Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης
Η τρικομματική κυβέρνηση συμπλήρωσε τις πρώτες εκατό «εύκολες μέρες», όπου η – εξουθενωμένη – κοινωνική ανοχή είναι δεδομένη, καθώς και η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Το πλέον εντυπωσιακό αυτής της περιόδου είναι η πρωτοφανής ψυχραιμία που επέδειξαν οι κατά συρροή φορολογούμενοι – κι αυτό έχει την ιδιαίτερη αξία του, αν το συνδυάσει κανείς με την πλήρη αναντιστοιχία των προεκλογικών εξαγγελιών του συνόλου του πολιτικού μας συστήματος ότι δεν θα θιγούν για άλλη μια φορά τα χαμηλά εισοδήματα.
Δέσμια των ισχυρών κομματικών αγκυλώσεων και διαπλοκών του πολιτικού συστήματος, κρατά συνδικαλιστικές ισορροπίες και ο κάθε υπουργός φροντίζει να μην γίνει δυσάρεστος προτιμώντας να βγάλει... άλλος το φίδι από την τρύπα. Μόνο που το φίδι έχει βγει μόνο του και κυκλοφορεί επικίνδυνα ελεύθερο. Η χώρα μοιάζει να είναι παγιδευμένη και αυτό γίνεται φανερό από την παρούσα κοινοβουλευτική σύνθεση και τον τρόπο που πολιτεύονται τα κόμματα.
Ο λαϊκισμός δίνει τη μεγάλη του κι επικίνδυνη για τη Δημοκρατία παράσταση. Κάθε μικρός ή μεγάλος κομματικός σχηματισμός θεωρεί ότι ήρθε η ώρα του και έτσι συνωστίζονται όλοι στα βουλευτικά έδρανα για το ποιος θα πρωτοπλειοδοτήσει στο χάος, στην καταστροφή, στην απελπισία του λαού, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση που έκανε την εμφάνισή της σε μια κοινωνία παραφουσκωμένη από παροχές μιας άλλης ασυδοσίας.
Ήδη γινόμαστε μάρτυρες πρωτοφανών δηλώσεων και επικινδύνων γεγονότων, τα οποία με μαθηματική ακρίβεια – μέσα στη γενικότερη απαξίωση της πολιτικής – πλήττουν ευθέως το δημοκρατικό πολίτευμα και τους θεσμούς του. Πολιτικοί (και ανιστόρητοι) αρχηγοί επικαλούνται τη Βαϊμάρη, κομματικά εξαμβλώματα στήνουν τραμπουκισμούς εντός της Βουλής, κομματικοί συνδικαλιστές εισβάλλουν στο Πεντάγωνο με κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους κομμάτων να συντονίζουν τα γιουρούσια, θλιβερά δείγματα του κομματικού συνδικαλισμού κάνουν δηλώσεις στο πανελλήνιο για ρουκέτες στις ερπύστριες και καλούν σε καταλήψεις δημοσίων οργανισμών και κτηρίων...
Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, όπου οι κάθε λογής και ιδεολογίας θιασώτες της εκτροπής κραυγάζουν ασυνάρτητες αιτιάσεις αγανάκτησης και οργής, καταγγέλλοντας τη φαυλότητα του παρελθόντος – στην οποία στις περισσότερες περιπτώσεις υπήρξαν πρωταγωνιστές –, στέκει η συντεταγμένη πολιτεία, ναρκωμένη και απαθής, σα να δηλώνει την πλήρη αδυναμία της να αντιδράσει. Οι ακραίες εκδηλώσεις οργής, είτε έχουν το έμβλημα της Άκρας Δεξιάς είτε φέρουν τα γνωστά πιστοποιητικά προοδευτικότητας που στην Ελλάδα κανείς τα προμηθεύεται από το περίπτερο της γειτονιάς του, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Είτε μετατρέποντας τη Βουλή σε καφενείο του υποκόσμου είτε μπουκάροντας στο Πεντάγωνο, αυτό που τίθεται σε αμφισβήτηση είναι το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Μια ακόμα εγκληματική πρακτική, η οποία αναδεικνύεται κατά στρεβλό τρόπο από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης είναι όλη αυτή η γενικευμένη ονοματολογία: Λίστες, ονόματα, καταθέσεις, βίλες, ράβδοι χρυσού, off shore εταιρείες, συνθέτουν ένα σκηνικό αποσύνθεσης, στο οποίο μόνο σκουλήκια μπορούν να επιβιώσουν. Και εδώ η πολιτική ηγεσία καθώς και οι δικαστικές αρχές πρέπει να θέσουν στον έλεγχο της νομιμότητας κάθε χυδαιότητα και κυρίως να οδηγήσουν κάθε κατεργάρη στον πάγκο της Δικαιοσύνης μέσα από τις προβλεπόμενες διαδικασίες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Απεναντίας, η εντύπωση που δημιουργείται για άλλη μια φορά στον πολίτη είναι η προσπάθεια συγκάλυψης, το κουκούλωμα, η συναλλαγή.
Άμεσα και αποφασιστικά είναι ανάγκη να ξεκαθαρίσει το τοπίο πριν η χώρα βρεθεί αντιμέτωπη με εκπλήξεις που θα κάνουν τους πολίτες να... νοσταλγούν τις μέρες της κρίσης και των περικοπών! Η Δημοκρατία που εδραιώθηκε στη χώρα μας είναι ό,τι πολυτιμότερο μας κληροδότησε η Μεταπολίτευση. Αυτή έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε και να μην την απαξιώνουμε ούτε με φουσκωτούς τραμπούκους ούτε με επαναστατικά γιαουρτώματα και μανιφέστα. Ας μην φτάσουμε σε περικοπές στη Δημοκρατία και την Ελευθερία, για τις οποίες ο λαός μας έχει ματώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου