Η «θάλασσα» -ή μάλλον η «ζούγκλα»- τσιμέντου που μας περιτριγυρίζει, απορροφά σε μεγάλο βαθμό το διοξείδιο του άνθρακα, που έχει παραχθεί κατά την παραγωγή του τσιμέντου από τις βιομηχανίες.
Σε αυτό το μάλλον απρόσμενο συμπέρασμα κατέληξε για πρώτη φορά
μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα. Με τον τρόπο αυτό, η «θάλασσα» του τσιμέντου λειτουργεί όπως η πραγματική θάλασσα και η ζούγκλα του πρασίνου, που επίσης απορροφούν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου, δρώντας ως αντίβαρο στην κλιματική αλλαγή.
Η ωφέλιμη πλευρά
Η μελέτη αναδεικνύει μια αθέατη -και παραγνωρισμένη μέχρι σήμερα- ωφέλιμη πλευρά των τσιμεντένιων κατασκευών, που με τον τρόπο τους βοηθάνε στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής (αφού βέβαια προηγουμένως οι τσιμεντοβιομηχανίες έχουν αυξήσει δραστικά τις εκπομπές διοξειδίου στην ατμόσφαιρα).
Ένα δεύτερο μνημείο- κατά πολύ μικρότερο από αυτό που ήδη έχει βρεθεί στον λόφο Καστά στην Αμφίπολη- εικάζεται ότι υπάρχει δυτικά, σε βάθος περίπου δύο μέτρων, όπως προέκυψε από τη γεωφυσική διασκόπηση που διενεργεί το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής του ΑΠΘ.
Όπως αποκάλυψε σήμερα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο διευθυντής του
Εργαστηρίου, καθηγητής Γρηγόρης Τσόκας, στο περιθώριο ομιλίας του με θέμα «Πώς εντοπίζονται θαμμένες αρχαιότητες: τα μυστικά του λόφου Καστά στην Αμφίπολη», έχουν εντοπιστεί «στόχοι» δυτικά του μνημείου που χρήζουν ανασκαφικής πιστοποίησης.
«Έχουμε, σε τρισδιάστατη απεικόνιση, την κατανομή της αντίστασης και βλέπουμε ότι κάτι υπάρχει εκεί. Εικάζουμε ότι είναι ένα δεύτερο μνημείο, κατά πολύ μικρότερο, από αυτό που έχει βρεθεί, σε βάθος περίπου δυο μέτρων, το οποίο πρέπει να ερευνηθεί», εξήγησε ο Γρηγόρης Τσόκας.
Ο θεός Διόνυσος είναι εκείνη η πνευματική παρουσία που μετουσιώνει την ύλη και εκφράζεται ως ζωτική δύναμη και ως μεστή χαρά για τη ζωή σε κάθε της έκφανση. Οδηγεί στην αντίληψη της ζωή ως μιας εκστατικής περιπέτειας και ως ενός μαγικού ταξιδιού αυτογνωσίας και προσφοράς.
Ο θεός Διόνυσος
Η Γέννηση του Διονύσου
Αρκετοί μύθοι υπάρχουν για την καταγωγή του Θεού Διονύσου, ο πιο διαδεδομένος εκ των οποίων είναι πως ο Διόνυσος γεννήθηκε δύο φορές.
Δυο φορές τον χρόνο, 25 Mαρτίου και 28 Oκτωβρίου, ζούμε στην Eλλάδα μιαν ευφραντική ψευδαίσθηση. Mε ψευδαισθήσεις ζούμε και τις υπόλοιπες τριακόσιες εξήντα τρεις ημέρες του χρόνου, αλλά όχι οπωσδήποτε ευφραντικές.
Στις δύο «εόρτιες» αργίες, Mάρτη και Oκτώβρη, ζούμε την ψευδαίσθηση ότι συνεχίζουμε να συγκροτούμε «κοινωνία», να κατοικούμε «πατρίδα». Tην ψευδαίσθηση κατασκευάζουν κυρίως τα MME, αλλά και τα τυποποιημένα προεδρικά, πρωθυπουργικά και λοιπά «επίσημα» διαγγέλματα – οι παρελάσεις, τα θούρια, τα σχόλια που συνοδεύουν τις τηλεοπτικές εικόνες, οι αφηγήσεις υπερήλικων αυτοπτών ή ειδημόνων που ζωντανεύουν το παρελθόν.
Ψευδαισθάνεται η ελλαδική πληθυσμική συλλογικότητα ότι είναι ακόμα «κοινωνία», ότι λειτουργούν ακόμα άξονες συνοχής – όχι πια η γλώσσα ούτε η «παράδοση» που μεταβιβάζει πείρα, συμπεράσματα, συνέχεια ιδιοπροσωπίας, αλλά οπωσδήποτε κάποιο ψυχολογικό κατάλοιπο αίσθησης του ανήκειν, τυφλό όσο και στους ποδοσφαιρομανείς. Tις δύο αυτές μέρες του χρόνου παίζεται στην Eλλάδα η παντομίμα «πατρίδας».
Οι δημοσκοπήσεις, αν μπορεί να τις εμπιστευθεί κανείς, δίνουν προβάδισμα εκπληκτικό στη N.Δ. έναντι του κυβερνώντος ΣYPIZA – συντριπτική διαφορά. Tο γεγονός βεβαιώνει αμείωτη την παθογένεια της ελλαδικής κοινωνίας.
Γιατί η προτίμηση της N.Δ., ύστερα από την παταγώδη (της ντροπής) αποτυχία του ΣYPIZA, βεβαιώνει
κοινωνική παθογένεια; Διότι, μόλις πριν από ένα χρόνο (Σεπτ. 2015), με τα ίδια ψυχολογικά αντανακλαστικά, δηλαδή με καταφανή πολιτική ακρισία, οι ίδιοι ψηφοφόροι είχαν υπερψηφίσει τον ΣYPIZA, μόνο για να τιμωρήσουν την παταγώδη (της ντροπής) αποτυχία της N.Δ. (θυμηθείτε την υπόθεση Mπαλτάκου, τη νοσηρή και ευτελή καυχησιολογία Σαμαρά κ.ά.π.). Tο 2012, με τα ίδια ψυχολογικά και μόνο αντανακλαστικά, είχε υπερψηφιστεί η N.Δ., για να εκδικηθούν οι ψηφοφόροι την ιλαροτραγωδία της διακυβέρνησης από τον ολίγιστο ΓAΠ,
Ο εκλεγμένος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ο Ρεπουμπλικανός Ντόναλντ Τραμπ, επέλεξε τρεις συντηρητικούς πολιτικούς οι οποίοι θεωρούνται πιστοί στον ίδιο με εξαιρετικά σκληρές θέσεις όσον αφορά τα ζητήματα της μετανάστευσης και της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, οι οποίοι θα ηγηθούν όταν αναλάβει την εξουσία η κυβέρνησή του στα πεδία της εθνικής ασφάλειας και της επιβολής του
Η Άνγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφια καγκελάριος της Γερμανίας διεκδικώντας μία τέταρτη θητεία, μετέδωσε πριν από λίγο το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA).
Η κίνησή αυτή ήταν κάτι που ικανοποιεί μάλλον την
πλειοψηφία των Γερμανών, αφού σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύει σήμερα η Bild, το το 55% επιθυμεί να είναι ξανά καγκελάριος η Αγγελα Μέρκελ μετά τις εκλογές του 2017, ενώ μόνο το 39% δεν το επιθυμεί.
Το αξιακό μάθημα του Μπαράκ Ομπάμα στην ανθρωπότητα λίγο μετά την επίσκεψή του στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης - «Οι ΗΠΑ ευγνωμονούν τους Έλληνες για τη φιλία τους», είπε
Χαρισματικός, άμεσος, προσηνής και άκρως επικοινωνιακός ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα δεν έδωσε σήμερα μόνο ένα λόγο δημοκρατίας από τη χώρα που τη γέννησε, όπως τόνισε, αλλά και ένα μάθημα επικοινωνιακής πολιτικής.
Χαρίζοντας μας μια αίσθηση μεγαλείου ή τέλος πάντων πρόσκαιρης χαράς, αποζημίωσε απόλυτα όλους εμάς που βρεθήκαμε στην ολοκαίνουργια όπερα του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος που έμελε να εγκαινιαστεί με τον πιο λαμπερό πρωταγωνιστή της πολιτικής σκηνής: τον πιο δημοφιλή ίσως πολιτικό σήμερα παγκοσμίως.
