Κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας του Ευρωπαϊκού πολιτιστικού Συλλόγου Όλυμπος στη Λεπτοκαρυά

Το Δ.Σ. του Συλλόγου εύχεται σε όλα τα μέλη του και τους φίλους του Καλή Χρονιά με υγεία, χαρά, δύναμη και καλύτερες μέρες για όλους !!!

Μυστική Aρχαιοελληνική Tεχνολογία- http://www.projethomere.com

Τρώες

Τρῶες: Ένας από τους πλέον φημισμένους λαούς του αρχαίου κόσμου, λόγω της εκστρατείας των Ελλήνων εναντίον της πόλης τους, τηςΤροίας, η οποία απετέλεσε και το κεντρικό θέμα του ομηρικού έπους τηςΙλιάδος. Πρέπει να σημειώσουμε ότι το όνομα της πόλης στον Όμηροείναι Ίλιον (και ακριβέστερα Fίλιον-Βίλιον, με δίγαμμα), ενώ Ιλιάς είναι «έπος για την ιστορία του Ιλίου». Το όνομα Τροία αναφέρεται επίσης από τον Όμηρο (π.χ. στην Οδύσσεια, α2) αλλά δευτερευόντως. 

ΛΟΓΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ - ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΗ

Λακούβες στην Πλάκα Λιτοχώρου!!!

 

  

  Λακούβες στην περιοχή της Πλάκας Λιτοχώρου που προκλήθηκαν από βαρέα οχήματα που διέρχονται από το σημείο για να μη πληρώσουν διόδια. Πρόκειται για τον παράπλευρο της εθνικής που οδηγεί στη Λεπτοκαρυά και περνάει από τα γήπεδα 5Χ5 της Λεπτοκαρυάς λίγο μετά τη στροφή για το beach bar Μύλος.

Άραγε θα ενδιαφερθεί κανείς;

 Τ.Κ.

Απροσκύνητοι Έλληνες και οσφυοκάμπτες Ιουδαιοχριστιανοί

«ΟΥΚ ΕΙΘΙΣΤΑΙ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΕΙΝ».
(«Δεν συνηθίζεται στους Έλληνες να προσκυνούν»).

Στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, η περηφάνια ήταν ένα συναίσθημα ανεπτυγμένο σε τέτοιον βαθμό, ώστε το προσκύνημα σε άλλον άνθρωπο (οποιοσδήποτε κι αν ήταν αυτός), θεωρούνταν πράξη κατάπτυστη, που μόνο βάρβαροι θα μπορούσαν να την τελέσουν. Ακόμη κι όταν ήθελαν να προσευχηθούν στους θεούς τους, ούτε έσκυβαν κι ούτε γονάτιζαν, αλλά έτειναν τα χέρια προς τον ουρανό.

Στα αρχαία ελληνικά κείμενα, υπάρχει πλήθος επικριτικών και καταδικαστικών αναφορών για το προσκύνημα. Αναφέρονται ενδεικτικά:

«Οι Αιγύπτιοι δεν ομοιάζουν με τους Έλληνες· αντί να χαιρετηθούν όταν συναντηθούν στους δρόμους, προσκυνούν κατεβάζοντας μέχρι το γόνατο το χέρι» (Ηρόδοτος, «Ευτέρπη», 80).

«Το προσκύνημα αφορά μόνον τους βάρβαρους» (Δημοσθένης 549.16).

«Οι Πυθαγόρειοι απείχαν από δεήσεις και ικεσίες κι από κάθε είδους ανελεύθερη κολακεία, ως άνανδρες και ταπεινές» (Ιάμβλιχος, «Πυθαγορικός Βίος», 236).

«Ο Μίνως, ως δικαστής στον Άδη, απέστελλε στους χώρους των ασεβών και τις ψυχές όσων είχαν την απαίτηση ή απλώς ανέχονταν να προσκυνούνται ενόσω ζούσαν» (Λουκιανός, «Νεκυομαντεία», 473).

«Αυτός που σκύβει, ταπεινώνει την ψυχή του» (Λουκιανός, «Νιγρίνος», 21).

Και μετά ήρθε ο Ιουδαιοχριστιανισμός…

Την θέση τής περηφάνειας, πήρε η «ταπεινότητα» και η οσφυκαμψία. Η εξαίρεση, έγινε κανόνας…

 Απροσκύνητοι Έλληνες και οσφυοκάμπτες Ιουδαιοχριστιανοί | Πάρε-Δώσε http://www.pare-dose.net/?p=4250#ixzz2JB8RlZMb