ΑρχειοθήEις μνήμην του Ορφέως Μεγάλο κακό η ημιμάθεια…!!! ΛΕΙΒΗΘΡΑ : Μέχρι και έωςκη ιστολογίου

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Τα Θαργήλια

Γιορτή προς τιμή των δίδυμων θεών, της Άρτεμης και του Aπόλλωνα που γινόταν την έκτη και την έβδομη ημέρα του μήνα Θαργηλιώνα (Μάιος - Ιούνιος) στην Αθήνα. Σύμφωνα με τους Δήλιους η Άρτεμη είχε γεννηθεί στις 6 και ο Απόλλωνας στις 7 του Θαργηλιώνα. Γι' αυτό η πρώτη ημέρα της γιορτής ήταν αφιερωμένη στην Άρτεμη και η δεύτερη στον Απόλλωνα.

Την πρώτη ημέρα της γιορτής δηλαδή την 6η Θαργηλιώνος, είχε επικρατήσει να γίνεται στην Αθήνα θρησκευτικός καθαρμός, που αποτελούσε κι αυτός μέρος της γιορτής των Θαργηλίων. Τότε γινόταν η περιφορά των «φαρμακών», των προσώπων που θα έφερναν τη γιατρειά στην πόλη, που θα την απάλλασαν από τα μιάσματα, επειδή η πόλη όλη τη χρονιά μολυνόταν από τις άδικες πράξεις των πολιτών της. Οι παντός είδους άδικες πράξεις μπορούσαν να επισύρουν τη θεϊκή τιμωρία με καταστροφή της σοδειάς, με πείνα, με αρρώστιες ή και με άλλες θεομηνίες. Για εξιλέωση των θεών και των δαιμόνων και για την αποτροπή των δεινών γινόταν αυτός ο τελετουργικός καθαρμός των "φαρμακών", ο οποίος αποδόθηκε στο θεό των καθαρμών Aπόλλωνα.

Το νόημα της Άλωσης της Πόλης σε 6 προτάσεις από τον μεγάλο Άγγλο Βυζαντινολόγο Ράνσιμαν…



Η τραγωδία ήταν τελική. 

Στις 29 Μαΐου ένας πολιτισμός 
σαρώθηκε αμετάκλητα.

Άφησε μια ένδοξη κληρονομιά στα 
γράμματα και στις τέχνες.

Ο πολιτισμός αυτός έβγαλε χώρες
 ολόκληρες από την βαρβαρότητα και προσέφερε σε άλλες 
την εκλέπτυνση των ηθών.

Επί 11 αιώνες η Κωνσταντινούπολη ήταν το κέντρο ενός
 κόσμου φωτός.

Τώρα έγινε η έδρα της θηριωδίας, της αμάθειας, της
μεγαλόπρεπης ακαλαισθησίας!

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Ορφικός ύμνος Μουσών



 "Σεις αι θυγατέρες της Μνημοσύνης και του βροντερού Διός ώ ένδοξες Πιερίδες Μούσαι,
 με την λαμπράν φήμην σεις εις όσους ανθρώπους παρευρεθήτε είσθε περιπόθητες, 
 πολύμορφες, επειδή γεννάτε την άμεμπτον αρετήν πάσης παιδείας,..
 εσείς τρέφετε την ψυχήν και δίδετε την ορθήν κατεύθυνσιν εις την διανόησιν και είσθε αι οδηγοί  βασίλισσαι του δυνατού νου σεις που εδείξατε εις τους ανθρώπους τας τελετάς, 
αι οποίοι εορτάζονται με μυστήρια, σεις η Κλειώ η Ευτέρπη, η Θάλεια, η Μελπομένη η Τερψιχόρη, η Ερατώ, η Πολυμνία, η Ουρανία και η μητέρα μου Καλλιόπη,
 πού είσθε αγνές θεές πολύ ισχυρές.
Αλλά είθε ώ θεοί να προσέλθετε εις τους μύστας σεις πού είσθε πολυποίκιλοι καί αγναί και να φέρετε εις αυτούς δόξαν καί ζήλον αξιεραστον και πολυύμνητον."

Οι Έλληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες αλλά ιδεολάτρες!


Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, στο «Μετά τα Φυσικά, 1049a.26, 1029a.20, 1036a.23», η αρχική κοσμική ύλη είναι αγέννητος, άφθαρτος, αόριστος, άγνωστος καθ’ αυτήν, νεκρά, άμορφος και έξωθεν κινούμενη. Τα τέσσερα αρχικά κοσμικά στοιχεία των φιλοσόφων της κοσμολογικής περιόδου, και δη του Εμπεδοκλέους, είναι οι εκδηλώσεις της αρχικής κοσμικής ουσίας.

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Από το ελληνικό αλφάβητο προέρχονται οι αριθμοί


Οι 10 «αραβικοί» αριθμοί που χρησιμοποιούμε σήμερα. Στο κέντρο η παλαιότερη γραφή τους και δεξιά τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου σε διάφορες εκδοχές τους. Είναι φανερό ότι η εξέλιξη των ελληνικών γραμμάτων οδήγησε σταδιακά στους σημερινούς «αραβικούς» αριθμούς…


Έτσι, το 1 προέρχεται από το Α (ως «κατάλοιπο» της πρωταρχικής γραφής αυτού του γράμματος), το Β είναι φανερά το ίδιο το 2 (αποτελούμενο κι αυτό από δύο επάλληλες καμπύλες), το Γ είναι το 3 (αρκεί κανείς να το δει ως μετεξέλιξη του μικρού «γ»), το Δ είναι το ίδιο το 4, το 5 συνιστά μετεξέλιξη του Ε, το 6 είναι σχεδόν 100% ίδιο με το χαμένο γράμμα «στίγμα» (ς) κτλ.
Είναι τοις πάσι γνωστό και αποδεκτό στους επιστημονικούς κύκλους η ιδιαίτερη αξία των μαθηματικών όχι απλά στην καθημερινή μας ζωή (όπου η αξία αυτή είναι εμφανέστατη), αλλά και σε όλη γενικά την αρμονία και την τάξη του σύμπαντος!