Αν κάτι άφησε πάντως η ομιλία αυτή, εκτός από συγκίνηση που οι λέξεις «Αθήνα», «Δημοκρατία» ακόμα και «σπανακόπιτα» ή «φουστανέλα» ακούγονταν στα ελληνικά, είναι το σύνθημα ότι όλοι μας αξίζει να αγωνιζόμαστε για αυτό που εμείς οι Έλληνες μάθαμε πρώτοι από όλους: τον δήμο και το σύνολο. Σε αντίθεση με προηγούμενους λόγους του Ομπάμα που έθιγαν επίμαχα ζητήματα όπως το μεταναστευτικό ή η παγκόσμια οικονομία, σε αυτόν τον άκρως συμβολικό λόγο ο ίδιος θέλησε να παραδώσει στην ανθρωπότητα έναν αξιακό μάθημα για τον οποίο θα τον θυμούνται ως καταλυτική σφραγίδα: για το ότι ήταν ο πλανητάρχης που τίμησε και εκτίμησε όσο κανείς την δημοκρατία, την πολιτική - και τη διπλωματία. Και αυτά ανέφερε ως σημεία-κλειδιά λίγο μετά από την άνοδο του στον Ιερό Βράχο-και όχι τυχαία.
Λίγο μετά από την επίσκεψη του στην Ακρόπολη και καθώς έμπαινε αεράτος στην αίθουσα χαιρέτισε με ένα απλό «γειά» σας και «καλησπέρα Ελλάδα», αρκετά για να ξεσηκώσουν θύελλα χειροκροτημάτων - ειδικά από τα πάνω διαζώματα όπου κάθονταν όχι οι πολιτικο,ί αλλά κι οι επίσημοι με τις προσκλήσεις.
Το χρέος, το Κυπριακό και το προσφυγικό βρέθηκαν στην ατζέντα της συνάντησης του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα κατά τη συνάντηση τους στο Μέγαρο Μαξίμου.
Οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα
Ο κ. Τσίπρας στις δηλώσεις του κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ τόνισε ότι «η ουσιαστική απομείωση του χρέους, ο επανακαθορισμός των συμφωνηθέντων πλεονασμάτων και η ένταξη και της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης είναι όλα όσα δικαιούται η Ελλάδα και ο χρόνος για να εκπληρωθούν είναι τώρα».
Στην επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Barack Obama αναφέρεται δημοσίευμα της USA Today με τίτλο «η επίσκεψη Obama δεν ενθουσιάζει πολλούς Έλληνες που είναι βυθισμένοι στην οικονομική κρίση».
Εστία είναι η θεά του σπιτιού, εστία και την αρχιτεκτονική στην ελληνική μυθολογία. Ήταν το πρώτο παιδί των Τιτάνων Κρόνου και της Ρέας και αδελφή του Ποσειδώνα, του Δία, της Ήρας, της Δήμητρας και του Άδη. Η λέξη "Εστία" σημαίνει "εστία" ή "δίπλα στην εστία" στην Αρχαία Ελληνική language.She ονομάζεται "Ο πρώτος και ο έσχατος» επειδή ήταν το παλαιότερο αδελφό μεταξύ των αρχικών έξι θεών του Ολύμπου και αυτή ήταν και η τελευταία αδέρφια να να απελευθερωθούν από Cronus.Hestia είχε το είδος της μια εσωστρεφή χαρακτήρα και ήταν μια πολύ ιδιωτική goddess.She ήταν σε ειρήνη με τον εαυτό της και είχε μια προσωπικότητα πολύ περιεχόμενο. Λέγεται στο μύθο που τον Ποσειδώνα και τον Απόλλωνα ήθελε να την παντρευτεί, αλλά Εστία είπε ο Δίας ότι ήθελε να παραμείνει παρθένα και έκανε μια wow για να μην παντρευτούν ποτέ. Είπε ότι δεν ήθελε να ζήσει τη ζωή της όπως η Αφροδίτη έκανε με να καθοδηγείται από ρομαντικές επιθυμίες της. Προτίμησε να πάει σε δικό της δρόμο της μετά τη μοίρα της στο own.Zeus της ήταν ένα είδος ευχαριστημένος με την απόφαση της Εστίας να παραμείνει παρθένα επειδή δεν ήθελε ένας πόλεμος για να ξεκινήσει μεταξύ του Ποσειδώνα και του