Ορφικός ύμνος Αρτέμιδος

Άκουσε με ώ βασίλισσα, κόρη του Διός με τα πολλά ονόματα. Τιτανίδα πού είσαι θορυβώδης, ένδοξος τοξότρια σεμνή, πού λάμπεις εις όλους και κρατείς λαμπάδα, συ ή θεά Δίκτυννα. ή προστατεύουσα τας γεννήσεις, πού προσέρχεσαι βοηθός εις τις ετοιμόγεννες, ενώ ή ίδια αγνοείς τους πόνους του τοκετού...

Τόποι δύναμης

Σύγχρονες μελέτες αποκαλύπτουν τη μυστική σύνδεση ιερών τόπων του αρχαίου κόσμου. Φανερώνουν επίσης ένα μέρος των απόκρυφων γνώσεων που διατηρούσαν τα Ιερατεία,  σχετικά με την Αστρονομία, τα Μαθηματικά, την Ενέργεια και τη Γεωδαισία, με τις οποίες επόπτευαν και καθοδηγούσαν το λαό ορίζοντας τους πλέον κατάλληλους γεωγραφικούς τόπους για την ίδρυση ναών, πόλεων ακόμα και τον καθορισμό πεδίων μάχης.

Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η ακριβής γνώση του ηλιακού συστήματος και των αστερισμών σε συνδυασμό με την γεωγραφική- γεωδαιτική μορφή του χώρου και των ηλεκτρομαγνητικών ρευμάτων που τον διατρέχουν. Κάθε τέτοιος χώρος που βρισκόταν στη διασταύρωση ροών ενέργειας, ξεχώριζε  από ένα ιερό, μια πόλη, ένα μαντείο, ένα βωμό και μεταγενέστερα από ένα εικονοστάσιο ή ένα απλό προσκυνητάρι. Κι αυτά να μην υπήρχαν, ο τόπος θα ήταν στοιχειωμένος, καταραμένος, ιαματικός, τυχερός κλπ.

Γ

ΟΡΦΕΥΣ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ MNHMHΣ.

Από 29 Απρίλιου - 4 Μάιου ο λουλου στους Δελφούς απο Λαμία: 79 χλμ.

Είναι περίπου 150 χιλιόμετρα ο Lulu και ο Ισίδωρος πριν φτάσουν Αθήνα ... Συνεχίζουν την πορεία τους ...

Εύα και ο καταραμένος όφις

απο .i-diadromi.gr/

ARGONAUTES

Αρχαία Ελληνική Μουσική - Ο μουσικός πολιτισμός που συνοδεύει την αρχαία Ελληνική ιστορία

Φρυγικός αυλός (έλυμος)

Οι αρχαίοι Έλληνες με τον εμφάνταστο στοχασμό τους έδιναν θεϊκή προέλευση στα πάντα και φυσικά και στη Μουσική.

Από την αρχαία γραμματεία μαθαίνουμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα η μουσική εξυψώνεται στο επίπεδο μιας ελεύθερης τέχνης ανεξάρτητης από την ποίηση, αν και τις περισσότερες φορές συνυπάρχει με αυτή και βασικά στοιχεία της (π.χ. ο ρυθμός) υπαγορεύονται από την ποίηση και τέλος η μουσική αποτελεί αναγκαία εμπειρία στη διαπαιδαγώγηση των νέων.

Ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης και άλλοι φιλόσοφοι εμβαθύνουν στην αισθητική και [ψυχολογίά της μουσικής και διαμορφώνουν τη θεωρία του ήθους ή ηθική θεωρία της μουσικής, που διαπραγματεύεται την επίδραση της μουσικής στη συναισθηματική και ψυχική σφαίρα του άνθρωπου.

Λόγος Παραινετικός προς Ελληνίδες

 

 

 

"Το βέλος έσκισε τον κρύο αέρα, προτού βρει τον στόχο του. Ο φλοιός του δέντρου σκίστηκε και το μέταλλο χώθηκε βαθιά στον υγρό κορμό. Ψηλή, λευκόδερμη, καστανόξανθη, γύρω στα τριάντα, η Κλεαγέτη φάνταζε αρχηγός ανάμεσα στην ομάδα των μικρών κοριτσιών.

