Αριστοτέλης ( 384 – 322 π.Χ. )

«Η ανώτερη εξουσία βρίσκεται αναγκαστικά στα χέρια ενός ή μερικών ή και πολλών. Όταν όλοι αυτοί κατευθύνουν όλες τους τις προσπάθειες προς το γενικό καλό, τούτο το κράτος διοικείται καλά, αλλά όταν ο ένας, οι λίγοι ή οι πολλοί αποβλέπουν μόνο προς το δικό τους συμφέρον, πρέπει να περιμένουμε μια εξέλιξη προς το χειρότερο.»

Ανάκτορον Οδυσσέως

Στην κορυφή του κεφαλιού είναι το  υψηλόν ανάκτορον του Διαυγούς ΝΟΥ

μη το γυρέψεις πουθενά  αλλού

Σαν βγεις στον Πηγαιμό για την Ιθάκη μπροστά στην Πύλη Άλφα και στην Αγορά των θεών θα σταθείς,
βγάλε την μεσαία λωρίδα της ομιχλώδους Αχλύς 
Λαμπρός Πολεμιστής του Φωτός σε όραση ευκρινή να Διακριθείς 
Τον Άνδρα τον Πολύτροπο Διέκρινε εντός σου Αφού Πρώτα την ΜΟΥΣΑ έμπνευση επικαλεστείς
στοχάσου που έχεις ξεχαστεί και σε ποιο νησί έχεις Αποκοιμηθεί.
Η καλυπτροφόρα Ποιμαντική μοναχική ΚΑΛΥΨΩ εκκλησία σου τάζει την Αθανασία αλλά δεν σου λέει όλη την ουσία.
Στο μήνυμα που Παίρνει από τον ΕΡΜΗ με Παρέμβαση της ΑΘΗΝΑΣ σε σύγχρονη ερμηνεία μία μόνο της απομένει

Υψιπετείς Αετοί

Πετάγματα αετών

Όρνις που πετά δεξιά:

Ο Τηλέμαχος ευχαριστεί το Νέστορα για τη φιλοξενία και για την ευχή που του έδωσε να βρει τον πατέρα του.

(ο.160). 

Γιανναράς: Το σημερινό πολιτικό σύστημα πρέπει να καταστραφεί.

Πώς γεννιέται αντίδοτο στην κακουργία

Του Χρήστου Γιανναρά

Ο «καταναλωτισμός» δεν είναι σύμπτωμα ή φαινόμενο «εξ αντικειμένου»: κάτι που συμβαίνει έξω από μας, συντελείται «έναντι», προκύπτει ως συνάρτηση ή αποτέλεσμα φυσικών ή περιστασιακών διεργασιών – όπως, λ.χ., ο πληθωρισμός, η ανεργία, μια επιδημία. O καταναλωτισμός είναι νοο-τροπία, δηλαδή τρόπος του νοείν, τρόπος: επομένως, κάτι που...

«προηγείται» και διαμορφώνει τη σκέψη, την κρίση, τη βούληση. Eίναι εθισμός ανεπίγνωστος, ενεργείται αντανακλαστικά, αυθόρμητα, όπως κάθε ορμέμφυτο ενέργημα, κάθε αθέλητη ενορμητική ανάγκη. Γι’ αυτό και συνιστά ο καταναλωτισμός τρόπο ζωής, στάση ζωής.

WSJ: Eρωτευμένη -ακόμη- με το ευρώ η Ελλάδα

Ως περίπου ερωτική περιγράφει τη σχέση της Ελλάδας με το ευρώ η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, η οποία σε δημοσίευμά της επισημαίνει ότι παρά το γεγονός ότι διανύει τον έκτο χρόνο ύφεσης, η παραμονή της χώρας στο ευρώ παραμένει «ζήτημα τιμής».

«Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει τώρα διάχυτη η συνειδητοποίηση ότι η απόφαση...

προσχώρησης της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ ήταν λάθος. Η ειρωνεία είναι ότι ο μόνος τόπος που δεν συναινεί σε αυτή την άποψη είναι η ίδια η Ελλάδα», αναφέρει το δημοσίευμα της Wall Street Journal.

Ευρω-Κρίση: Από το κακό στο χειρότερο

Γράφει ο Γιάννης Βαρουφάκης

Το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών, σε επίσημη έκθεση που κατέθεσε στο Κογκρέσο, ισχυρίστηκε ότι η γερμανική οικονομική πολιτική, έτσι όπως επιβάλλεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, ουσιαστικά εξαγάγει ύφεση στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Πώς; Επειδή στοχεύει στη δημιουργία όλο και μεγαλύτερων εμπορικών πλεονασμάτων, τόσο της Γερμανίας, όσο και της Ευρωζώνης στο σύνολό της. Την επόμενη μέρα, το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών απάντησε λέγοντας: «Δεν υπάρχουν ανισορροπίες στο.........
πλαίσιο της γερμανικής οικονομίας. Το αντίθετο, μάλιστα. Η καινοτόμα γερμανική οικονομία συνεισφέρει σημαντικά στη διεθνή οικονομία μέσω των εξαγωγών της και των εισαγωγών εξαρτημάτων τα οποία χρησιμοποιούνται στην παραγωγή των εξαγώγιμων αγαθών της.».

Σε τέτοιου είδους «συγκρούσεις» σπάνια μια μεριά κατέχει το μονοπώλιο του «δίκιου». Αυτή είναι μια από εκείνες τις περιπτώσεις: το αμερικανικό υπουργείο έχει απόλυτο δίκιο! Κι ο λόγος που έχει δίκιο, δυστυχώς, επιβεβαιώνει ότι η Κρίση του Ευρώ βαθαίνει και πλήττει όλο και περισσότερο τόσο την Ευρωπαϊκή Περιφέρεια όσο και τη διεθνή οικονομία.