Στις ιδιαιτερότητας του ελληνικού εκλογικού νόμου
περιλαμβάνεται το γεγονός ότι το ισχυρότερο κόμμα λαμβάνει αυτόματα πενήντα
έδρες επιπλέον στο κοινοβούλιο".
Πολιτική νομιμοποίηση δεν μπορεί να αντλήσει
οποιοσδήποτε κυβερνητικός συνασπισμός στηριχθεί στην επιδότηση του
εκλογικού νόμου. Από μόνη της η επιδότηση αυτή στο πρώτο κόμμα
αποτελεί προσβολή στην αναλογικότητα της ψήφου, πόσο μάλλον αν αυτή η
νόθευση της λαϊκής βούλησης καταστεί ο κρίσιμος παράγων θέσπισης/στήριξης
μίας κυβέρνησης συνεργασίας.
Προφανώς σε μία τέτοια περίπτωση καταστρατηγείται
το πνεύμα ακόμη και αυτού του «καλπονοθευτή» συντακτικού νομοθέτη.
Είναι
προφανές ότι εάν δεν δομηθούν ευρύτερες συνεργασίες/συμπράξεις, για τις
οποίες θα μπορούμε να μιλήσουμε μετά τα τελικά αποτελέσματα, οποιαδήποτε
απόπειρα σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού που δεν θα αντλεί γνήσια πολιτική
νομιμοποίηση από την ψήφο του ελληνικού λαού, θα αποτελεί σαφή προσβολή
του πολιτεύματος της χώρας.