Του Κωνσταντίνου Σ Γιάντσιου
Η απόφαση να κλείσουν πάνω από διακόσια καταστήματα των Ελληνικών Ταχυδρομείων δεν είναι απλώς μια διοικητική πράξη ή μια τεχνική ρύθμιση κόστους. Αγγίζει βαθιά τον κορμό της ιστορίας και της κοινωνίας μας. Διότι τα ταχυδρομεία, στην Ελλάδα, δεν τα ίδρυσε κάποιος τεχνοκράτης ή επενδυτής· τα ίδρυσε ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης του ελληνικού κράτους, το 1828.
Με την ίδρυση της Γενικής Ταχυδρομικής Διεύθυνσης, ο Καποδίστριας δεν δημιούργησε απλώς ένα δίκτυο αλληλογραφίας· δημιούργησε έναν μηχανισμό επικοινωνίας, συνοχής και ενότητας για ένα έθνος που μόλις είχε σταθεί στα πόδια του. Ήταν μια πράξη βαθιάς διορατικότητας και κοινωνικής μέριμνας.
Και σήμερα, σχεδόν δύο αιώνες μετά, την ώρα που η κοινωνία μας γερνάει και η ύπαιθρος ερημώνει, επιλέγουμε να αποσύρουμε αυτήν ακριβώς τη σύνδεση — να απομονώσουμε τους ηλικιωμένους, τους ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ψηφιακές υπηρεσίες, τους πολίτες των απομακρυσμένων περιοχών. Είναι σαν να ξαναδολοφονούμε, συμβολικά, το έργο του Καποδίστρια. Μπορεί να έπεσε νεκρός το 1831, όμως το όραμά του για ένα κράτος που υπηρετεί όλους τους πολίτες παραμένει ζωντανό — ή τουλάχιστον θα έπρεπε.
Δεν μπορεί τέτοιες αποφάσεις να λαμβάνονται από το Υπερταμείο ή το ΤΑΙΠΕΔ, μακριά από τη λαϊκή βούληση και τη δημοκρατική διαδικασία. Εφόσον, όπως δηλώνουν, η χώρα απο το 2022 δεν βρίσκεται πλέον υπό επιτροπεία, οφείλουμε να απαιτήσουμε οι κρίσιμες αποφάσεις να επιστρέψουν στη Βουλή. Είναι ζήτημα δημοκρατίας, αξιοπρέπειας και ιστορικής συνέπειας.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από λεπτές, ευαίσθητες, ανθρώπινες αποφάσεις. Όχι από ψυχρούς αριθμούς. Αν θέλουμε πραγματικά να τιμήσουμε τον Καποδίστρια, ας προστατεύσουμε τα ταχυδρομεία που εκείνος δημιούργησε — και μαζί τους, την ψυχή της επικοινωνίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης που στήριξε το ελληνικό κράτος στα πρώτα του βήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου