(Φωτο: Πίνακας του Leonid Afremov)
Βρέχει ακατάπαυστα στην πόλη.
Ποτάμια τρέχει το νερό στα ρείθρα των δρόμων.
Άστεγοι και κατατρεγμένοι αναζητούν κάπου να χωθούν κι ο μονότονος και ρυθμικός ήχος του νερού
πάνω στη λαμαρίνα του μικρού σπιτιού δε λέει να σωπάσει.
Πόσο λατρεύω τους ήχους της βροχής!
Πλατσουρίζουν οι διαβάτες στα λασπόνερα.
Φρεσκοπλυμένα αστράφτουν τα φύλλα των δέντρων κι οι προβολείς των αυτοκινήτων αντανακλούν πάνω στη βρεγμένη άσφαλτο.
Κάποιοι λένε πως η βροχή δεν είναι παρά τα δάκρυα του Θεού.
Μπορεί και να 'χουν δίκιο.
Εγώ πάλι λέω πως οι σταγόνες της βροχής μοιάζουν με των πονεμένων το καθαρτήριο δάκρυ,
που από την ψυχή εκπορεύεται και αενάως πορεύεται μέχρι να συναντήσει την τελική λύτρωση.
Από Palmografos.com: Palmografos.com - "Riders on the Storm" - The Doors (video)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου