Η βάση της προγραµµατικής συµφωνίας των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης... εθνικής «ευθύνης» θα πρέπει, προφανώς, να αναζητηθεί στον πυρήνα του προεκλογικού τους λόγου. Κοινός παρονομαστής αυτού του λόγου ήταν το σύνθημα - υπόσχεση για επαναδιαπραγμάτευση. Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε πια, πρόκειται για μια υπόσχεση κενή περιεχομένου, καθώς η (συγ)κυβερνητική γραμμή άλλαξε, είτε γιατί οι τρεις απλώς συμπεριφέρθηκαν ως κοινοί ψηφοθήρες, είτε γιατί απλώς δεν άντεξαν το παγωμένο βλέμμα του Σόιμπλε και των υπαλλήλων του ελεγκτών, οι οποίοι κατέφθασαν
στην Αθήνα για να υπαγορεύσουν τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, η βάση επάνω στην οποία επιχειρήθηκε να οικοδομηθεί η κυβέρνηση «ευθύνης» διαλύθηκε θεαματικά...
Τα αποτελέσµατα αυτής της διάλυσης είναι προφανή: Υπουργοί παραιτούνται πριν ορκιστούν ή αναλαμβάνουν τον θώκο δίχως να πληρούν τις νομικές προϋποθέσεις. Υπουργοί, υφυπουργοί και σύμβουλοι σφάζονται πριν καν ξεκινήσουν τη μεταξύ τους συνεργασία και ένας από αυτούς κατεβαίνει από το κυβερνητικό τρένο κατηγορώντας την κυβέρνηση για μη τήρηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων περί επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου. Στο εσωκομματικό επίπεδο και οι τρεις συγκυβερνώσες πολιτικές δυνάμεις αναζητούν απραγματοποίητες με την κοινή πολιτική λογική ισορροπίες.
Κάπως έτσι, εξατµίστηκε πριν καν δοκιµαστεί στο καμίνι της δύσκολης πολιτικής καθημερινότητας το ελάχιστο απαιτούμενο - για μια κυβερνητική συνεργασία - συνοχής. Χωρίς συνοχή, λοιπόν, επάνω στη σαθρή και καταρρέουσα βάση των προεκλογικών ψεύτικων υποσχέσεων, η κυβέρνηση εθνικής ευθύνης ακροβατεί, μαζί με την ελληνική κοινωνία και τη χώρα ολόκληρη, πάνω από τον Καιάδα, μπουσουλώντας στο τεντωμένο σκοινί που κρατούν στα χέρια οι πιστωτές και επόπτες.
Έτσι, χωρίς συνοχή, αλλά κυρίως χωρίς στρατηγική, η κυβέρνηση της χώρας απλώς θα υπάρχει για όσο μπορεί να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των πιστωτών, οι οποίες είναι σαφείς και απλές: Αφαίμαξη της ελληνικής κοινωνίας, γενική υποτίμηση των αξιών και ξεπούλημα των πάντων...
Προφανώς, αυτή η απλή στον σχεδιασµό της διαδικασία, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, δεν είναι και τόσο εύκολη στην υλοποίησή της. Ο λόγος είναι επίσης απλός: Οι κυβερνήσεις στηρίζονται από τον λαό που εκπροσωπούν. Όχι από τους επόπτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου