.JPG)
Σάββατο 11 Αυγούστου 2012
Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012
Οικονομικός και πολιτικός θάνατος
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Η απόφαση Σαμαρά – εάν δεν ανακληθεί – να μηνμιλήσει, κατά την επίσκεψή του στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο, ούτε στους παραγωγικούς φορείς ούτεστους δημοσιογράφους δεν είναι ούτε σωστή ούτελάθος. Είναι απλώς η πιο κραυγαλέα απόδειξη αυτού που επί χρόνια πλέον ισχυριζόμαστε: στο βάθος των μνημονίων δεν υπάρχει ούτε καν επίφαση ανάπτυξης. Διότι αυτό σηματοδοτούσε παραδοσιακά η επίσκεψη των πρωθυπουργών στη ΔΕΘ: τις – υπαρκτές ή προσχηματικές – προοπτικές ανάπτυξης.
Η Αριθμοσοφία και οι αριθμοί ως σύμβολα.
“Σουσάμι άνοιξε!”. Η μαγική φράση, στο παραμύθι “Ο Αλή Μπαμπά και οι σαράντα κλέφτες”, νομίζω, που μετακινεί τον βράχο και ανοίγει την πόρτα – πέρασμα προς την κρυφή σπηλιά όπου κρύβονται οι πολύτιμοι και αμύθητοι θησαυροί!... ---Αν αποφασίσεις να πεις κάτι άλλο, είτε πιο πρωτότυπο, είτε πιο “σοφό”, το πέρασμα δεν πρόκειται ν’ ανοίξει, οι θησαυροί δεν πρόκειται να σου αποκαλυφθούν…
“Σουσάμι άνοιξε”… Πφφ!... Παραμύθια!...
* * *Ένα χρηματοκιβώτιο. Όπου τοποθετείς, ασφαλώς, ό,τι πιο πολύτιμο. Όσο πιο πολύτιμο, τόσο πιο επιτακτική η ανάγκη να βάλεις ένα συνδυασμό πιο δύσκολο, ώστε ν’ αποφευχθούν τυχόν δυσάρεστες εκπλήξεις… Το σημαντικό να μην ξεχαστεί ο συνδυασμός! Διαφορετικά… αλίμονο!....
* * *
Παντελής Θαλασσινός:Λένε ότι η σιωπή είναι χρυσός αλλά καμιά φορά η σιωπή είναι αδιαφορία
Αυτή τη φορά αν δε μιλήσω, θα είναι αδιαφορία και δική μου, και όλων αυτών που βλέπουν τα εγκλήματα και τα κρίνουν αφού γίνουν. Καμιά πρόληψη για τις ζωές μας.. Δε θέλω να φωνάζω κατόπιν εορτής, κι αφού οι αποφάσεις παίρνονται ερήμην μας. Αν δεν αντιδράσουμε σήμερα για τις ανεμογεννήτριες, θα γεμίσουν τα νησιά μας, θα καταστρέψουν τους τόπους μας, θα μας βλαστημούνε τα παιδιά μας.
ΧΩΡΙΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
Από χθες τα μεσάνυχτα η παραλία Λεπτοκαρυάς, από τις γραμμές του τρένου και κάτω, είναι χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και μάλιστα πάνω στην αιχμή της τουριστικής κίνησης. Τι έχουν να πουν για όλα αυτά οι αρμόδιοι; Ας μας πει η ΔΕΗ γιατί κόπηκε το ρεύμα και
Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012
Ο Κανένας
Διαφθορά, κακοδιοίκηση, ανευθυνότητα, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, πεισματική άρνηση αξιολόγησης, αποτελούν μερικές από τις «πρωτοπορίες» του δημόσιου τομέα στη χώρα μας. Έχουμε ήδη προ πολλού ξεχάσει πώς ζούσαμε και έχουμε επικεντρωθεί στο πώς δεν ζούμε, επιμένοντας σε μια τυφλή συντεχνιακή διαμαρτυρία, αρνούμενοι μέσα στον θυμό μας για την έκπτωση από τον παράδεισο της απόλυτης αυθαιρεσίας, να αντιληφθούμε ότι σε λίγο θα βρεθούμε μπροστά στην
Η ΑΥΡΑ ΣΟΥ(Ο κήπος με τα ρόμπολα, 2003, Θεοχάρη Μπικηρόπουλου, ποίηση)
Η ΑΥΡΑ ΣΟΥ
Η αύρα σου εκπέμπει
μόρια ερεθισμού
του δέρματος μου και των
μυών μου
κι αρχίζει να λαχανιάζει
η κόκκινη καρδιά μου
μην
κρύβοντας την αδυναμία της
να αντισταθεί
στα ηλεκτρισμένα σπινθηρίσματα
της αναμενόμενης
-απρόσμενα
επαφής.
Η αύρα σου
μουδιάζει τα κύτταρα μου
που διψούν
να ρουφήξουν απεγνωσμένα
τα γονίδια της νεανικής σου
ερωτικής προσφοράς
ως γύρη
στον πολυταξιδεμένο κηφήνα.
ΨαραντώνηςΗ Ελλάδα στον «πάτο» της Ε.Ε. στη διαχείριση αποβλήτων...
Την τελευταία θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταλαμβάνει η Ελλάδα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των αστικών απορριμμάτων.
Έκθεση της Κομισιόν αποκαλύπτει το εντυπωσιακό χάσμα ανάμεσα σε χώρες όπως η...
Έκθεση της Κομισιόν αποκαλύπτει το εντυπωσιακό χάσμα ανάμεσα σε χώρες όπως η...
Αυστρία, το Βέλγιο και η Δανία, οι οποίες κερδίζουν τους περισσότερους «πόντους» στη διαχείριση των απορριμμάτων τους και χωρών όπως η Βουλγαρία, η Κύπρος και η Ελλάδα, όπου η εικόνα είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.
Στην έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Κομισιόν, οι 27 κατατάσσονται με βάση 18 κριτήρια, π.χ. τη συνολική ποσότητα των αποβλήτων που ανακυκλώνονται, την πρόσβαση σε υπηρεσίες αποκομιδής απορριμμάτων ή τις παραβάσεις της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Οι χώρες αξιολογούνται με πράσινες, πορτοκαλί και κόκκινες σημαίες.
Ενδεικτικά, Αυστρία, Κάτω Χώρες, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Φινλανδία έχουν από μία κόκκινη σημαία. Στον αντίποδα, η χώρα μας έχει κόκκινες σημαίες σε 16 από τα 18 κριτήρια και μόλις μία πράσινη σημαία, στον τομέα της πρόσβασης στις υπηρεσίες αποκομιδής απορριμμάτων. Αυστρία και Ολλανδία συγκεντρώνουν 39 βαθμούς για τις προσπάθειές τους, ενώ η Ελλάδα μόνο 3, με τη Βουλγαρία να ακολουθεί παίρνοντας 8 βαθμούς.
Από την αξιολόγηση της Κομισιόν προκύπτουν αδυναμίες όπως οι ανύπαρκτες ή ανεπαρκείς πολιτικές πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων, η έλλειψη κινήτρων για να μην οδηγούνται τα απόβλητα στους ΧΥΤΑ και η ανεπάρκεια υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων.
Οι συντάκτες της έκθεσης εκτιμούν ότι οι προοπτικές είναι δυσοίωνες, καθώς η εξάρτηση πολλών χωρών από την υγειονομική ταφή σημαίνει ότι δεν καταβάλλουν προσπάθεια να αξιοποιήσουν προτιμότερες επιλογές διαχείρισης αποβλήτων, όπως η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση.
«Η εικόνα που προκύπτει από την αξιολόγηση επιβεβαιώνει τις σοβαρές μου ανησυχίες. Για να απαλλαγούν από τεράστιες ποσότητες αστικών απορριμμάτων πολλά κράτη μέλη εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την υγειονομική ταφή -τη χειρότερη επιλογή διαχείρισης αποβλήτων- παρά την ύπαρξη καλύτερων εναλλακτικών λύσεων και παρά τη διάθεση χρημάτων από τα διαρθρωτικά ταμεία για τη χρηματοδότηση καλύτερων επιλογών», δήλωσε ο κοινοτικός επίτροπος για το περιβάλλον Γιάνες Ποτότσνικ.
«Θάβονται πολύτιμοι πόροι, χάνονται δυνητικά οικονομικά οφέλη, δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων και πλήττονται η ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Στις παρούσες οικονομικές περιστάσεις δεν επιτρέπεται να υπεραμυνόμαστε της τακτικής αυτής.»
Την ίδια ώρα, σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, όπως η Αυστρία και η Σουηδία, μόλις το 5% των απορριμμάτων καταλήγει στους ΧΥΤΑ, χάρη στα ολοκληρωμένα συστήματα αποκομιδής και ανακύκλωσης που τα κράτη αυτά διαθέτουν. Όπως επισημαίνεται, στις περιπτώσεις αυτές οι εθνικές πολιτικές διαχείρισης αποβλήτων εφαρμόζονται αποτελεσματικά χάρη σε ένα συνδυασμό νομικών, διοικητικών και οικονομικών μέσων...
Στην έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Κομισιόν, οι 27 κατατάσσονται με βάση 18 κριτήρια, π.χ. τη συνολική ποσότητα των αποβλήτων που ανακυκλώνονται, την πρόσβαση σε υπηρεσίες αποκομιδής απορριμμάτων ή τις παραβάσεις της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Οι χώρες αξιολογούνται με πράσινες, πορτοκαλί και κόκκινες σημαίες.
Ενδεικτικά, Αυστρία, Κάτω Χώρες, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Φινλανδία έχουν από μία κόκκινη σημαία. Στον αντίποδα, η χώρα μας έχει κόκκινες σημαίες σε 16 από τα 18 κριτήρια και μόλις μία πράσινη σημαία, στον τομέα της πρόσβασης στις υπηρεσίες αποκομιδής απορριμμάτων. Αυστρία και Ολλανδία συγκεντρώνουν 39 βαθμούς για τις προσπάθειές τους, ενώ η Ελλάδα μόνο 3, με τη Βουλγαρία να ακολουθεί παίρνοντας 8 βαθμούς.
Από την αξιολόγηση της Κομισιόν προκύπτουν αδυναμίες όπως οι ανύπαρκτες ή ανεπαρκείς πολιτικές πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων, η έλλειψη κινήτρων για να μην οδηγούνται τα απόβλητα στους ΧΥΤΑ και η ανεπάρκεια υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων.
Οι συντάκτες της έκθεσης εκτιμούν ότι οι προοπτικές είναι δυσοίωνες, καθώς η εξάρτηση πολλών χωρών από την υγειονομική ταφή σημαίνει ότι δεν καταβάλλουν προσπάθεια να αξιοποιήσουν προτιμότερες επιλογές διαχείρισης αποβλήτων, όπως η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση.
«Η εικόνα που προκύπτει από την αξιολόγηση επιβεβαιώνει τις σοβαρές μου ανησυχίες. Για να απαλλαγούν από τεράστιες ποσότητες αστικών απορριμμάτων πολλά κράτη μέλη εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την υγειονομική ταφή -τη χειρότερη επιλογή διαχείρισης αποβλήτων- παρά την ύπαρξη καλύτερων εναλλακτικών λύσεων και παρά τη διάθεση χρημάτων από τα διαρθρωτικά ταμεία για τη χρηματοδότηση καλύτερων επιλογών», δήλωσε ο κοινοτικός επίτροπος για το περιβάλλον Γιάνες Ποτότσνικ.
«Θάβονται πολύτιμοι πόροι, χάνονται δυνητικά οικονομικά οφέλη, δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων και πλήττονται η ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Στις παρούσες οικονομικές περιστάσεις δεν επιτρέπεται να υπεραμυνόμαστε της τακτικής αυτής.»
Την ίδια ώρα, σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, όπως η Αυστρία και η Σουηδία, μόλις το 5% των απορριμμάτων καταλήγει στους ΧΥΤΑ, χάρη στα ολοκληρωμένα συστήματα αποκομιδής και ανακύκλωσης που τα κράτη αυτά διαθέτουν. Όπως επισημαίνεται, στις περιπτώσεις αυτές οι εθνικές πολιτικές διαχείρισης αποβλήτων εφαρμόζονται αποτελεσματικά χάρη σε ένα συνδυασμό νομικών, διοικητικών και οικονομικών μέσων...
naftemporiki.gr
Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012
ΔΙΑΣ - ΖΕΥΣ
αυτός που προνοούσε για τα πάντα.
Και λεωφορεία του ΚΤΕΛ για τη Λαϊκή συνέλευση για την ταφή των αποβλήτων στον Όλυμπο
Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας ενημερώνει τους πολίτες ότι θα υπάρχουν και λεωφορεία στο ΚΤΕΛ Κατερίνης με εισιτήριο 3,60 ευρώ με επιστροφή για όσους θελήσουν να συμμετάσχουν στη Λαϊκή Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί τηνΠέμπτη 9 Αυγούστου 2012, στις 20:30 στο θέατρο του Λιτόχωρου, δίπλα στο Δημαρχείο, με θέμα την εναπόθεση βιομηχανικών αποβλήτων στους πρόποδες του Ολύμπου.
Ώρα αναχώρησης από το ΚΤΕΛ Κατερίνης 7:30 μ.μ.
Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑΣ σε συνεργασια με τον ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΕΤΡΑΝΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ
θα χορέψουν----- ευρωπαϊκούς κ λαϊκούς χορούς------ το Σάββατο 11-08-2012 στο beach bar ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ!!!
3η ΜΕΡΑ Η ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ...
Η φωτιά που καίει από τα ξημερώματα της Δευτέρας είναι σε εξέλιξη μέχρι τώρα.
Στην περιοχή επιχειρούν 10 πυροσβέστες, 4 οχήματα και 7 άτομα πεζοπόρο τμήμα.Στη φωτογραφία μας διακρίνεται αμυδρά ο καπνός στην περιοχή "κατάρτι".
"Εδώ Κατερίνη"
"Εδώ Κατερίνη"
Λαϊκή συνέλευση για την ταφή των αποβλήτων στον Όλυμπο
Καλούμε, και τις δύο πλευρές, να έρθουν στο Λιτόχωρο για να αναπτύξουν τα επιχειρήματά τους, να συζητήσουμε, να προτείνουμε και να συναποφασίσουμε για το μέλλον του τόπου μας.
Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας καλεί τα μέλη, τις φίλες και τους φίλους της να συμμετάσχουν στη Λαϊκή Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012, στις 20:30 στο θέατρο του Λιτόχωρου, δίπλα στο Δημαρχείο, με θέμα την εναπόθεση βιομηχανικών αποβλήτων στους πρόποδες του Ολύμπου.
Το αμμορυχείο στο Λιτόχωρο και τα βιομηχανικά απόβλητα της TOSOH
Γράφει ο Προκόπης Κωφός
Χημικός
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ
Στην περιοχή του Δήμου Δίου-Ολύμπου και στο Λιτόχωρο συμβαίνει κάτι πολύ σπάνιο αν όχι πρωτοφανές! Μια εταιρία της Θεσσαλονίκης, η TOSOH, που θέλει να απαλλαγεί από το βιομηχανικό απόβλητο που προκύπτει εδώ και δεκαετίες από τη λειτουργία της, προτίθεται να το ξεφορτωθεί μεταφέροντάς το στο «χάσμα» που υπάρχει στο αμμορυχείο που βρίσκεται κοντά στην παραλία του Λιτοχώρου και ο Δήμος και το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισαν με μεγάλη πλειοψηφία να το δεχτούν!
Πρόσφατα για το ίδιο απόβλητο η εταιρία βρήκε έναν ιδιώτη στο Δήμο Χαλκηδόνας που έναντι αμοιβής διέθεσε τη γη του για να θαφτεί αυτό το απόβλητο και ο Δήμος της περιοχής έκανε τα αδύνατα δυνατά για να το αποτρέψει! Εδώ, ή είμαστε φοβερά μεγαλόψυχοι και είμαστε διατεθειμένοι να γίνουμε θυσία για τους άλλους ή είμαστε αφελείς και επιπόλαιοι και αψηφούμε τους κινδύνους ή υπηρετούμε σκοπιμότητες και αναλάβαμε δεσμεύσεις και δυσκολευόμαστε τώρα να κάνουμε πίσω!
Με το απόβλητο αυτό τα έφερε η τύχη να έχω ασχοληθεί προσωπικά τη δεκαετία του ’80 όταν προσλήφτηκα ως νέος χημικός στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η μελέτη και οι αναλύσεις που έκανα είχαν σαν σκοπό να ελεγχθεί η δυνατότητα αξιοποίησης αυτού του απόβλητου ως προσροφητικού υλικού, αλλά απέδειξαν πως όταν το απόβλητο αυτό έρχεται σε επαφή με το νερό, μεταφέρονται μέσα στο νερό διάφορα ιόντα μετάλλων πολλά από τα οποία είναι τοξικά. Μετά από αυτή τη διαπίστωση αυτή η ιδέα της αξιοποίησης του συγκεκριμένου απόβλητου εγκαταλείφτηκε.
Μερικά χρόνια αργότερα εκπονήθηκε στο Τμήμα Χημείας διδακτορική διατριβή που είχε σαν θέμα τη μελέτη και το χαρακτηρισμό στερεών βιομηχανικών αποβλήτων περιοχής Θεσσαλονίκης. Ανάμεσα στα απόβλητα που μελετήθηκαν ήταν και αυτό της TOSOH. Από τη μελέτη αυτή προέκυψε επίσης πως όταν το απόβλητο αυτό έρχεται σε επαφή με το νερό κάτω από διάφορες συνθήκες μεταφέρονται μέσα στο νερό διάφορα ιόντα μετάλλων με μεγαλύτερη παρουσία του μαγγανίου, ψευδαργύρου, μολύβδου και χαλκού. Αυτή η συμπεριφορά ως προς το νερό καθώς και η ίδια η χημική σύσταση του απόβλητου το καθιστά δυνητικά επικίνδυνο, αλλά σε καμιά περίπτωση αδρανές και ακίνδυνο. Οι διάφορες προδιαγραφές και τα επιτρεπτά όρια που έχουν θεσπιστεί για την επικινδυνότητα ή μη τέτοιων αποβλήτων από τις διάφορες νομοθεσίες απλά προσπαθούν να συμβιβάσουν τα επιστημονικά δεδομένα με τα συμφέροντα και φυσικά η ζυγαριά κλείνει προς όφελος των συμφερόντων και των εταιριών ώστε να νομιμοποιείται η μεταφορά των αποβλήτων σε διάφορες περιοχές και οι εταιρίες να κάνουν τελικά τη δουλειά τους και να λύνουν το πρόβλημά τους. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός πως οι προδιαγραφές και οι νομοθεσίες διαφόρων χωρών και ενώσεων όπως η ευρωπαϊκή και η αμερικανική διαφέρουν μεταξύ τους; Αν ήταν καθαρά επιστημονική η προσέγγιση, θα έπρεπε οι ρυθμίσεις και οι νομοθεσίες να συμπίπτουν.
Στην πρόσφατη υπόθεση της προσπάθειας να τοποθετηθούν τα απόβλητα αυτά στη Χαλκηδόνα οι επίσημες εκθέσεις μιλούσαν για αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας και των προδιαγραφών και περιείχαν τον ισχυρισμό πως το στερεό απόβλητο είναι μη επικίνδυνο με βάση φυσικά κάποια όρια που έχουν θεσπιστεί νομικά. Είδαμε βέβαια τι εκφράζουν αυτά τα όρια, αλλά πέραν αυτού όλα αυτά αμφισβητήθηκαν επίσης επιστημονικά και στο επίπεδο των δειγματοληψιών και στο επίπεδο των χημικών αναλύσεων και στο επίπεδο της έλλειψης τεκμηρίωσης της γεωλογικής μελέτης της εκεί περιοχής. Αυτά όλα ισχύουν και στην περίπτωση τη δική μας.
Η διάθεση των χημικών και άλλων αποβλήτων δεν μπορεί να γίνεται με τον τρόπο που πρόκειται να την κάνουν, αν τα καταφέρουν, στην περιοχή μας. Σε επίπεδο Δήμων και τοπικών κοινωνιών αφενός δεν μπορούν να ελεγχθούν ουσιαστικά οι αρχικές εισηγήσεις και μελέτες και αφετέρου κανείς δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να εγγυηθεί πως όλα θα γίνουν με βάση τις εισηγήσεις και τις μελέτες αυτές. Δεν είναι δυνατόν από τη μια μεριά να καταγγέλλουμε διαφθορά και παρανομίες και από την άλλη να εμπιστευόμαστε αυτούς που έχουν συμφέρον να κάνουν εκπτώσεις και παρεκκλίσεις από τις αρχικές συμφωνίες και μελέτες για να ωφεληθούν οικονομικά. Η διάθεση των χημικών και άλλων αποβλήτων πρέπει να γίνεται με κεντρικό σχεδιασμό από την πολιτεία από μια υπηρεσία που θα έχει και την επιστημονική γνώση και όλα τα μέσα που χρειάζονται για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της διάθεσης των αποβλήτων, που θα μπορεί να βρει απομακρυσμένες και άγονες περιοχές όπου δεν θα δημιουργούνται προβλήματα και όχι αμμορυχεία κοντά στο Λιτόχωρο, κοντά στη θάλασσα, κοντά σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις ή σε τουριστικές περιοχές.
Η τοποθέτηση του βιομηχανικού αυτού απόβλητου στο αμμορυχείο αποτελεί αυτονόητα μια de facto υποβάθμιση της ευρύτερης περιοχής. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η τοποθέτηση στον τόπο σου βιομηχανικών αποβλήτων όποια κι αν είναι αυτά; Ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για μεγαλύτερη υποβάθμιση με την εναπόθεση και άλλων αποβλήτων και γιατί όχι και των υπόλοιπων αποβλήτων της TOSOH. Οι διαβεβαιώσεις πως δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και όλα θα γίνουν με βάση τις νόμιμες προδιαγραφές και τις μελέτες οδηγούν αντικειμενικά στη λογική της πλήρους κάλυψης των οχτακοσίων στρεμμάτων της «τρύπας» με τέτοια βιομηχανικά απόβλητα. Αφού δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος γιατί να μην κλείσουμε εντελώς την «τρύπα» με τέτοια υλικά; Επομένως αν γίνει τώρα η αρχή, η εξέλιξη είναι πλήρως προδιαγεγραμμένη, στο αμμορυχείο θα εγκατασταθεί για πάντα μια ανεξέλεγκτη ωρολογιακή βόμβα που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε και με πόση ένταση θα εκραγεί.
Το μέγεθος της υποβάθμισης είτε σε περιβαλλοντικό είτε σε οικονομικό επίπεδο μπορεί να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο, αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Την ευθύνη γι αυτή την υποβάθμιση που μπορεί να είναι από ασήμαντη έως καταστροφική δεν μπορεί να την πάρει κανένας. Το δημοτικό συμβούλιο και ο δήμαρχος πρέπει να πάρουν πίσω την απόφασή τους και να αγωνιστούν κι αυτοί για να μην επιβληθεί κάτι τέτοιο από τα πάνω. Αυτή είναι η φυσιολογική και αυτονόητη δράση όταν υποβαθμίζεται ο τόπος σου!
Προκόπης Κωφός
Χημικός
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ
Με το απόβλητο αυτό τα έφερε η τύχη να έχω ασχοληθεί προσωπικά τη δεκαετία του ’80 όταν προσλήφτηκα ως νέος χημικός στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η μελέτη και οι αναλύσεις που έκανα είχαν σαν σκοπό να ελεγχθεί η δυνατότητα αξιοποίησης αυτού του απόβλητου ως προσροφητικού υλικού, αλλά απέδειξαν πως όταν το απόβλητο αυτό έρχεται σε επαφή με το νερό, μεταφέρονται μέσα στο νερό διάφορα ιόντα μετάλλων πολλά από τα οποία είναι τοξικά. Μετά από αυτή τη διαπίστωση αυτή η ιδέα της αξιοποίησης του συγκεκριμένου απόβλητου εγκαταλείφτηκε.
Μερικά χρόνια αργότερα εκπονήθηκε στο Τμήμα Χημείας διδακτορική διατριβή που είχε σαν θέμα τη μελέτη και το χαρακτηρισμό στερεών βιομηχανικών αποβλήτων περιοχής Θεσσαλονίκης. Ανάμεσα στα απόβλητα που μελετήθηκαν ήταν και αυτό της TOSOH. Από τη μελέτη αυτή προέκυψε επίσης πως όταν το απόβλητο αυτό έρχεται σε επαφή με το νερό κάτω από διάφορες συνθήκες μεταφέρονται μέσα στο νερό διάφορα ιόντα μετάλλων με μεγαλύτερη παρουσία του μαγγανίου, ψευδαργύρου, μολύβδου και χαλκού. Αυτή η συμπεριφορά ως προς το νερό καθώς και η ίδια η χημική σύσταση του απόβλητου το καθιστά δυνητικά επικίνδυνο, αλλά σε καμιά περίπτωση αδρανές και ακίνδυνο. Οι διάφορες προδιαγραφές και τα επιτρεπτά όρια που έχουν θεσπιστεί για την επικινδυνότητα ή μη τέτοιων αποβλήτων από τις διάφορες νομοθεσίες απλά προσπαθούν να συμβιβάσουν τα επιστημονικά δεδομένα με τα συμφέροντα και φυσικά η ζυγαριά κλείνει προς όφελος των συμφερόντων και των εταιριών ώστε να νομιμοποιείται η μεταφορά των αποβλήτων σε διάφορες περιοχές και οι εταιρίες να κάνουν τελικά τη δουλειά τους και να λύνουν το πρόβλημά τους. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός πως οι προδιαγραφές και οι νομοθεσίες διαφόρων χωρών και ενώσεων όπως η ευρωπαϊκή και η αμερικανική διαφέρουν μεταξύ τους; Αν ήταν καθαρά επιστημονική η προσέγγιση, θα έπρεπε οι ρυθμίσεις και οι νομοθεσίες να συμπίπτουν.
Στην πρόσφατη υπόθεση της προσπάθειας να τοποθετηθούν τα απόβλητα αυτά στη Χαλκηδόνα οι επίσημες εκθέσεις μιλούσαν για αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας και των προδιαγραφών και περιείχαν τον ισχυρισμό πως το στερεό απόβλητο είναι μη επικίνδυνο με βάση φυσικά κάποια όρια που έχουν θεσπιστεί νομικά. Είδαμε βέβαια τι εκφράζουν αυτά τα όρια, αλλά πέραν αυτού όλα αυτά αμφισβητήθηκαν επίσης επιστημονικά και στο επίπεδο των δειγματοληψιών και στο επίπεδο των χημικών αναλύσεων και στο επίπεδο της έλλειψης τεκμηρίωσης της γεωλογικής μελέτης της εκεί περιοχής. Αυτά όλα ισχύουν και στην περίπτωση τη δική μας.