 

-Έτσι τοξεύουν οι Ιέρειες της Αρτέμιδος, φώναξε για να την ακούσουν όλες. Άρκται, μαζευτείτε όλες γύρω μου γρήγορα, κέλευσε η Κλεαγέτη...

 

Η φωνή της ήταν δυνατή, κελαρυστή, και αναμίχθηκε με τους υπόλοιπους θορύβους του δάσους. Βρισκόμασταν κοντά στο Ιερό της Βραυρωνείας Αρτέμιδος από το προηγούμενο απόγευμα. Η συνάθροιση αποτελούσε κεντρικό μέρος της Αρκτείας, της θητείας των νέων κοριτσιών στην προστάτιδα Θεά.

 

Ορφικός ύμνος Αρτέμιδος

Άκουσε με ώ βασίλισσα, κόρη του Διός με τα πολλά ονόματα. Τιτανίδα πού είσαι θορυβώδης, ένδοξος τοξότρια σεμνή, πού λάμπεις εις όλους και κρατείς λαμπάδα, συ ή θεά Δίκτυννα. ή προστατεύουσα τας γεννήσεις, πού προσέρχεσαι βοηθός εις τις ετοιμόγεννες, ενώ ή ίδια αγνοείς τους πόνους του τοκετού...

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ...«GREECE»...!!!

«ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ»...!!!




Οταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas, προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους. 

Μειώθηκαν κατά 80% τα ψάρια στις ελληνικές θάλασσες

 

 

 

 

    Σήμα κινδύνου για δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στον αλιευτικό τομέα αλλά και για τα ιχθυαποθέματα των Ελληνικών θαλασσών εξέπεμψαν σε κοινή Συνέντευξη Τύπου, το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» και το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο για την Αλιεία Ocean2012.

Το μυστήριο του σπόρου ΖΕΑ !

Πρώτα έμαθα ότι η γνωστή Monsanto παρεμβαίνει ωμά στον τρόπο

 λειτουργίας της αγροτικής παραγωγής της Γαλλίας και επιβάλλει 

στη Γαλλία σπόρους μίας χρήσης! Ψάχνοντας λίγο διάβασα, 

κυρίως στην ιστοσελίδα Agricoltura bio, www.tecnicidellaprev

enzione.com ότι η Monsanto έχει αναπτύξει ιδιαίτερους σπόρους

 σπόρους σίτου και σόγιας γενετικά τροποποιημένους, οι οποίοι 

έχουν την ιδιότητα να αντέχουν σ’ ένα φυτοκτόνο πολύ ανθεκτικό,

 το εξ ίσου γνωστό μας Roundup, το οποίο χρησιμοποιείται για τα 

παράσιτα. Οι πολύ ανθεκτικοί υπερ-σπόροι πωλούνται μόνο μαζί με

το Roundup, σε μία συσκευασία!
Λίγο αργότερα άρχισα ν’ ακούω για τον εκπληκτικό και ανθεκτικό 

σπόρο ζέα, τον αρχαιότερο, που τον εξαφάνισαν και μάλιστα ο Ελ

ευθέριος Βενιζέλος! Κάτι δεν πήγαινε καλά σ’ αυτή την ιστορία, χω

ρίς να είμαι βιολόγος ή γεωπόνος ή γιατρός άρχισα να σκέφτομαι… 

(και χωρίς να τρώω ζέα!!)

Λες να θέλουν να περάσουν τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους στους Έλληνες βαπτίζο

ντας τους ζέα; Υπερβολικά καχύποπτη σκέψη αλλά τώρα ξέρω, από αλλού το περιμένεις και από αλλού 

σου έρχεται. Άρχισα λοιπόν, ν’ ανασύρω από τη μνήμη μου πληροφορίες που είχα από παλιά, αναζήτη

σα όλα τα ανάλογα λήμματα στο Greek English Lexicon και σε αρχαία κείμενα. Στο τέλος αποφάσισα το 

αποτέλεσμα της μικρής μου έρευνας να το μοιραστώ μαζί σας, μήπως κι όλοι μαζί φθάσουμε στη λύση 

του μυστηρίου της ζέας.
Το αρχαίο λιμάνι Ζέα ήταν κυρίως πολεμικό, ναύσταθμος και όχι εμπορικό, συνεπώς η θεωρία ότι πήρε 

την ονομασία του από τις εξαγωγές ζέας μάλλον δεν ισχύει. Όμως, δίπλα του υπάρχει ένα Μητρώον

 ιερό της Μεγάλης Μητέρας Φύσης (Ρέα, Ἠρα, Δήμητρα). Η Ήρα-Διώνη είναι αδελφή και σύζυγος του 

Δία, το θηλυκό μισό του. Ζευς -ζειν, μοιάζει η πιο λογική προέλευση του αρχαιότατου αυτού σπόρου και 

της περιοχής του ιερού.

