Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ σκουπιδότοπος η Ελλάδα. Κατρακύλησε στους δρόμους η διαφθορά, κάλυψε πεζοδρόμια και σοκάκια, πέφτει στο σκουπιδαριό η ματιά κι άρχισε η συνείδηση να το… σηκώνει. Όλα είναι συνήθεια και το μάτι συνήθισε κι αυτό. Κι αν ρωτήσεις τους «υπεύθυνους», σε ταπώνουν με την επωδό «έλλειψη» χρημάτων». Λες κι όταν είχαν γεμάτα ταμεία οι δήμοι (και το Κράτος) έσπευδαν για τη φονική λακκούβα και την αφύλαχτη διάβαση, για το σπασμένο παγκάκι και τον άβαφο τοίχο.
ΣΕ κράτος ανοργάνωτο όπου στριμώχτηκαν χιλιάδες αυτοκίνητα σε τα σοκάκια κι ο κλέφτης ελλοχεύει, μην ελπίζεις, μην ονειρεύεσαι. Θα ξυπνήσεις με τον ιδρώτα του εφιάλτη και θα.......