τις θέσεις των 300 καθισμάτων της Βουλής. Παραδοσιακά κριτήρια επιλογής βουλευτών, υπουργών και πρωθυπουργού, όπως τα ρουσφέτια, η συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις των ψηφοφόρων κτλ, έχουν ξεπεραστεί από τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Πλέον η ικανότητα ενός υποψηφίου να μιλάει με γενικότητες, να υπόσχεται, να κουνάει το δάχτυλο χωρίς να λύνει τα προβλήματα δεν είναι αρκετή. Η χρησιμότητα και καταλληλότητά του στην διαχείριση των κοινών και την έμπρακτη ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών είναι απαραίτητη.