ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

'Οταν το 325 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος θεμελίωσε την Αλεξάνδρεια στην τοποθεσία της αρχαίας αιγυπτιακής πόλης Ρακώτις, ίσως να σκεφτόταν ότι αυτή η πόλη θα γινόταν μεγάλο και ξακουστό εμπορικό κέντρο, λόγω του θαυμαστού λιμανιού, που κατασκεύασαν οι μηχανικοί Διάδης και Χαρίας, υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Δεινοκράτη. Και πράγματι, την εποχή εκείνη δεν υπήρχε κατάλληλο μέρος που να προσφέρεται για λιμάνι, έτσι ώστε τα καράβια να αράζουν άφοβα. Ήταν αναγκασμένα να μπαίνουν στο Νείλο, όπου και διεκπεραιώνονταν οι κάθε είδους συναλλαγές με τους Αιγυπτίους. Γι' αυτό και το μεγαλοπρεπές λιμάνι της ήταν η βασική προϋπόθεση για την εξέλιξη της στο μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου. Τα όρια της Αλεξάνδρειας σχεδίασε ο ίδιος ο Αλέξανδρος, εμπνευστής του φιλόδοξου ονείρου μιας πόλης με επιβληιικά ανάκτορα, πολυτελέστατα κτίρια, περίτεχνους ναούς και πολλούς πνεύμονες πράσινου. Ο Έλληνας στρατηλάτης επέλεξε το παραλληλόγραμμο σχήμα της μακεδόνικης χλαμύδας με όρια τη λίμνη Μαρώτις στο νότο και τον Κανωπικό Βραχίονα. Ο αρχιτέκτονας Δεινοκράτης ο Ρόδιος ανέλαβε την πολεοδόμηση και την ανέγερση των

Ψαραντώνης στο κάστρο Πλαταμώνα - Φωτορεπορτάζ : Θεοδοσίου Ευριπίδης

1ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΥΣΩΝ

Η κατάσταση χειροτερεύει...

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ραγδαία επιδείνωση παρουσιάζει η κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας, την ώρα που ο ελληνικός λαός έχει περιπέσει σε μια κατάσταση αδράνειας και τα κόμματα που συναπαρτίζουν την κυβέρνηση προσπαθούν να επιλύσουν το καθένα τα προβλήματά του. Στο μεταξύ οι Γερμανοί, έχοντας απέναντί τους ως πρωθυπουργό τον «κωλοτούμπα» Αντώνη Σαμαρά και ως υπουργό Οικονομικών....

τον «ταλιμπάν» του Μνημονίου, Γιάννη Στουρνάρα, έχουν κυριολεκτικά αποχαλινωθεί, καθώς αισθάνονται ότι τώρα μπορούν να περάσουν τα πάντα αναφορικά με μέτρα οικονομικής εξουθένωσης των Ελλήνων.

Αναγκαίος ο πολιτικός ριζοσπαστισμός..

Του Αθανάσιου Θεοδωράκη

Οι βίαιες και ραγδαίες οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις οδηγούν σε αναδιάρθρωση του πολιτικού τοπίου. Μέχρι σήμερα  οι τάσεις που διαφαίνονται, χωρίς όμως να παγιώνονται, είναι αυτές της διαμαρτυρίας, της οργής και της συνακόλουθης διερεύνησης, εκ μέρους των πολιτών,  εναλλακτικών πολιτικών προτάσεων. Οι παραδοσιακοί πολιτικοί σχηματισμοί όλων....

των τάσεων είναι φθαρμένοι και κυρίως ανίκανοι να κατανοήσουν την συντελούμενη μετάλλαξη και την άφιξη της νέας εποχής. Γι αυτό το πολιτικό τοπίο είναι θολό, οι πολίτες δυσαρεστημένοι αλλά και αμήχανοι, το πολιτικό προσωπικό  σε φάσεις άμυνας και αγώνα επιβίωσης.