Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα σε αυτή την ανάρτηση… Κι αυτό διότι σε λίγο θα υπάρξουν αποσυμβολισμοί σε έννοιες οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν δημιούργησαν συνειδήσεις διαφόρων επιπέδων αντίληψης οι οποίες κάθε άλλο παρά ανταποκρινόντουσαν στην πραγματικότητα. Συνειδήσεις που κι αυτές με τη σειρά τους δημιούργησαν σε πάρα πολλούς, ένα μορφογεννητικό πεδίο γύρω τους, που τώρα θα πρέπει (τουλάχιστον) να το αναπροσαρμόσουν, ώστε να κάνουν το επόμενο συνειδησιακό τους βήμα. Θα πρέπει δηλαδή, βάζοντας μια βάση στην επικοινωνία μας, να δεχθούμε ότι κάποιες έννοιες έχουν μια κρυφή ιερότητα για τις οντότητές μας και άρα θα πρέπει με τη συμπεριφορά μας, να επιδεικνύουμε τον ανάλογο σεβασμό όταν τολμούμε με οποιοδήποτε τρόπο να τις διαχειριζόμαστε, … Κάποιες λέξεις ή σύμβολα δηλαδή, αποτελούν για τη συνείδηση κάθε λαού μια κρυφή λέξη ή έννοια δύναμης.
Δύναμης, η οποία πηγάζει από την ιερότητα της έννοιας που αντιπροσωπεύει. Έτσι αν επιδράσει κάποιος πάνω σε ένα σύμβολο (ας πούμε το χρησιμοποιεί με λάθος τρόπο), επιδρά επίσης υποσυνείδητα και άρα κρυφά, στη συνειδησιακή σύνδεση ολόκληρου του λαού με την έννοιά της λέξης ή του συμβόλου. Για το λόγο αυτό, σύμβολα που περιέχουν έννοιες πανανθρώπινες, είναι ανεπίτρεπτο για παράδειγμα να γίνονται σύμβολα σε πολιτικά κόμματα, διότι έτσι καταστρέφουν ολόκληρη την έννοια που είναι καταγεγραμμένη στις συνειδήσεις. Παράδειγμα η σβάστικα που χρησιμοποίησε το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας στα μέσα του περασμένου αιώνα και το οποίο πλέον, αποτελεί για μια πολύ μεγάλη μερίδα της ανθρωπότητας ένα σύμβολο φόβου, καταπίεσης και μίσους.