Ο Διοσκουρίδης στο Περί ύλης ιατρικής, 3, 74, 1-2, γράφει: Λιβανωτίς-δισσύ, η μεν κάρπιμος, υπ’ 

ενίων δε ζέα ή καμψάνεμα καλουμένη ης ο καρπός κάχρυ καλείται, φύλλα δε έχει μαράθω, όμοια, πλατύτε

ρα δε και παχύτερα…
Η ζέα είναι δημητριακό όπως ο σίτος (πυρός, σπυρός) και η κρίθη. Ζέα ή όλυρα ή κέγχρος, κάχρυ, κοινώς 

το κεχρί (Panicum miliaceum). Ο σίτος ή πύρος Triticum vulgare, η ζέα ή κέγχρος Panicum miliaceum, αγ

γλικά ο σίτος wheat και το κεχρί beard wheat.
Το κεχρί είναι όντως σπόρος παλαιότατος, τον γνωρίζουμε ως τροφή των πουλιών (αγγελιαφόροι των

 θεών). Μάλιστα ο κέγχρος ονομάζεται και σόργο (!!!!!). Δεν ήξερα ότι ήταν τροφή και των αλόγων, των 

φτερωτών ίσως, όπως ο Πήγασος; Πάντως ζέα ονομάζεται ο ουρανίσκος του στόματος των ίππων και 

αυτό εξηγεί πολλά. Ο ίππος είναι σύμβολο του Ποσειδώνα, κύρια θεότητα των Μινυών την “ εποχή των 

Πυραμίδων” (επισήμως 2800 – 1800π.Χ.). Κεχρίας είναι επίθετο του Ποσειδώνα και όνομα ενός γιου του. 

Ο Κεχρίας έδωσε τ’ όνομα του στις Κεχρεές, ανατολικό λιμάνι της Κορίνθου. Είναι ονομασία πολλών

 θέσεων όπως της θέσης της Πυραμίδας Κεχρεών, του Ελληνικού στην περιοχή του Άργους! Είναι επίσης 

το πρώτο συνθετικό της λέξης κεχριμπάρι, δηλαδή το ήλεκτρο (ρετσίνη αλλά και κράμα χρυσού και

αργύρου).

Υποθέτω ότι τι triticum monococcum και το triticum dicoccum (emmer wheat ή farro) είναι είδη του

 triticum vulgare. Δηλαδή το triticum dicoccum είναι είδος σίτου, πιθανά είναι ο “ νέος” σπόρος της 

Monsanto ο οποίος μέσα από τη σύγχυση γύρω από τ’ όνομα του θα κυκλοφορήσει ως ζέα!

Συμπέρασμα υπερβολικό ίσως όχι όμως και αδύνατο στους καιρούς που ζούμε!
 
Το είδα: thesecretrealtruth.blogspot.com

Πηγή: diadrastiko: Το μυστήριο του σπόρου ΖΕΑ ! http://diadrastiko.blogspot.com/2013/05/blog-post_2213.html#ixzz2SF4zto6x

Αντέγραψε τον Ηράκλειτο ο Ευαγγελιστής Ιωάννης

Ο Ηράκλειτος αποφεύγει να χρησιμοποιεί τη λέξη «Θεός». Προτιμάει την αντίστοιχη «Λόγος», που σημαίνει «λογική».
Την ίδια λέξη χρησιμοποιεί και ο ευαγγελιστής Ιωάννης ξεκινώντας το Ευαγγέλιο του με το περίφημο «Εν αρχή ην ο Λόγος»… Ο Ηράκλειτος μέσα σε όλες τις μεταβολές, τις αλλαγές και τις αντιθέσεις της φύσης, έβλεπε την ενότητα, την ολοκλήρωση, ένα είδος «παγκόσμιας λογικής» που κατευθύνει τα πάντα. Ο «Νους του Σύμπαντος» εξουσιάζει τα πάντα και όλοι οι άνθρωποι πρέπει να σέβονται την κυριαρχία του… Ο Ηράκλειτος (540-480 π.Χ.), αν και σύγχρονος του Παρμενίδη, έβλεπε τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Αυτός θεωρούσε τις αλλαγές ως το βασικότερο χαρακτηριστικό της φύσης. Κι έδειχνε
εμπιστοσύνη στις αισθήσεις του και σε όσα αυτές του έλεγαν! «Τα πάντα ρει!», δίδασκε ο Ηράκλειτος.

Όλα βρίσκονται σε κίνηση, τίποτα δεν μένει το ίδιο. Γι’ αυτό και «δεν μπορούμε να μπούμε δυο φορές στο ίδιο ποτάμι». Μέχρι να βγούμε και να ξαναμπούμε, τόσο εμείς όσο και τα νερά του ποταμού έχουν αλλάξει! Ο κόσμος ορίζεται από συνεχείς αντιθέσεις: μέρα-νύχτα, πόλεμος-ειρήνη, πλούτος-φτώχεια, χειμώνας-καλοκαίρι. Αν δεν αρρωσταίναμε δεν θα ξέραμε τι θα πει υγεία. Αν δεν πεινούσαμε δεν θα ξέραμε τι θα πει να είμαστε χορτάτοι. Χωρίς το ασταμάτητο παιχνίδι των αντιθέσεων, ο κόσμος θα σταματούσε να υπάρχειhttp://irakleitos.blogspot.gr/2011/03/blog-post_31.html

Οι αρχαίοι θεοί που σταυρώθηκαν πρό Χριστού

Λατρεύτηκαν και δοξάστηκαν ως μεσσίες, σωτήρες, θεάνθρωποι… Σταυρώθηκαν και αναστήθηκαν πολύ πριν την έλευση του Χριστού. Είναι οι αρχαίοι θεοί της ανθρωπότητας και σας τους παρουσιάζουμε

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Ένα από τα κυρίαρχα δόγματα του Χριστιανισμού είναι εκείνο της «Ανάστασης του Ιησού». Από τους πιστούς θεωρείται ως η μεγαλύτερη απόδειξη για την θεϊκή φύση του Χριστού. Η ιστορική αλήθεια, όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Από τα αρχαία κείμενα πληροφορούμαστε, ότι στο σύνολο τους οι αρχαίες θρησκείες πίστευαν σε θεούς που είχαν πεθάνει και στη συνέχεια αναστηθεί.
Ο Πλούταρχος, αναφέρει:

«Οι Φρύγες, επίσης, που πίστευαν ότι ο θεός κοιμάται τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι είναι ξυπνητός, έκαναν βακχικές τελετές προς τιμήν του, τον χειμώνα τους κατευνασμούς και το καλοκαίρι τις ανεγέρσεις. Οι Παφλαγόνες, τέλος, ισχυρίζονται ότι τον χειμώνα είναι ο θεός δεμένος και φυλακισμένος, ενώ την άνοιξη κινείται και ελευθερώνεται»
(Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί Ίσιδος και Οσίριδος», 378E).

Που οφειλόταν, άραγε αυτή η πανάρχαια πεποίθηση ότι ο θεός αναγεννιέται την Άνοιξη; Ο Πλούταρχος, το αποδίδει στην ίδια την φύση της εποχής:

«Η ίδια η εποχή υποβάλλει τη σκέψη πως η κατήφεια οφείλεται στην εξαφάνιση των καρπών, τους οποίους οι παλιοί δεν θεωρούσαν βέβαια θεούς, αλλά δώρα των θεών αναγκαία και μεγάλα για να μη ζούμε σαν τα άγρια θηρία. Την εποχή, λοιπόν, που έβλεπαν από τη μια τους καρπούς να εξαφανίζονται εντελώς από τα δέντρα και να λείπουν, ενώ, από την άλλη, οι ίδιοι τους φύτευαν με πολλή δυσκολία και μεγάλα προβλήματα ξύνοντας τη γη με τα χέρια και με τα χέρια καλύπτοντάς τους πάλι, βάζοντας τους εκεί, χωρίς να ξέρουν, αν θα εμφανιστούν ξανά, έκαναν πράγματα παρόμοια με εκείνα που κάνουν όσοι θάβουν τους νεκρούς και τους πενθούν. Έπειτα, όπως εμείς λέμε γι’ αυτόν που αγοράζει τα

19 ΜΑΪΟΥ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ

Ο Προμηθέας είναι ακόμα καρφωμένος στον Καύκασο.

Άραγε πόσο σημαντικοί είναι κάποιοι μύθοι για τον άνθρωπο. Και κυρίως εξηγώντας την ανθρώπινη φύση βλέπουμε την διαχρονική τους αξία. Υπήρχε ένας μάγκας τιτάνας που τον έλεγαν Προμηθέα και είναι ο πατέρας μας. Μας έκανε από πηλό και φωτιά. Είναι δεμένος μαζί μας δηλαδή από την εποχή που οι άλλοι θεοί μας θεωρούσαν «κτήνη». Ακόμα και σήμερα η εξουσία έτσι μας βλέπει κάτι παραπάνω από αγελάδες που αντί να δίνουμε το γάλα μας δίνουμε το σώμα, το μυαλό και την ψυχή μας για να μας πουλάει την «τάξη». Όπως κάθε οικόσιτο η σφαγή μας γι αυτούς είναι δεδομένη. Γι αυτό οι απανταχού ηγέτες ψάχνουν την θεϊκή προέλευση της εξουσία τους (ελέω Θεού βασιλεία π.χ.). ...
Μην φοβάστε εμείς οι «κοινοί θνητοί» έχουμε την σίγουρα τιτάνια από τον πατέρα μας. Κι αυτό γιατί έτσι χαοτικοί και τιτάνιοι που είμαστε έχουμε την θεία μας την Αθηνά (ναι αναγνώστες μας ακόμα και η θεϊκή όψη της Σοφίας σιχαίνεται την «τάξη»), να μας βοηθάει να ζούμε αιώνια με ότι δεινά και τιμωρίες και να μας επιφυλάσσουν οι δυνάστες μας.

Η Πρωτομαγιά Έχει Της Ρίζες Της Στην Αρχαιότητα ! Το διαβάσαμε από το: Η Πρωτομαγιά Έχει Της Ρίζες Της Στην Αρχαιότητα ! http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/04/blog-post_1089.html#ixzz2S8qAPjdv

Πρωτομαγιά...
Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων

1.Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι

Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης με πανάρχαιες ρίζες, είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συνδέεται με την ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη και τη βλάστηση. Απότοκο των δοξασιών αυτών είναι το μαγιάτικο στεφάνι που φτιάχνεται από διάφορα άνθη και καρπούς και κρεμιέται στην πόρτα των σπιτιών.

Ομηρικός Ύμνος εις Ήλιον

Τον Ήλιον πάλι άρχισε να υμνείς, παιδί του Δία, Μούσα

                                     Καλλιόπη, τον ολόλαμπρο, που η βοϊδοματη Ευρυφάεσσα
                                   γέννησε για το παιδί της Γαίας και του εστερόοντος Ουρανού...

                                   

Ο Εφιάλτης και το διαχρονικό άνοιγμα της Κερκόπορτας.

    Αν κατάλαβες σήμερα αναγνώστη μου θα ασχοληθούμε με το φλέγον ζήτημα της προδοσίας. Δυστυχώς σήμερα θα σε ζαλίσω στα ιστορικά παραδείγματα αν και πιο πολύ θα με ικανοποιούσε να διαβάσεις Ιστορία. Δυστυχώς όμως αυτό το «ένδοξο» κομμάτι της είναι από την μια ελλιπές και από την άλλη συγκεχυμένο. Στην σύγχρονη ιδιωματική μας παράδοση καλύπτεται από την πλέον κλασσική παροιμία «Στην Ελλάδα οι εννιά στους δέκα είναι ρουφιάνοι και ο δέκατος εκπαιδεύεται»....
     Είναι βέβαια κάτι που δεν το πιστεύω μιας και αν συνέβαινε η υπόσταση της χώρας μας