Η διάθεση των χημικών και άλλων αποβλήτων δεν μπορεί να γίνεται με τον τρόπο που πρόκειται να την κάνουν, αν τα καταφέρουν, στην περιοχή μας. Σε επίπεδο Δήμων και τοπικών κοινωνιών αφενός δεν μπορούν να ελεγχθούν ουσιαστικά οι αρχικές εισηγήσεις και μελέτες και αφετέρου κανείς δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να εγγυηθεί πως όλα θα γίνουν με βάση τις εισηγήσεις και τις μελέτες αυτές. Δεν είναι δυνατόν από τη μια μεριά να καταγγέλλουμε διαφθορά και παρανομίες και από την άλλη να εμπιστευόμαστε αυτούς που έχουν συμφέρον να κάνουν εκπτώσεις και παρεκκλίσεις από τις αρχικές συμφωνίες και μελέτες για να ωφεληθούν οικονομικά. Η διάθεση των χημικών και άλλων αποβλήτων πρέπει να γίνεται με κεντρικό σχεδιασμό από την πολιτεία από μια υπηρεσία που θα έχει και την επιστημονική γνώση και όλα τα μέσα που χρειάζονται για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της διάθεσης των αποβλήτων, που θα μπορεί να βρει απομακρυσμένες και άγονες περιοχές όπου δεν θα δημιουργούνται προβλήματα και όχι αμμορυχεία κοντά στο Λιτόχωρο, κοντά στη θάλασσα, κοντά σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις ή σε τουριστικές περιοχές.
Η τοποθέτηση του βιομηχανικού αυτού απόβλητου στο αμμορυχείο αποτελεί αυτονόητα μια de facto υποβάθμιση της ευρύτερης περιοχής. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η τοποθέτηση στον τόπο σου βιομηχανικών αποβλήτων όποια κι αν είναι αυτά; Ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για μεγαλύτερη υποβάθμιση με την εναπόθεση και άλλων αποβλήτων και γιατί όχι και των υπόλοιπων αποβλήτων της TOSOH. Οι διαβεβαιώσεις πως δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και όλα θα γίνουν με βάση τις νόμιμες προδιαγραφές και τις μελέτες οδηγούν αντικειμενικά στη λογική της πλήρους κάλυψης των οχτακοσίων στρεμμάτων της «τρύπας» με τέτοια βιομηχανικά απόβλητα. Αφού δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος γιατί να μην κλείσουμε εντελώς την «τρύπα» με τέτοια υλικά; Επομένως αν γίνει τώρα η αρχή, η εξέλιξη είναι πλήρως προδιαγεγραμμένη, στο αμμορυχείο θα εγκατασταθεί για πάντα μια ανεξέλεγκτη ωρολογιακή βόμβα που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε και με πόση ένταση θα εκραγεί.
Το μέγεθος της υποβάθμισης είτε σε περιβαλλοντικό είτε σε οικονομικό επίπεδο μπορεί να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο, αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Την ευθύνη γι αυτή την υποβάθμιση που μπορεί να είναι από ασήμαντη έως καταστροφική δεν μπορεί να την πάρει κανένας. Το δημοτικό συμβούλιο και ο δήμαρχος πρέπει να πάρουν πίσω την απόφασή τους και να αγωνιστούν κι αυτοί για να μην επιβληθεί κάτι τέτοιο από τα πάνω. Αυτή είναι η φυσιολογική και αυτονόητη δράση όταν υποβαθμίζεται ο τόπος σου!
Προκόπης Κωφός
Χημικός
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)