Πέμπτη 23 Μαΐου 2013


Το Παγκράτιο άθλημα είναι το αρχαιότερο στον κόσμο άθλημα πολεμικών και μαχητικών τεχνών, η αρχή του χάνεται στα βάθη της ελληνικής φυλής. Η σύνθεση του ονόματος του παγκρατίου προσδιορίζει και την ουσία του αθλήματος, Παν + κράτος δηλ. ο τα πάντα κρατών και μεταφορικά αυτός που κατέχει την υπέρτατη δύναμη και γνώση.
Το παγκράτιο χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη, στο άνω ή ορθοστάδην και στο κάτω ή αλίνδησιν παγκράτιο. Ορισμένοι προσδιορίζουν αυτή την αρχή στη δωδέκατη χιλιετία π.χ. Μέχρι σήμερα οι παλαιότερες παραστάσεις-μαρτυρίες έχουν βρεθεί σε αρχαίο ρητό του 1700π.χ., στην Αγία Τριάδα στην Κρήτη.          

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

«Μηδέν Άγαν». Η «απούσα» πληροφορία της σύνθεσης.



Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα σε αυτή την ανάρτηση… Κι αυτό διότι σε λίγο θα υπάρξουν αποσυμβολισμοί σε έννοιες οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν δημιούργησαν συνειδήσεις διαφόρων επιπέδων αντίληψης οι οποίες κάθε άλλο παρά ανταποκρινόντουσαν στην πραγματικότητα. Συνειδήσεις που κι αυτές με τη σειρά τους δημιούργησαν σε πάρα πολλούς, ένα μορφογεννητικό πεδίο γύρω τους, που τώρα θα πρέπει (τουλάχιστον) να το αναπροσαρμόσουν, ώστε να κάνουν το επόμενο συνειδησιακό τους βήμα. Θα πρέπει δηλαδή, βάζοντας μια βάση στην επικοινωνία μας, να δεχθούμε ότι κάποιες έννοιες έχουν μια κρυφή ιερότητα για τις οντότητές μας και άρα θα πρέπει με τη συμπεριφορά μας, να επιδεικνύουμε τον ανάλογο σεβασμό όταν τολμούμε με οποιοδήποτε τρόπο να τις διαχειριζόμαστε, … Κάποιες λέξεις ή σύμβολα δηλαδή, αποτελούν για τη συνείδηση κάθε λαού μια κρυφή λέξη ή έννοια δύναμης.
Δύναμης, η οποία πηγάζει από την ιερότητα της έννοιας που αντιπροσωπεύει. Έτσι αν επιδράσει κάποιος πάνω σε ένα σύμβολο (ας πούμε το χρησιμοποιεί με λάθος τρόπο), επιδρά επίσης υποσυνείδητα και άρα κρυφά, στη συνειδησιακή σύνδεση ολόκληρου του λαού με την έννοιά της λέξης ή του συμβόλου. Για το λόγο αυτό, σύμβολα που περιέχουν έννοιες πανανθρώπινες, είναι ανεπίτρεπτο για παράδειγμα να γίνονται σύμβολα σε πολιτικά κόμματα, διότι έτσι καταστρέφουν ολόκληρη την έννοια που είναι καταγεγραμμένη στις συνειδήσεις. Παράδειγμα η σβάστικα που χρησιμοποίησε το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας στα μέσα του περασμένου αιώνα και το οποίο πλέον, αποτελεί για μια πολύ μεγάλη μερίδα της ανθρωπότητας ένα σύμβολο φόβου, καταπίεσης και μίσους.
 
 

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


Kαι του χρόνου νάμαστε όλοι καλά και να ξαναδιαβάσετε το άρθρο μου όσοι δεν προλάβατε. Οι Άγιες Ημέρες ολοκληρώθηκαν και άφησαν σε όλους μας μιά γλυκιά νοσταλγία αλλά και προσμονή για την επόμενη χρονιά. 


Λόγω του Αγίου Πάσχα, αναδημοσιεύω απόσπασμα από το βιβλίο μου ΚΩΔΙΚΑΣ ΑΣΤΡΟ  ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ για την ημερομηνία σταύρωσης του Κυρίου. 
Είχα και βίντεο από την εκπομπή ΑΠΛΑ & ΞΕΚΑΘΑΡΑ και την συνέντευξη που είχα δώσει στο φίλο Γιάννη Κουτσούκο το Πάσχα του 2011, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει συγχρονισμός εικόνας και ήχου. Αν καταφέρω να το διορθώσω έγκαιρα, θα το ανεβάσω.(σ.σ. τελικά δεν μπόρεσα να λύσω το τεχνικό θέμα).
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Έχοντας λοιπόν οριστικοποιήσει σαν ημερομηνία γέννησης του Χριστού την 12η  Νοεμβρίου του 7 π.Χ.  σκέφτηκα να ασχοληθώ και με την ημερομηνία θανάτου Του. Ο Χριστός όταν σταυρώθηκε ήταν περίπου τριαντατριών ετών, όπως λένε τα Ιερά Ευαγγέλια. Συνεπώς το χρονικό εύρος που είχα να ψάξω ήταν σαφώς πιο περιορισμένο  και άρα πιο εύκολο να προσδιοριστεί και η ακριβής ημερομηνία θανάτου του Χριστού.  
Οι ιστορικές μαρτυρίες για τη χρονιά που σταυρώθηκε ο Χριστός είναι δύο.

1. Ο Χριστός σταυρώθηκε όταν Ρωμαίος κυβερνήτης της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος (Λουκάς Γ’ 1) .

2. Οι Εβραίοι τη χρονιά της σταύρωσης γιόρτασαν το Πάσχα ημέρα Σάββατο.

Από τα ιστορικά αρχεία στα οποία ανέτρεξα, βρήκα ότι ο Πόντιος Πιλάτος κυβέρνησε από το 26 μ.Χ. μέχρι το 36 μ.Χ.Απομένει να προσδιοριστεί ποια χρονιά από αυτές οι Εβραίοι γιόρτασαν το Πάσχα ημέρα Σάββατο.

Μεγάλη τιμή για το Δίον και την Πιερία



Συναυλία της Ορχήστρας Νέων του Δίου στο Μουσείο της Ακρόπολης   Μεγάλη τιμή για το Δίον και την Πιερία

Η Ορχήστρα Νέων Δίου είναι αυτή που έχει επιλεγεί να καλύψει φέτος το μουσικό πρόγραμμα στο μουσείο της Ακρόπολης, στις 18 Μαΐου, στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων. Μετά τις εντυπωσιακές εμφανίσεις της στο Μέγαρο Μουσικής Θες/νίκης, στην Αίθουσα Τεχνών Βέροιας, στην Νέα Ελληνική Τηλεόραση (ΝΕΤ) και σε μια σειρά άλλων σπουδαίων εκδηλώσεων, ακολουθεί τώρα ως αποκορύφωμα η εμφάνιση της στο μεγαλύτερο μουσείο της χώρας μας και ενός εκ των σπουδαιότερων του κόσμου. Η επιλογή βέβαια δεν είναι τυχαία και ούτε οι αρμόδιοι θα προσκαλούσαν ποτέ ένα μέτριο καλλιτεχνικό σχήμα σε ένα τόσο σημαντικό χώρο και σε μια διεθνή μάλιστα εκδήλωση.

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Συμπαντικός Παλμός και Πυθαγόρας



Το παρακάτω βίντεο μας δίνει κάποιες σημαντικές πληροφορίες για την Δημιουργία, όσον αφορά τον ρόλο του ΠΑΛΜΟΥ που μεταδίδεται στα κύτταρά μας προερχόμενος από το ΣΥΜΠΑΝ. Η σύγχρονη ανακάλυψη των επιστημόνων δεν είναι τελικά και τόσο σύγχρονη, την διαβάζουμε στην συζήτηση που είχε ο Σωκράτης με τον Πυθαγόρειο Τίμαιο, στο ομώνυμο Πλατωνικό κείμενο.


δείτε το βίντεο και το Πλατωνικό κείμενο:



 


Πλάτων Τίμαιος 47 c

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ -ΓΑΜΟΣ – ΒΑΠΤΙΣΜΑ - ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΤΕΛΕΤΗ"ΤΑ 3 ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΘΙΜΑ''


Η γαμήλια τελετή:

Ο μήνας, κατά την οποίο γίνονταν οι γάμοι, ηταν Ο εκ. ΤΟΥ γεγονότος αυτού ονομαζόμενος Ο Γαμηλιών . (ο δικός μας Ιανουάριος)
Η μελλόνυμφη αφιέρωνε την προηγούμενη μέρα του γάμου της ένα βόστρυχο (μπούκλα) από τα μαλλιά της στο ναό της Αρτέμιδος, παρθένα αυτή στην αειπάρθενη θεά. ΤΗΝ ίδια Ημέρα έκανε ΤΟ Νυφικό Της Λουτρό ΜΕ ΝΕΡΟ ΑΠΌ ΤΗΝ Πηγή Της Καλλιρρόης , διότι εθεωρείτο κατά παράδοση ως γονιμοποιό. Το πρωί της ημέρας του γάμου φίλες της της φορούσαν λευκό πέπλο και στόλιζαν τα μαλλιά της με λουλούδια, ΠΟΥ ΤΑ 
μάζευαν ΟΙ ίδιες,      
τραγουδώντας της και γαμήλια άσματα, τους «υμέναιους». Ο πατέρας της, ενώπιον αυτών και συγγενών και φίλων, στη συνέχεια, ΤΗΝ έφερνε Μπροστά ΣΤΟΝ βωμό Της οικογενειακήςΕστίας , όπου την περίμενε ο γαμπρός. Ένας ιερέας ΤΟΥ Διός Τελείου , προστάτη του γάμου, αφού είχε θυσιάσει μικρό μοσχαράκι, και του είχε αφαιρέσει τη χολή-για να μην πικράνη τίποτα το γάμο, ψάλλοντας καθιερωμένες ευχές, της έδινε να φάη μισό μήλο (το αγαπημένο φρούτο της Αφροδίτης) και το άλλο μισό στον μνηστήρα της. 
Μετά απ `Αυτο Ο πατέρας Της νύφης παίρνοντας ΤΟ Χέρι Της ΤΟ απίθωνε ΣΤΟ Χέρι ΤΟΥγαμπρού λέγοντας ΤΟΥ: 
 

«Σου δίνω την κόρη μου για να την αγαπάς και να κάνης μαζί της νόμιμα παιδιά».
_Ο γαμπρός απαντούσε: «Τη δέχομαι».
_Ο πατέρας τότε δήλωνε: «Σου δίνω ως προίκα το τάδε ποσό και τα δείνα έπιπλα και σκεύη κουζίνας».
_Ο γαμπρός απαντούσε: «Και εγώ σου ανταποδίδω «τας εγγύας» (τις υποθήκες επί ακινήτων μού, ίσης αξίας με την προίκα, ως εμπράγματη ασφάλειά της, σε περίπτωση διαλύσεως του γάμου). Αυτός ο διάλογος καθιερωμένος, διεξαγόμενος ενώπιον του ιερέως και των συγγενών και φίλων, ήταν η πανηγυρική διακήρυξη και ληξιαρχική πράξη του γάμου, ο οποίος χωρίς αυτή την τελετή, εθεωρείτο ανυπόστατος.
Μετά παρακάθονταν όλοι σε γεύμα, έτρωγαν ψωμί ευλογημένο από τον ιερέα και ως επιδόρπιο γλυκό με μέλι και σουσάμι, σύμβολο εφορίας, και έπιναν κεκραμένο οίνο ευχόμενοι στους νεόγαμους αγαπημένο βίο, πολυγονία και αρρενογονία. [Η γαμήλια τελετή πανάρχαιος Ελληνικός ηθικός θεσμός που μόνον σε πολιτισμένους λαούς ήτανε εφικτός, ενώ οι βάρβαροι θεωρούσαν τη γυναίκα ως αντικείμενο συναλλαγής], (το νυφικό πέπλο και αυτό Ελληνικό εφεύρημα είναι!) . 


 

Η Βάπτιση
 : « Αφ 'Εστίας άρχεσθαι »

Πανελληνίως το ιερώτερο μέρος της οικίας, όπως και της πόλεως-κράτους, ηταν Ο εγκαθιδρυμένος βωμός Της παρθένου θεάςΕστίας, της οποίας το εξαγνιστικό πύρ έπρεπε να παραμένη άσβεστο. Εθεωρείτο, μαζι ΜΕ πολυακουσμένα λοιπούς εφέστιους θεούς ΤΟΥ ευρύτερου οίκου Της φράτρας (σώι) ως η άγρυπνη προστάτιδα της ηθικής συνοχής και του αδιάσπαστου συνδέσμου τών μελών της οικογένειας. Όλες οι σημαντικές για την οικογένεια στιγμές, από την είσοδο της νύφης στον οίκο του συζύγου μέχρι και του θανάτου τών γεναρχών, « αφ 'Εστίας » άρχιζαν. Στον βωμό της απετίθεντο οι πρώτες ευκτήριες προσφορές και θυσίες της οικογένειας, σ 'αυτήν τα γεννώμενα τέκνα και με περιφορά τους περί αυτόν, με την τελετή των «αμφιδρομίων » τη δέκατη ημέρα απο τη γέννηση τους τα ονομάτιζαν (Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα) θέτοντας τα υπό την προστασία της πρεσβυγενούς θεάς, κόρης του Κρόνου και της Ρέας και αδελφής του Διός. Η ονομασία (βάπτιση) του βλαστού (αγοριού η κοριτσιού) ελάμβανε πανηγυρικό χαρακτήρα. Προσκαλούνταν συγγενείς και φίλοι με δώρα και λευκές λαμπάδες, λευκοφορούντες, όπως και οι γονείς. Ενώπιον τω ιερέως ΤΟΥ Διός ΤΟΥ Τελείου, που έψαλλε καθιερωμένες ευχές, ενώ Ο πατέρας αλείφοντας ΤΟ νεοελθόν ΣΤΟ φώς ΤΟΥ Ηλίου τέκνο ΤΟΥ ΜΕ Λάδι ΑΠΟ « ελαίαν μορίαν » -δηλαδή προερχόμενο απο τις ιερές εληές της Αθηνάς, το περιέφερε τρείς φορές γύρω από τον βωμό Της Εστίας εκφωνώντας ΤΟ Όνομα ΤΟΥ , και αφού έρριχνε μικρό βόστρυχο απο τα μαλλάκια του παιδιού στο εξαγνιστικό και ζωοποιό, (από τον ουρανό μεταφερθέν κατά την πιστή τους) ιερό πύρ της Εστίας το « εκάθαρε » εμβαπτίζοντας το μέσα σε ειδικό αμφορέα (κολυμπήθρα), που περιείχε χλιαρό νερό, φερμένο από την « Κρήνη της Καλλιρρόης » . Ακολουθούσε εορταστικό γεύμα στο « αίθριο » της οικίας πλησίον του βωμού του Έρκειου Διός (έρκος = προστάτης). [Το βάπτισμα πανάρχαιος Ελληνικός συμβολικός θεσμός δεν έχει αναφερθεί σε άλλους λαούς, οι Εβραίοι είχαν και έχουν την περιτομή όπου έχουν υιοθετήσει και στο Ισλάμ. Είναι αξιοσημείωτο να θέσω το ερώτημα γιατί και ο Χριστός βαπτίστηκε

  δεν γνωρίζω αν ασχολήθηκε κάνεις με αυτό το θέμα, . ως τόσο θα τονίσω ότι ο Χριστός ήτανε συνεχιστής του Ελληνικού πνεύματος και για αυτό βαπτιστικέ ] « Ήσαν δέ τινες Έλληνες έκ τών αναβαινόντων .. .
Ο δέ Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων 
· 
ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΕΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ .) 
 
 
Νεκρώσιμη Τελετή
 : 


ΣΤΗΝ περίπτωση ΠΟΥ ΔΕΝ υπαρχουν παιδία ΟΙ στενότεροι συγγενείς υποχρεούνται ΝΑ τελέσουν ΤΑ νενομισμένα . στους νεκρούς συγγενείς
Ο Νεκρός εκτίθεται Πάνω ΣΕ νεκροκρέβατο ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ Αυλή ΤΟΥ Σπιτιού ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ κλάψουν μοιρολογήσουν ΚΑΙ ΟΙ οικείοι ΤΟΥ, ευπρεπώς, όχι με ολοφυρμούς και κοπετούς , διότι ο Σόλων απαγόρευσε τις εκδηλώσεις αυτές ως μη αρμόζουσες στο Ελληνικό ήθος αλλά και να τον χαιρετήσουν οι φίλοι του και αφού παρέλθει μια ολόκληρη νύχτα και ημέρα, μετά το θάνατό του, την επόμενη το πρωί, προ της ανατολής του ήλιου γίνεται η εκφορά. Αφού η σορός του τοποθετηθεί μέσα σε ξύλινη λάρνακα-φέρετρο, σκεπασμένη με μυρτιές η άνθη, μεταφέρεται είτε επάνω στους ώμους των στενότερων συγγενών του-είτε πάνω σε άμαξές, αν είναι τιμώμενοι από την πολιτεία άνδρες, όπως οι πεσόντες σε πόλεμο και με την ακολουθία πρώτα των ανδρών και ύστερα των συγγενισσών γυναικών, που συνοδεύουν εν σιωπή τον νεκρό, καταλήγει ΣΤΑ Σήματα , δηλαδή το κοιμητήριο. Επί του τάφου εκφωνούνται λόγοι, επαινετικοί για τον νεκρό και παραμυθητικοί προς τούς περιλειπομένους συγγενείς. Αγαπημένα αντικείμενα του νεκρού όπως π.χ. κράνος η ξίφος κλπ. συναπετίθεντο
μετ'αυτού ΣΤΟΝ τάφο, οπωσδήποτε όμως ένα νόμισμα ανάμεσα στα χείλη του, Ο οβολός καλούμενος ΚΑΙ κόλλυβον,  το οποίο ο νεκρός έπρεπε να καταβάλη στον πορθμέα των ψυχών, τον Ερμή (αργότερα τον Χάροντα) που με τον διάπλου της Αχερουσίας λίμνης τους οδηγούσε είς τον Ά-ϊδην (Άδη). Επάνω στον τάφο έκαναν καθαρμούς 
« με προσφορές από άκρατη σμύρνα (η μύρα) κι από λιβάνι ευωδιαστό ρίχνοντας του ξανθού μελιού σπονδές πάνω στο χώμα » .
Στους παρευρισκομένους μοίραζαν τα 
« κόλλυβα »  , δηλαδή πλακούντες (πλατύ ζυμαρικό, αρτίδιο). Πάνω στον τάφο, οι συγγενείς μπορούσαν να ανεγείρουν επιτύμβιες στήλες η και ταφικά μνημεία, ανδριάντες κλπ. Επί των στηλών αναγραφόταν το όνομα του η της νεκρής με αφιερώσεις τρυφερές, επαινετικές του ήθους κλπ. ΤΑ εναγίσματα Μετα ΤΗΝ Τελετή Της κηδείας ακολουθούσε ΤΟ περίδειπνον, δηλαδή η παράθεση δείπνου για τους συμμετάσχοντες. Τρείς ημέρες (τριήμερα) μετά την εκφορά επισκέπτονταν οι στενοί συγγενείς τον τάφο, Πάνω ΣΤΟΝ οποίο τελούσαν ΤΑ εναγιάσματα , ακολουθούσαν δε τα έννατα (εννιάμερα) , οι τριακοντάδες (30 ήμερα) , τα γενέσια (κατά τα γενέθλια του νεκρού) , και τέλος τα νεκύσια (τα χρονιάτικα από την ημέρα του θανάτου τού)


Σε πολλά μέρη της Ελλάδος οι συγγενείς του νεκρού βάζουν κάποιο νόμισμα στην τσέπη του για να πάρει μαζί του, ίσως αυτή η συνήθεια να συνεχίζετε από την αρχαιότητα].  Το αρχαίο κείμενο αναφέρετε αποκλειστικά και μόνο στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμότο οποίο αντανακλά στην διαμόρφωση του παγκόσμιου πολιτισμού, ισότητας των δύο φύλων, αξιοπρεπή σεβασμό στο νεκρό, δίνοντας ΚΑΙ ΣΤΟ νεογέννητο ΝΑ έχει ΣΤΟΝ ήλιο Μοίρα , ασχέτως θρησκευτικού δόγματος. Σ.Χ. 


  

 

Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα

Τα ονόματα, που επέλεγαν για τα παιδιά τους οι γονείς, εξέφραζαν είτε τη συνέχεια της οικογενειακής παραδόσεως (π.χ. Ξάνθιππος, πατέρας και γιός του Περικλή) είτε την ευλάβεια και ευγνωμοσύνη τους προς τους θεούς (με κατάληξη-δώρος,-δότος, -γένης, κλής,-κυδίδης) είτε την ευχή και την προσδοκία τους να γίνουν στη ζωή τους αυτό, που υποδήλωνε η και υπαινισσόταν το όνομα (π.Χ. Πολύβιος, Αλκιβιάδης, Αλέξανδρος ανίκητος =)
 
Αρσενικά
 
Θηλυκά
 
-Διό : Διόδωρος, Αθηνόδωρος, Θεώδορος, Ερμόδωρος, Απολλόδωρος, Διόδοτος, Ζινόδοτος, Κηφισόδοτος, Αθηνόδοτος, Διογένης, Ερμογένης, Αθηνογένης, -Ηρα :Ηρακλής, Διοκλής, Θεοκλής, Θεμιστοκλής, Αριστοκλής, 
-Αριστο
 : Αριστοτέλης, Αριστοφάνης, Αριστόβουλος, Αρίσταρχος , -Αρχω : Αρχέστρατος, Αρχέλαος, Αρχιμήδης, Αρχίδαμος, -Ανάσσω : Αναξαγόρας, Αναξιμένης, Αναξίμανδρος, Αστυάναξ, -Αλκη : Αλκιβιάδης, Αλκίφρων, Αλκιδάμας, Αλκίνοος, Αλκαμένης, Αλκμαίων, -Άγω : Αγησίλαος, Αγησίπολις, Αγησίστρατος, Αστυάγης, Θεάγης , Αγήνωρ,  -ΑνήρΑνδροκλής, Ανδρόνικος, Τέρπανδρος, Λύσανδρος, Ανδρέας, -Αγορά : Αγοράκριτος, Αρισταγόρας, Πρωταγόρας, Διαγόρας, Πυθαγόρας, -Δήμος : Δημοσθένης, Δημόκριτος, Δημοφών, Δημόνικος, Δημόφαντος, Δημόδοκος, Δαμοκλής, -Ευθύς :Ευθύφρων , Ευθύδημος, -Ευ
Ευθύβουλος, Ευθυκλής, Εύβουλος, Εύδοξος, Εύμολπος, Εύπολις, Ευκράτης, Ευήμερος, Ευδαίμων, Ευστράτιος, -Θεός :Θεόφιλος, Θεόκριτος, Θεαίτιτος, Θεόδοτος, Θεόπομπος, Θεόδωρος, -Ίππος : Ιππόλυτος, Ιπποκράτης, Φίλιππος, Ξάνθιππος, Μελάνιππος, -Είδος : Αριστείδης, Ανδροκλείδης, Λεωνίδας, Πελοπίδας, Ευμολπίδης, -Κρατώ : Σωκράτης, Λαοκράτης, Αριστοκράτης, Ερμοκράτης, -Κρίνω :Κριτόβουλος, Κριτόλαος, Κρίτων, Θεόκριτος, -Κλέος :Κλεόβουλος, Κλεόνικος, Κλέων, Περικλής, Φιλοκλής, Αριστοκλής, Κλεανδρίδας, Πάτροκλος, -Κύδος : Θουκυδίδης, Φερεκύδης, Κυδαθηναίος, -Λαος :  Λαομέδων, Λαόνικος, Χαρίλαος, Αγησίλαος, Μενέλαος, -Λύκη : Λυκάων, Λυκούργος, Λυκόφρων, Λυκομήδης, -Λύω : Λύσανδρος, Λυσίμαχος, Λυσίστρατος, -Μεδέω : Αλκιμέδων, Λυκομήδης, Λαομέδων, Παλαμήδης, -Νικώ : Νικόλαος, Νικίας, Νίκανδρος, Νικάνωρ, Νικόστρατος, -Ξένος : Ξενοφών, Ξενοκράτης, Ξενοφάνης, Αριστόξενος, -Τιμώ : Τιμολέων, Τιμόθεος, Τιμαγένης, Τιμοκράτης, -Φιλώ : Φιλόλαος , Φιλοποίμην, Φιλοκλής, Φιλάρετος, Φιλοστρατος, Φιλόδημος.
Ζηνοβία, Ηροφίλη, Θεοδόρα, Θεανώ, Κλεονίκη, Διοτίμα, Μαρέα, Μελισσάνθη, Οινώνη, Χαρίκλεια, Λαοδίκη, Αίγλη, Αίθρα, Άλκηστις, Αρετή, Αρίστη, Αμυμώνη, Αυρα, Άντεια, Ανθή, Αυγή, Ασπασία, Δαναη, Διώνη, Ζηναϊς, Ζηνόθεμις, Ελένη, Ερασμία, Εριφύλη, Ευάνδη, Ευανθία, Ζωή, Ήβη, Ηλιάνα, Ηλέκτρα, Ησιόνη, Θελξίνοη, Θάλεια, Θέμις, Θάμυρις, Θεώνη, Ιόλη, Ιάνθη, Ιλάειρα, Ίρις, Ισμήνη, Ιφιγένεια, Καλλισθένη, Κλειώ, Λήδα, Λητώ, Λιγύα, Λυκία, Λιδύα, Μύρρα, Μυρτίς, Μελίσσα, Μυρσίνη, Νεφέλη, Νιόβη, Ναυσικά, Οινάνθη, Ολυμπιάς, Ρόδη, Σαπφώ, Σεμέλη, Υακίνθη, Φαίδρα, Φιλία, Φιλησία, Φοίβη, Χάρις κλπ.Ήρα (= η Αέρινη ), Αφροδίτη (= η αναδυθείσα από τους αφρούς), Αθηνά (= η θεία νοεί), Άρτεμις (= η κρατερή), 




Δημήτηρ (Δη = Γή μητέρα) 
Εστία (= η κομίσασα το ιερό ουράνιο φώς στη γη), 
Μαρέα ( = μητέρα Ρέα) Όχι Μαρία 
Ελένη (= η κόρη του Ήλιου) [Με την επιλογί του ονόματος εξέφραζαν και την ευχή για κάτι σπουδέο και υψηλό!].







ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΩΣ ΕΝΝΟΙΑ, ΩΣ ΑΞΙΑ, ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΕΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΔΩΡΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.  

Δρ.Παναγιώτης Ι. Κυριακόπουλος
Δικηγόρος - Φιλόλογος ΣΥΓΧΡΟΝΗ Εκδοτική Ε.Π.Ε. Σόλωνος120 Αθήνα, Τ.Κ. 10681


http://www.synekdot.gr/

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

ΠΛΑΚΑ -ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ

Λεπτοκαρυά μια πόλη διάλειμμα, λίγο έξω από την πόλη! Τι υπέροχο μέρος.! Κρίμα που δεν έχουν χρόνο για τις πινακίδες.!

ELENH BITALI--- ANOIXTE TA TRELADIKA

pontiaki genoktonia 1922-genocide

Genoktonia ton pontion (part 1)

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ - PONTOS THE GREEK GENOCIDE HISTOR

Η Γενοκτονία των Ποντίων

Η Γενοκτονία των Ποντίων


Η Γενοκτονία των Ποντίων
Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανές δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.
Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.
Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.

Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.
Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!
Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».
Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.
Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.
Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού

http://www.sansimera.gr/articles/140#ixzz2TiAU1jYY

Σάββατο, 1 Ιουνίου 2013 7:00 μ.μ. TA ΑΤΤΙΚΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ



  • Στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης»
  • Τα ΑΤΤΙΚΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ που διοργανώνονται για πέμπτη συνεχόμενη φορά, είναι μια σύγχρονη εορτή που συνθέτει το χθες με το σήμερα και αποσκοπεί στο να αναδείξει όλα εκείνα τα στοιχεία που ψυχαγωγούν τον άνθρωπο, παρέχοντας θεραπεία στην ψυχή και στο νου με οδηγό τις κλασσικές Ελληνικές Εορτές προς τιμήν του Θεού Διονύσου.

    Τα φετινά Αττικά Διονύσια πραγματοποιούνται σε μια ακόμη δύσκολη στιγμή στην ιστορία των Ελλήνων. Όπλο μας για την μόνιμη διαφυγή από την ατομική και συλλογική κρίση που έντονα σήμερα ζούμε, είναι η μεγαλύτερη προσέγγιση και βίωση του προγονικού μας πολιτισμού. Ενός πολιτισμού που μεγαλούργησε στην εποχή του, ανυψώνοντας τον άνθρωπο σε όλες τις πτυχές της ζωής του.

    Στα Αττικά Διονύσια, οι τιμητικές εκδηλώσεις, οι παρουσιάσεις, τα θεατρικά και τελεστικά δρώμενα, η μουσική και η συνεστιακή μέθεξη, συνθέτουν ένα εορταστικό πλαίσιο το οποίο ο σημερινός άνθρωπος έχει ανάγκη όσο ποτέ, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει να καλλιεργεί και να ολοκληρώνει την κοινωνική του διάσταση σε πείσμα των διχαστικών και ατομικιστικών εποχών.
  •  Πρόγραμμα εκδήλωσης

    • 19:00 Άνοιγμα Θυρών

      19:25 Έναρξη


      19:30 - Παραμύθι «Αστερίων και Αστραία» - Ένα παραμύθι για δυο ψυχούλες πού αναζητούν η μια την άλλη, στον καινούργιο κόσμο τους.

      19:50 - Παρουσίαση πολεμικού Πυρρίχιου Χορού από το Εκπαιδευτικόν Αρχαιοπρεπές Οπλιτικό Άγημα ΛΕΩΝΙΔΑΣ.

      20:00 - Έντεχνη Λαϊκή και Παραδοσιακή Μουσική - Μουσικό Σχήμα με το Νεκτάριο Χατζιδάκη, σε έντεχνο και έντεχνο παραδοσιακό πρόγραμμα.

      21:00 - Παρουσίαση ατομικής μάχης οπλιτών από το Εκπαιδευτικόν Αρχαιοπρεπές Οπλιτικό Άγημα ΛΕΩΝΙΔΑΣ.

      21:15 Διάλειμμα

      21:30 - Δρώμενο «ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ» - Ο Τελεστικός Θίασος «ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΥΣ» εμπνέεται απο το πανάρχαιο λατρευτικό δρώμενο του ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΔΕΝΔΡΙΤΗ. Ο μαιναδικός θίασος από ενθουσιώδεις συντρόφους του θεού Διονύσου στεφανωμένους με κισσό, φέροντες θύρσους, καλεί τον Άγριο θεό της ανόθευτης ζωής σε θεία επιφάνεια.
      dionysia.labrys.gr

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Γοργώ,η σύζυγος του Λεωνίδα



Η Γοργώ (γεννήθηκε περίπου το 510 π.Χ.) ήταν θρυλική βασίλισσα της Σπάρτης, κόρη του βασιλιά Κλεομένη Α' και σύζυγος του Λεωνίδα των Θερμοπυλών. Από μικρή ηλικία παρακολουθούσε τα δημόσια θέματα και είναι μια σπάνια περίπτωση Ελληνίδας που εμφανίζεται να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας...Ένα από τα πιο παράξενα γνωρίσματα της Γοργούς ήταν το όνομά της. Το όνομα αυτό παραπέμπει στο θαλάσσιο τέρας της ελληνικής μυθολογίας, την Μέδουσα, και ήταν αρκετά τρομακτικό και παράξενο αφού σήμαινε άγρια ματιά. 

Ορφικός ύμνος Εστίας


Ορφικός ύμνος Εστίας




"Ω Εστία βασίλισσα, θυγατέρα του ισχυρού Κρόνου, συ η οποία κατέχεις το μέσον της κατοικίας του αιωνίου μεγίστου πυρός, είθε συ αυτούς εδώ τους ιερούς μύστας να τους αναδείξης κατά τάς τελετάς και να τους κάμης να είναι πάντοτε θαλεροί, πολυευτυχισμένοι ευφρόσυνοι, αγνοί...
συ είσαι η κατοικία των μακαρίων θεών, το ισχυρόν στήριγμα των ανθρώπων συ η αιωνία, η πολύμορφη, η περιπόθητη, η όμοια με χλόην πού σκορπίζεις μειδιάματα, ή μακαρία, δέξου με προθυμίαν αυτές τις θυσίες και φύσηξε μας ευτυχίαν και την υγείαν, πού καταπραύνει τον άνθρωπον."

Ἑστία εὐδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ βασίλεια, ἣ μέσον οἶκον ἔχεις πυρὸς ἀενάοιο, μεγίστου, τούσδε σὺ ἐν τελεταῖς ὁσίους μύστας ἀναδείξαις,   θεῖσ᾽ αἰειθαλέας, πολυόλβους, εὔφρονας, ἁγνούς· οἶκε θεῶν μακάρων, θνητῶν στήριγμα κραταιόν, ἀιδίη, πολύμορφε, ποθεινοτάτη, χλοόμορφε· μειδιόωσα, μάκαιρα, τάδ᾽ ἱερὰ δέξο προθύμως, ὄλβον ἐπιπνείουσα καὶ ἠπιόχειρον ὑγείαν.


Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Η ιστορία του ελληνικού καφέ….

Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες παραλλαγές σε «-τσίνο» και αν κυκλοφορήσουν, η cult γοητεία του ελληνικού καφέ δύσκολα θα ξεπεραστεί. Ίσως γιατί έχει συνδεθεί άρρηκτα με την καθημερινότητα και ενίοτε με την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και η προετοιμασία του έχει πάρει διαστάσεις ιεροτελεστίας.

Ιστορία στη χόβολη


Εκδηλώσεις στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Δίου



 





   ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΚΖ’ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΟΡΕΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΟΡΤΑΣΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΥΧΤΑΣ ΜΟΥΣΕΙΩΝ
* ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 18 ΜΑΙΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
* ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΙΕΡΙΔΩΝ ΜΟΥΣΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
 


  Το θέμα για το φετινό εορτασμό της

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΑ LASER 4,7 Η ΖΩΗ ΜΑΝΙΩΤΗ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ





  ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑ





    Το 2013 αποδεικνύεται χρονιά μεγάλων επιτυχιών για την Ιστιοπλοΐα του Ναυτικού Ομίλου Κατερίνης τόσο σε επίπεδο ανάληψης σημαντικών διοργανώσεων όσο και στον αγωνιστικό τομέα.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΑΣ ΕΡΗΜAIOI ΔΡΟΜΟΙ







   

   Μετά το παρασκευασμένο πρόβλημα κρίσης της Ελλάδας μας, από τις οδηγίες των επιφανών ανδρών, μεγαλοπρεπείς ψιττακοί, ανακοινώνουν την συνέχεια των μεγάλων βρώμικων λεωφόρων, αφήνοντας πίσω την ουσία και φέρνοντας σύγχυση στο περιβάλλον και στο ντόπιο κοινωνικό κύτταρο. Αμυδρή η αντίδραση, υπνωτισμένη η κοινωνία μας. Στα έδρανα βασιλεύει η ηλιθιότητα – ασύλληπτο το βεληνεκές της… Συναίνεση και συνενοχή των απίθανων. Κυρίαρχο το ψεύδος και η αηδία συσσωρευμένη. Στοιβαγμένα τα εθελούσια λάθη. 



Τι είναι για την ψυχή το ευγενέστερο;





 ΑΜΛΕΤ: "Ύπαρξη; Ανυπαρξία;  
Ιδού το ερώτημα. 
Τι είναι για την ψυχή το ευγενέστερο; 
Να ανεχτείς βέλη και λιθοβολισμό πρόστυχης μοίρας,
 ή να σηκώσεις όπλο ενάντια σε ωκεανό από βασανιστήρια να τους εναντιωθείς και να τα μηδενίσεις;..

Στον τελικό της Eurovision η Ελλάδα



Στον τελικό της Eurovision που θα γίνει την Κυριακή 19 Μαΐου στο Μάλμε της Σουηδίας θα διαγωνιστεί το ελληνικό τραγούδι «Alcohol is Free» με τον Αγάθωνα Ιακωβίδη και τους Koza Mostra.

Στον τελικό της Eurovision η Ελλάδα
Στον αποψινό, δεύτερο ημιτελικό, η Ελλάδα προκρίθηκε τελευταία στη σειρά, κάτι που ενέτεινε την αγωνία. Τέλος καλό, όλα καλά κι έτσι το ελληνικό τραγούδι θα βρεθεί στη λίστα του τελικού του 58ου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovison.