Ο μουτζούρης.
Θέσεις - Απόψεις
Είναι γνωστόν ότι ο μεγαλύτερος εφιάλτης κάθε κυβέρνησης ακούει στο όνομα «πολιτικό κόστος»! Απ’ αυτό το ρημάδι εξαρτάται το «ψωμάκι», (μάλλον γιά παντεσπάνι πρόκειται), του πάλαι ποτέ λειτουργήματος και νυν πολύ προσοδοφόρου επαγγέλματος του…. «πατέρα του Έθνους»! Το τρέμουν οι κυβερνώντες, όπως ο διάβολος το λιβάνι και το καρπούνται, ως κέρδος, οι αντιπολιτευόμενοι.
Η σημερινή κατάντια της χώρας, στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης κι ανυποληψίας, αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, και την πλήρη εξαχρείωση ολόκληρου του υπάρχοντος πολιτικού (sic) προσωπικού, (γιατί όταν ακούω την κομψή αυτή φράση το μυαλό μου πάει, συνειρμικά, στο καθ’ όλα σεβαστό «υπηρετικό προσωπικό»;), ανεξαρτήτως παρατάξεως. Όλοι, μα όλοι, κινούνται τώρα με απλοϊκές, σκακιστικές κινήσεις, πίσω από το ίδιο, (κυνικά εμφανιζόμενο και ευκόλως προδιδόμενο), μικροπολιτικό τους συμφέρον, θεωρώντας, προφανώς, την χώρα και την οικονομία της, ως ολική απώλεια, καράβι μισοβουλιαγμένο, οπότε περιττεύει κάθε προσπάθεια διάσωσης και …. ο σώζων εαυτόν σωθήτω!