Yπό το βάρος των συνθηκών που ζούμε, η κρίση μας κανονικά έπρεπε να είχε πολλή δουλειά. Αντίθετα, η κριτική ικανότητα που διαθέτει ο καθένας έχει τεθεί υπό καθεστώς απαγορεύσεων από διάφορες τυχοδιωκτικές ομάδες Ταλιμπάν της πολιτικής επικαιρότητας που ανοιχτά πλέον εκβιάζουν, διά της βίας, τις δικές τους απόψεις στην κοινωνία. Κάποιοι ανόητοι θεωρούν ότι θα ανατρέψουν το σύστημα μέσα από αστείες διαδικασίες που δεν αντέχουν σε καμία αξιολόγηση. Ωστόσο, το πολιτικό σύστημα που δέχτηκε μέγα πλήγμα και δημιούργησε νέες έντονες διαστρεβλώσεις στην προσπάθειά του να λάβει εκ νέου θέση απέναντι στην εξουσία – η οποία είναι αυτοσκοπός – διαλύει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στον ερειπιώνα της κοινωνίας.
Πριν από περίπου τρία χρόνια, όταν η χώρα, λόγω των τερατωδών διαστρεβλώσεών της, στροβιλιζόταν στον κυκεώνα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, γεννήθηκαν οι πρώτες προφητείες που προεξοφλούσαν την έξοδό μας από την ευρωζώνη και κατόπιν από το ευρώ. Διαπρύ-σιοι συνεχιστές του Νοστράδαμου και της εσχατο-λογίας προέβλεπαν συντριβή της Ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παγκόσμιες συρράξεις και εξεγέρσεις. Μέσα στην αναμπουμπούλα της κρίσης, το μόνο που συνέβη ήταν να γίνουν διάσημοι κάποιοι γραφικοί γυρολόγοι - οικονομολόγοι, οι οποίοι κατάντησαν, με αντίτιμο τη φήμη τους, να ταυτιστούν με τις συμπαθείς καφετζούδες που λένε καμιά φορά στα αφελή κοριτσόπουλα το φλιτζάνι…
Η Ελλάδα δεν βγήκε από την Ευρωζώνη, δεν διαλύεται μέχρι νεωτέρας, εξ όσων γνωρίζω, η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν έγινε παγκόσμιος πόλεμος. Αντίθετα σημειώθηκαν λάθη, παραλείψεις και μεγάλες αδικίες στη διαχείριση της κρίσης.
Στο εγχώριο πολιτικό σύστημα έγιναν ανατροπές. Η πλατεία Συντάγματος των αγανακτισμένων ανέδειξε γκρουπούσκουλα της Αριστεράς και ακροδεξιούς τραμπούκους. Ώς σήμερα η λέξη κω-λοτούμπα χαρακτήριζε τους πολιτικούς εξουσίας που στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους με τα λόγια έκαναν ακροβατικά μετατρέποντας την πολιτική σε τσίρκο.
Ωστόσο, φαίνεται ότι η τέχνη της κωλοτούμπας διδάσκεται στα γυμναστήρια της εξουσίας – όσο πιο κοντά πλησιάζεις, τόσο περισσότερες κωλοτούμπες χρειάζονται. Έτσι, από τη Βίλα Αμαλία φτάσαμε στους νοικοκυραίους με μια φαντεζί ακροβατική κωλοτούμπα κι από την κατάργηση του μνημονίου στην αναθεώρηση. Το πολιτικό μας τσίρκο, όμως, κρύβει και άλλες εκπλήξεις. Πριν από λίγες μέρες μάθαμε ότι οι αναρχικοί πολιτεύονται σύμφωνα με τους κανόνες και την πολιτική ηθική του σάπιου κοινοβουλευτικού μας συστήματος, ότι κατέχουν κοινοβουλευτική έδρα, καρπώνονται βουλευτικό μισθό, απολαύουν της ασυλίας και των λοιπών προνομίων της διεφθαρμένης αστικής δημοκρατίας. Αυτή δεν είναι κωλοτούμπα, αλλά νούμερο ενόργανης γυμναστικής. Ας δώσει κάποιος εκεί, στον πολύβουο ΣΥΡΙΖΑ, ένα εγχειρίδιο με τις βασικές αρχές του Αναρχισμού στον σύντροφο αναρχοβουλευτή. Καθώς φαίνεται, η εξουσία έχει τον δικό της τρόπο να σε εξευτελίζει.
Βέβαια, παράλληλα με όλες αυτές τις γραφικότητες που συμβαίνουν γύρω μας και τρέφουν επικίνδυνα την επαρχιώτικη εσωστρέφειά μας, στην Ευρώπη πολλοί θεωρούν και ελπίζουν ότι η παρούσα κρίση μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία της ενοποίησής της και να βγει περισσότερο δυνατή από όσο ελπίζουν οι ευρωσκεπτικιστές. Ό,τι κι αν γίνει, πάντως, η απόφαση να διατηρηθεί η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το δίχως άλλο καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση της χώρας. Και θα επιμείνουμε ότι σε περιόδους κρίσης κυοφορείται πάντα ένας πιο ελπιδοφόρος κόσμος. Και στα πλάνα αυτού το καλύτερου κόσμου έχει συμπεριληφθεί και η χώρα μας, στην οποία συστηματικά παραβλέπουμε το μέλλον, την προοπτική, την αυριανή μέρα… αλλά και το παρελθόν. Κάποια στιγμή, στην πιο οδυνηρή δοκιμασία της κοινωνίας μας, πρέπει να αξιολογηθούν και οι απόψεις που χαϊδεύουν τα αυτιά και κολακεύουν το λαϊκό αίσθημα. Κάποια στιγμή από πολιτισμός ο οποίος συγκινείται από τους θρήνους και τον καταγγελτικό λόγο πρέπει να γίνουμε πολιτισμός που συγκινείται από τη χαρά και την προοπτική ενός καλύτερου κόσμου που ενυπάρχει στο αύριο. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι η Ιστορία δεν βιάζεται να καταδικάσει κανέναν, έχει υπομονή και γι’ αυτό σχετίζεται με τον χρόνο κι όχι με το εφήμερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου