Οι πρόδρομοι στην αρχαία Ελλάδα
Η έννοια σοφός στην αρχική της σημασία φανέρωνε τον άνθρωπο που είναι έμπειρος σε κάποια μηχανική τέχνη και αργότερα τον άνθρωπο που γνώριζε πολλά πράγματα, τον πολυμαθή. Γενικά τον άνθρωπο που είχε πείρα της ζωής και μεγάλη σύνεση. Αργότερα η λέξη σοφός αντικαταστάθηκε από τη λέξη φιλόσοφος, που φανέρωνε το φίλο της γνώσης και της επιστήμης γενικά. Οι Έλληνες σοφοί και φιλόσοφοι προσπάθησαν με τη διδασκαλία τους να μεταδώσουν τις γνώσεις τους στους άλλους ανθρώπους και βοήθησαν στην πνευματική πρόοδο της Ελλάδας και στην ανάπτυξη του πολιτισμού όλου του κόσμου. Οι όροι σοφός και δάσκαλος χρησιμοποιούνταν χωρίς να παρουσιάζουν καμιά διαφορά μεταξύ τους.
Πρόδρομοι της ελληνικής φιλοσοφίας υπήρξαν, κατά τον Αριστοτέλη ο Ορφέας, ο Φερεκύδης, ο Επιμενίδης κ.ά., ενώ πρώτοι δάσκαλοι, εκτός από αυτούς, ήσαν οι μυθικοί Φοίνικας, Χείρωνας, Κάστορας, Μουσαίος κ.ά.