Πέρυσι οι αγανακτισμένοι φώναζαν με πάθος έξω από το Κοινοβούλιο «κλέφτες – κλέφτες» και «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω». Όμως κανενός πολιτικού δεν ίδρωσε το αυτί με αυτά τα συνθήματα. Την ίδια στιγμή που ο κόσμος απελπισμένος φώναζε το βράδυ στην πλατεία Συντάγματος, οι πολιτικοί...
αδιαφορούσαν. Και νέα μνημόνια ήρθαν και νέα μέτρα και παρά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και την αλλαγή κυβέρνησης (με τη συμμετοχή στην νέα κυβέρνηση και αριστερού κόμματος), εντούτοις τα μέτρα γίνονται ακόμα πιο σκληρά και θα συνεχιστούν αγριότερα. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο.
Όσο ο λαός δεν αμφισβητεί την καρδιά του προβλήματος που είναι ο συνεκτικός ιστός αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος, δεν αλλάζει τίποτα. Όσο δηλαδή δεν αμφισβητεί το σάπιο και διεφθαρμένο ολοκληρωτικό πολίτευμα που δίνει την απόλυτη εξουσία σε μερικούς κομματικούς αρχηγούς να περιμαντρώνουν με διάφορες πιέσεις τους εκλεγμένους βουλευτές και να εξαθλιώνουν ατιμώρητα το λαό, χωρίς καν να τον ρωτήσουν, δεν μπορεί να ανακοπεί αυτός ο κατήφορος.
Μόνο όταν ο λαός βγει ειρηνικά στους δρόμους, είτε σε συγκεντρώσεις, είτε σε διαδηλώσεις, χωρίς καπέλωμα από κομματικούς συνδικαλιστές και βροντοφωνάξει ρυθμικά το σύνθημα «Σύνταγμα», μόνο τότε θα συγκλονιστούν συθέμελα, το σάπιο πολιτικό σύστημα καθώς και η κρατικοδίαιτη άρχουσα τάξη και τα ξένα συμφέροντα που το στηρίζουν και το ελέγχουν. Μόνο τότε θα ανοίξει η συζήτηση για τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων που κατατρέχουν την Ελλάδα σε όλη τη νεότερη ιστορία της. Μόνο τότε θα σημάνει η αρχή του τέλους του μεταπελευθερωτικού ραγιαδισμού στον οποίο μας έχουν καταδικάσει και η έναρξη μιας νέας εποχής για την Ελλάδα, για όλους μας.
Μπορούμε άραγε να φωνάζουμε όλοι ρυθμικά την επόμενη φορά που θα βγούμε έξω «ΣΥΝΤΑΓΜΑ»; Είμαστε έτοιμοι για πραγματική Δημοκρατία;;;
Το πιστεύουμε άραγε αυτό;;;
Το πιστεύουμε άραγε αυτό;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου