Θραύσμα από το Ανάγλυφο του Ορφέα έκρυβε έκπληξη!

Τον Σεπτέμβριο του 2012, ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Γεωργίας (UGA) α μαρμάρινο ανάγλυφο 2000 ε

Μέρος από το Ανάγλυφο του Ορφέα

Τον Σεπτέμβριο του 2012, ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Γεωργίας (UGA) ξεκίνησαν το έργο «The Orpheus Relief Project» προκειμένου να εξακριβώσουν πώς ήταν χρωματισμένο ένα μαρμάρινο ανάγλυφο 2000 ετών βασιζόμενοι στα υπολείμματα χρώματος που είχαν διασωθεί σε αυτό. Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα πραγματικό σοκ για τον καθένα.

Χ.ΓΑΡΓΑΝΟΥΡΑΚΗΣ-ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ

ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ ΛΟΓΙΑ-ΧΑΛΚΙΑΣ ΓΑΡΓΑΝΟΥΡΑΚΗΣ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ

ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ - ΜΟΥΣΙΚΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

Stasimon from the Greek tragedy "Orestes" of Euripides - ( ΟΡΦΕΙΑ ΑΡΜΟΝΙ...

Declamation from Hesiod Theogonia and B Delphic Hymn ( ΟΡΦΕΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ).mp4

Αρχαία Ελληνικά Μουσικά Όργανα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 2/2

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ''Ν'' ΚΑΙ Η ΚΑΤΆΡΓΗΣΗ ΤΟΥ

Ν = Νούς - Νόμος καί τά Νερά στήν φύσιν

Συμβολίζει το δημιούργημα, την ατομική ύπαρξη, τη Θεία αρχή που ενώνει τον ανταγωνισμό των δύο πόλων και τους ενώνει σε έναν. Ζώδιο ο Ζυγός.

Στο πνευματικό, η αιώνια δράση της ζωής. Στο νοητικό, η συνένωση των συγκινήσεων, η αμοιβαιότητα της στοργής. Στο φυσικό, η ισορροπία στη σχέση των φύλων.

Είναι η μετενσάρκωση, η δικαιοσύνη στον υλικό κόσμο. Η παρουσία του στις μαγικές βοές προετοιμάζει τον άνθρωπο για ένα καλλίτερο μέλλον, απομακρύνει τις αντιξοότητες, βοηθά στην αναδρομή στις προηγούμενες ζωές.

-Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», νομοθέτες θα τους λέγαμε
σήμερα, με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και
Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.
Εάν πάμε δε  στις Επιστήμες, τα παραδείγματα είναι  ατελείωτα και άκρως

Το πεδίο βολής αν και έχει χαρακτηριστεί, δικαίως, η πύλη του Ολύμπου…

 δεν είναι μόνο ένα ιδανικό ορμητήριο βλημάτων… Αν εξερευνήσουμε την άγρια ομορφιά του ...ίσως βρεθεί η πόλη, ( μυθική Πιερίδα !!!)

ΛΕΙΒΗΘΡΑ (λίστα αναπαραγωγής)

ΒΑΣΣΕΣ 1964-(ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΠΡΙΝ ΣΚΕΠΑΣΤΕΙ)

Βάσσες - Bassae-1964
(with Greek subtitles)
Σκηνοθεσία: Jean-Daniel Pollet

Είναι το πρώτο φιλμ για το ναό του επικούρειου Απόλλωνα που έχτισε ο Ικτίνος στην κορυφή ενός βουνού. Ο ναός είναι κτισμένος κυρίως με ασβεστολιθική πέτρα και είναι χωρίς το άγαλμα του θεού Απόλλωνα.

Ο σκηνοθέτης (Jean-Daniel Pollet) μαγεύτηκε και είπε ότι αυτός ο ναός υπήρξε το κέντρο του κόσμου για κείνον. Έτσι λοιπόν τον κινηματογράφησε με ρυθμό ιερής τελετουργίας και το αποτέλεσμα αντάμειψε τις προσπάθειες του.


 
©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ/visaltis.net 

ΝΤΑΛΑΡΑΣ-ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ.wmv

Βαλκανικό Πρωτάθλημα Παίδων-Κορασίδων Α `ΤΖΟΥΝΤΟ

Προβολή λεπτομερειών

ΝΕΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΑΙΔΩΝ-ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ Α 'ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ -60 ΚΙΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΕΚΙΡΝΤΑΓΚ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ 5 ΚΑΙ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ. ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΗ

ΣΙΑΝΙΔΗ ΑΙΜΙΛΙΟ

ΕΦΕΣΟΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΟ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Μήκος Ναού: 126 μέτρα Πλάτος: 72 μέτρα Ύψος Κιόνων: 19 μέτρα Αριθμός Κιόνων: 127 Κίονες με διακοσμημένες βάσεις: 36

Τα Θαργήλια

Γιορτή προς τιμή των δίδυμων θεών, της Άρτεμης και του Aπόλλωνα που γινόταν την έκτη και την έβδομη ημέρα του μήνα Θαργηλιώνα (Μάιος - Ιούνιος) στην Αθήνα. Σύμφωνα με τους Δήλιους η Άρτεμη είχε γεννηθεί στις 6 και ο Απόλλωνας στις 7 του Θαργηλιώνα. Γι' αυτό η πρώτη ημέρα της γιορτής ήταν αφιερωμένη στην Άρτεμη και η δεύτερη στον Απόλλωνα.

Την πρώτη ημέρα της γιορτής δηλαδή την 6η Θαργηλιώνος, είχε επικρατήσει να γίνεται στην Αθήνα θρησκευτικός καθαρμός, που αποτελούσε κι αυτός μέρος της γιορτής των Θαργηλίων. Τότε γινόταν η περιφορά των «φαρμακών», των προσώπων που θα έφερναν τη γιατρειά στην πόλη, που θα την απάλλασαν από τα μιάσματα, επειδή η πόλη όλη τη χρονιά μολυνόταν από τις άδικες πράξεις των πολιτών της. Οι παντός είδους άδικες πράξεις μπορούσαν να επισύρουν τη θεϊκή τιμωρία με καταστροφή της σοδειάς, με πείνα, με αρρώστιες ή και με άλλες θεομηνίες. Για εξιλέωση των θεών και των δαιμόνων και για την αποτροπή των δεινών γινόταν αυτός ο τελετουργικός καθαρμός των "φαρμακών", ο οποίος αποδόθηκε στο θεό των καθαρμών Aπόλλωνα.

Το νόημα της Άλωσης της Πόλης σε 6 προτάσεις από τον μεγάλο Άγγλο Βυζαντινολόγο Ράνσιμαν…

Η τραγωδία ήταν τελική. 

Στις 29 Μαΐου ένας πολιτισμός 

σαρώθηκε αμετάκλητα.

Άφησε μια ένδοξη κληρονομιά στα 

γράμματα και στις τέχνες.

Ο πολιτισμός αυτός έβγαλε χώρες

 ολόκληρες από την βαρβαρότητα και προσέφερε σε άλλες 

την εκλέπτυνση των ηθών.

Επί 11 αιώνες η Κωνσταντινούπολη ήταν το κέντρο ενός

 κόσμου φωτός.

Τώρα έγινε η έδρα της θηριωδίας, της αμάθειας, της

μεγαλόπρεπης ακαλαισθησίας!

Ορφικός ύμνος Μουσών

 "Σεις αι θυγατέρες της Μνημοσύνης και του βροντερού Διός ώ ένδοξες Πιερίδες Μούσαι,

 με την λαμπράν φήμην σεις εις όσους ανθρώπους παρευρεθήτε είσθε περιπόθητες, 

 πολύμορφες, επειδή γεννάτε την άμεμπτον αρετήν πάσης παιδείας,..

 εσείς τρέφετε την ψυχήν και δίδετε την ορθήν κατεύθυνσιν εις την διανόησιν και είσθε αι οδηγοί  βασίλισσαι του δυνατού νου σεις που εδείξατε εις τους ανθρώπους τας τελετάς, 

αι οποίοι εορτάζονται με μυστήρια, σεις η Κλειώ η Ευτέρπη, η Θάλεια, η Μελπομένη η Τερψιχόρη, η Ερατώ, η Πολυμνία, η Ουρανία και η μητέρα μου Καλλιόπη,

 πού είσθε αγνές θεές πολύ ισχυρές.
Αλλά είθε ώ θεοί να προσέλθετε εις τους μύστας σεις πού είσθε πολυποίκιλοι καί αγναί και να φέρετε εις αυτούς δόξαν καί ζήλον αξιεραστον και πολυύμνητον."

Οι Έλληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες αλλά ιδεολάτρες!

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, στο «Μετά τα Φυσικά, 1049a.26, 1029a.20, 1036a.23», η αρχική κοσμική ύλη είναι αγέννητος, άφθαρτος, αόριστος, άγνωστος καθ’ αυτήν, νεκρά, άμορφος και έξωθεν κινούμενη. Τα τέσσερα αρχικά κοσμικά στοιχεία των φιλοσόφων της κοσμολογικής περιόδου, και δη του Εμπεδοκλέους, είναι οι εκδηλώσεις της αρχικής κοσμικής ουσίας.

Από το ελληνικό αλφάβητο προέρχονται οι αριθμοί

Οι 10 «αραβικοί» αριθμοί που χρησιμοποιούμε σήμερα. Στο κέντρο η παλαιότερη γραφή τους και δεξιά τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου σε διάφορες εκδοχές τους. Είναι φανερό ότι η εξέλιξη των ελληνικών γραμμάτων οδήγησε σταδιακά στους σημερινούς «αραβικούς» αριθμούς…


Έτσι, το 1 προέρχεται από το Α (ως «κατάλοιπο» της πρωταρχικής γραφής αυτού του γράμματος), το Β είναι φανερά το ίδιο το 2 (αποτελούμενο κι αυτό από δύο επάλληλες καμπύλες), το Γ είναι το 3 (αρκεί κανείς να το δει ως μετεξέλιξη του μικρού «γ»), το Δ είναι το ίδιο το 4, το 5 συνιστά μετεξέλιξη του Ε, το 6 είναι σχεδόν 100% ίδιο με το χαμένο γράμμα «στίγμα» (ς) κτλ.
Είναι τοις πάσι γνωστό και αποδεκτό στους επιστημονικούς κύκλους η ιδιαίτερη αξία των μαθηματικών όχι απλά στην καθημερινή μας ζωή (όπου η αξία αυτή είναι εμφανέστατη), αλλά και σε όλη γενικά την αρμονία και την τάξη του σύμπαντος!

Το Παγκράτιο άθλημα είναι το αρχαιότερο στον κόσμο άθλημα πολεμικών και μαχητικών τεχνών, η αρχή του χάνεται στα βάθη της ελληνικής φυλής. Η σύνθεση του ονόματος του παγκρατίου προσδιορίζει και την ουσία του αθλήματος, Παν + κράτος δηλ. ο τα πάντα κρατών και μεταφορικά αυτός που κατέχει την υπέρτατη δύναμη και γνώση.

Το παγκράτιο χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη, στο άνω ή ορθοστάδην και στο κάτω ή αλίνδησιν παγκράτιο. Ορισμένοι προσδιορίζουν αυτή την αρχή στη δωδέκατη χιλιετία π.χ. Μέχρι σήμερα οι παλαιότερες παραστάσεις-μαρτυρίες έχουν βρεθεί σε αρχαίο ρητό του 1700π.χ., στην Αγία Τριάδα στην Κρήτη.          

«Μηδέν Άγαν». Η «απούσα» πληροφορία της σύνθεσης.

Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα σε αυτή την ανάρτηση… Κι αυτό διότι σε λίγο θα υπάρξουν αποσυμβολισμοί σε έννοιες οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν δημιούργησαν συνειδήσεις διαφόρων επιπέδων αντίληψης οι οποίες κάθε άλλο παρά ανταποκρινόντουσαν στην πραγματικότητα. Συνειδήσεις που κι αυτές με τη σειρά τους δημιούργησαν σε πάρα πολλούς, ένα μορφογεννητικό πεδίο γύρω τους, που τώρα θα πρέπει (τουλάχιστον) να το αναπροσαρμόσουν, ώστε να κάνουν το επόμενο συνειδησιακό τους βήμα. Θα πρέπει δηλαδή, βάζοντας μια βάση στην επικοινωνία μας, να δεχθούμε ότι κάποιες έννοιες έχουν μια κρυφή ιερότητα για τις οντότητές μας και άρα θα πρέπει με τη συμπεριφορά μας, να επιδεικνύουμε τον ανάλογο σεβασμό όταν τολμούμε με οποιοδήποτε τρόπο να τις διαχειριζόμαστε, … Κάποιες λέξεις ή σύμβολα δηλαδή, αποτελούν για τη συνείδηση κάθε λαού μια κρυφή λέξη ή έννοια δύναμης.

Δύναμης, η οποία πηγάζει από την ιερότητα της έννοιας που αντιπροσωπεύει. Έτσι αν επιδράσει κάποιος πάνω σε ένα σύμβολο (ας πούμε το χρησιμοποιεί με λάθος τρόπο), επιδρά επίσης υποσυνείδητα και άρα κρυφά, στη συνειδησιακή σύνδεση ολόκληρου του λαού με την έννοιά της λέξης ή του συμβόλου. Για το λόγο αυτό, σύμβολα που περιέχουν έννοιες πανανθρώπινες, είναι ανεπίτρεπτο για παράδειγμα να γίνονται σύμβολα σε πολιτικά κόμματα, διότι έτσι καταστρέφουν ολόκληρη την έννοια που είναι καταγεγραμμένη στις συνειδήσεις. Παράδειγμα η σβάστικα που χρησιμοποίησε το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας στα μέσα του περασμένου αιώνα και το οποίο πλέον, αποτελεί για μια πολύ μεγάλη μερίδα της ανθρωπότητας ένα σύμβολο φόβου, καταπίεσης και μίσους.

 

 

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Kαι του χρόνου νάμαστε όλοι καλά και να ξαναδιαβάσετε το άρθρο μου όσοι δεν προλάβατε. Οι Άγιες Ημέρες ολοκληρώθηκαν και άφησαν σε όλους μας μιά γλυκιά νοσταλγία αλλά και προσμονή για την επόμενη χρονιά. 

Λόγω του Αγίου Πάσχα, αναδημοσιεύω απόσπασμα από το βιβλίο μου ΚΩΔΙΚΑΣ ΑΣΤΡΟ  ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ για την ημερομηνία σταύρωσης του Κυρίου. 

Είχα και βίντεο από την εκπομπή ΑΠΛΑ & ΞΕΚΑΘΑΡΑ και την συνέντευξη που είχα δώσει στο φίλο Γιάννη Κουτσούκο το Πάσχα του 2011, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει συγχρονισμός εικόνας και ήχου. Αν καταφέρω να το διορθώσω έγκαιρα, θα το ανεβάσω.(σ.σ. τελικά δεν μπόρεσα να λύσω το τεχνικό θέμα).

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Έχοντας λοιπόν οριστικοποιήσει σαν ημερομηνία γέννησης του Χριστού την 12η  Νοεμβρίου του 7 π.Χ.  σκέφτηκα να ασχοληθώ και με την ημερομηνία θανάτου Του. Ο Χριστός όταν σταυρώθηκε ήταν περίπου τριαντατριών ετών, όπως λένε τα Ιερά Ευαγγέλια. Συνεπώς το χρονικό εύρος που είχα να ψάξω ήταν σαφώς πιο περιορισμένο  και άρα πιο εύκολο να προσδιοριστεί και η ακριβής ημερομηνία θανάτου του Χριστού.  

Οι ιστορικές μαρτυρίες για τη χρονιά που σταυρώθηκε ο Χριστός είναι δύο.

1. Ο Χριστός σταυρώθηκε όταν Ρωμαίος κυβερνήτης της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος (Λουκάς Γ’ 1) .

2. Οι Εβραίοι τη χρονιά της σταύρωσης γιόρτασαν το Πάσχα ημέρα Σάββατο.

Από τα ιστορικά αρχεία στα οποία ανέτρεξα, βρήκα ότι ο Πόντιος Πιλάτος κυβέρνησε από το 26 μ.Χ. μέχρι το 36 μ.Χ.Απομένει να προσδιοριστεί ποια χρονιά από αυτές οι Εβραίοι γιόρτασαν το Πάσχα ημέρα Σάββατο.

Μεγάλη τιμή για το Δίον και την Πιερία

Συναυλία της Ορχήστρας Νέων του Δίου στο Μουσείο της Ακρόπολης

Η Ορχήστρα Νέων Δίου είναι αυτή που έχει επιλεγεί να καλύψει φέτος το μουσικό πρόγραμμα στο μουσείο της Ακρόπολης, στις 18 Μαΐου, στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων. Μετά τις εντυπωσιακές εμφανίσεις της στο Μέγαρο Μουσικής Θες/νίκης, στην Αίθουσα Τεχνών Βέροιας, στην Νέα Ελληνική Τηλεόραση (ΝΕΤ) και σε μια σειρά άλλων σπουδαίων εκδηλώσεων, ακολουθεί τώρα ως αποκορύφωμα η εμφάνιση της στο μεγαλύτερο μουσείο της χώρας μας και ενός εκ των σπουδαιότερων του κόσμου. Η επιλογή βέβαια δεν είναι τυχαία και ούτε οι αρμόδιοι θα προσκαλούσαν ποτέ ένα μέτριο καλλιτεχνικό σχήμα σε ένα τόσο σημαντικό χώρο και σε μια διεθνή μάλιστα εκδήλωση.

Συμπαντικός Παλμός και Πυθαγόρας

Το παρακάτω βίντεο μας δίνει κάποιες σημαντικές πληροφορίες για την Δημιουργία, όσον αφορά τον ρόλο του ΠΑΛΜΟΥ που μεταδίδεται στα κύτταρά μας προερχόμενος από το ΣΥΜΠΑΝ. Η σύγχρονη ανακάλυψη των επιστημόνων δεν είναι τελικά και τόσο σύγχρονη, την διαβάζουμε στην συζήτηση που είχε ο Σωκράτης με τον Πυθαγόρειο Τίμαιο, στο ομώνυμο Πλατωνικό κείμενο.

δείτε το βίντεο και το Πλατωνικό κείμενο:

 

Πλάτων Τίμαιος 47 c

ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ -ΓΑΜΟΣ – ΒΑΠΤΙΣΜΑ - ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΤΕΛΕΤΗ"ΤΑ 3 ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΘΙΜΑ''

Η γαμήλια τελετή: Ο μήνας, κατά την οποίο γίνονταν οι γάμοι, ηταν Ο εκ. ΤΟΥ γεγονότος αυτού ονομαζόμενος Ο Γαμηλιών . (ο δικός μας Ιανουάριος) Η μελλόνυμφη αφιέρωνε την προηγούμενη μέρα του γάμου της ένα βόστρυχο (μπούκλα) από τα μαλλιά της στο ναό της Αρτέμιδος, παρθένα αυτή στην αειπάρθενη θεά. ΤΗΝ ίδια Ημέρα έκανε ΤΟ Νυφικό Της Λουτρό ΜΕ ΝΕΡΟ ΑΠΌ ΤΗΝ Πηγή Της Καλλιρρόης , διότι εθεωρείτο κατά παράδοση ως γονιμοποιό. Το πρωί της ημέρας του γάμου φίλες της της φορούσαν λευκό πέπλο και στόλιζαν τα μαλλιά της με λουλούδια, ΠΟΥ ΤΑ  μάζευαν ΟΙ ίδιες,       τραγουδώντας της και γαμήλια άσματα, τους «υμέναιους». Ο πατέρας της, ενώπιον αυτών και συγγενών και φίλων, στη συνέχεια, ΤΗΝ έφερνε Μπροστά ΣΤΟΝ βωμό Της οικογενειακήςΕστίας , όπου την περίμενε ο γαμπρός. Ένας ιερέας ΤΟΥ Διός Τελείου , προστάτη του γάμου, αφού είχε θυσιάσει μικρό μοσχαράκι, και του είχε αφαιρέσει τη χολή-για να μην πικράνη τίποτα το γάμο, ψάλλοντας καθιερωμένες ευχές, της έδινε να φάη μισό μήλο (το αγαπημένο φρούτο της Αφροδίτης) και το άλλο μισό στον μνηστήρα της.  Μετά απ `Αυτο Ο πατέρας Της νύφης παίρνοντας ΤΟ Χέρι Της ΤΟ απίθωνε ΣΤΟ Χέρι ΤΟΥγαμπρού λέγοντας ΤΟΥ:    «Σου δίνω την κόρη μου για να την αγαπάς και να κάνης μαζί της νόμιμα παιδιά». _Ο γαμπρός απαντούσε: «Τη δέχομαι». _Ο πατέρας τότε δήλωνε: «Σου δίνω ως προίκα το τάδε ποσό και τα δείνα έπιπλα και σκεύη κουζίνας». _Ο γαμπρός απαντούσε: «Και εγώ σου ανταποδίδω «τας εγγύας» (τις υποθήκες επί ακινήτων μού, ίσης αξίας με την προίκα, ως εμπράγματη ασφάλειά της, σε περίπτωση διαλύσεως του γάμου). Αυτός ο διάλογος καθιερωμένος, διεξαγόμενος ενώπιον του ιερέως και των συγγενών και φίλων, ήταν η πανηγυρική διακήρυξη και ληξιαρχική πράξη του γάμου, ο οποίος χωρίς αυτή την τελετή, εθεωρείτο ανυπόστατος. Μετά παρακάθονταν όλοι σε γεύμα, έτρωγαν ψωμί ευλογημένο από τον ιερέα και ως επιδόρπιο γλυκό με μέλι και σουσάμι, σύμβολο εφορίας, και έπιναν κεκραμένο οίνο ευχόμενοι στους νεόγαμους αγαπημένο βίο, πολυγονία και αρρενογονία. [Η γαμήλια τελετή πανάρχαιος Ελληνικός ηθικός θεσμός που μόνον σε πολιτισμένους λαούς ήτανε εφικτός, ενώ οι βάρβαροι θεωρούσαν τη γυναίκα ως αντικείμενο συναλλαγής], (το νυφικό πέπλο και αυτό Ελληνικό εφεύρημα είναι!) .    Η Βάπτιση : « Αφ 'Εστίας άρχεσθαι » Πανελληνίως το ιερώτερο μέρος της οικίας, όπως και της πόλεως-κράτους, ηταν Ο εγκαθιδρυμένος βωμός Της παρθένου θεάςΕστίας, της οποίας το εξαγνιστικό πύρ έπρεπε να παραμένη άσβεστο. Εθεωρείτο, μαζι ΜΕ πολυακουσμένα λοιπούς εφέστιους θεούς ΤΟΥ ευρύτερου οίκου Της φράτρας (σώι) ως η άγρυπνη προστάτιδα της ηθικής συνοχής και του αδιάσπαστου συνδέσμου τών μελών της οικογένειας. Όλες οι σημαντικές για την οικογένεια στιγμές, από την είσοδο της νύφης στον οίκο του συζύγου μέχρι και του θανάτου τών γεναρχών, « αφ 'Εστίας » άρχιζαν. Στον βωμό της απετίθεντο οι πρώτες ευκτήριες προσφορές και θυσίες της οικογένειας, σ 'αυτήν τα γεννώμενα τέκνα και με περιφορά τους περί αυτόν, με την τελετή των «αμφιδρομίων » τη δέκατη ημέρα απο τη γέννηση τους τα ονομάτιζαν (Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα) θέτοντας τα υπό την προστασία της πρεσβυγενούς θεάς, κόρης του Κρόνου και της Ρέας και αδελφής του Διός. Η ονομασία (βάπτιση) του βλαστού (αγοριού η κοριτσιού) ελάμβανε πανηγυρικό χαρακτήρα. Προσκαλούνταν συγγενείς και φίλοι με δώρα και λευκές λαμπάδες, λευκοφορούντες, όπως και οι γονείς. Ενώπιον τω ιερέως ΤΟΥ Διός ΤΟΥ Τελείου, που έψαλλε καθιερωμένες ευχές, ενώ Ο πατέρας αλείφοντας ΤΟ νεοελθόν ΣΤΟ φώς ΤΟΥ Ηλίου τέκνο ΤΟΥ ΜΕ Λάδι ΑΠΟ « ελαίαν μορίαν » -δηλαδή προερχόμενο απο τις ιερές εληές της Αθηνάς, το περιέφερε τρείς φορές γύρω από τον βωμό Της Εστίας εκφωνώντας ΤΟ Όνομα ΤΟΥ , και αφού έρριχνε μικρό βόστρυχο απο τα μαλλάκια του παιδιού στο εξαγνιστικό και ζωοποιό, (από τον ουρανό μεταφερθέν κατά την πιστή τους) ιερό πύρ της Εστίας το « εκάθαρε » εμβαπτίζοντας το μέσα σε ειδικό αμφορέα (κολυμπήθρα), που περιείχε χλιαρό νερό, φερμένο από την « Κρήνη της Καλλιρρόης » . Ακολουθούσε εορταστικό γεύμα στο « αίθριο » της οικίας πλησίον του βωμού του Έρκειου Διός (έρκος = προστάτης). [Το βάπτισμα πανάρχαιος Ελληνικός συμβολικός θεσμός δεν έχει αναφερθεί σε άλλους λαούς, οι Εβραίοι είχαν και έχουν την περιτομή όπου έχουν υιοθετήσει και στο Ισλάμ. Είναι αξιοσημείωτο να θέσω το ερώτημα γιατί και ο Χριστός βαπτίστηκε ?   δεν γνωρίζω αν ασχολήθηκε κάνεις με αυτό το θέμα, . ως τόσο θα τονίσω ότι ο Χριστός ήτανε συνεχιστής του Ελληνικού πνεύματος και για αυτό βαπτιστικέ ] « Ήσαν δέ τινες Έλληνες έκ τών αναβαινόντων .. . Ο δέ Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων · ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΕΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ .)      Νεκρώσιμη Τελετή :  ΣΤΗΝ περίπτωση ΠΟΥ ΔΕΝ υπαρχουν παιδία ΟΙ στενότεροι συγγενείς υποχρεούνται ΝΑ τελέσουν ΤΑ νενομισμένα . στους νεκρούς συγγενείς Ο Νεκρός εκτίθεται Πάνω ΣΕ νεκροκρέβατο ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ Αυλή ΤΟΥ Σπιτιού ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ κλάψουν μοιρολογήσουν ΚΑΙ ΟΙ οικείοι ΤΟΥ, ευπρεπώς, όχι με ολοφυρμούς και κοπετούς , διότι ο Σόλων απαγόρευσε τις εκδηλώσεις αυτές ως μη αρμόζουσες στο Ελληνικό ήθος αλλά και να τον χαιρετήσουν οι φίλοι του και αφού παρέλθει μια ολόκληρη νύχτα και ημέρα, μετά το θάνατό του, την επόμενη το πρωί, προ της ανατολής του ήλιου γίνεται η εκφορά. Αφού η σορός του τοποθετηθεί μέσα σε ξύλινη λάρνακα-φέρετρο, σκεπασμένη με μυρτιές η άνθη, μεταφέρεται είτε επάνω στους ώμους των στενότερων συγγενών του-είτε πάνω σε άμαξές, αν είναι τιμώμενοι από την πολιτεία άνδρες, όπως οι πεσόντες σε πόλεμο και με την ακολουθία πρώτα των ανδρών και ύστερα των συγγενισσών γυναικών, που συνοδεύουν εν σιωπή τον νεκρό, καταλήγει ΣΤΑ Σήματα , δηλαδή το κοιμητήριο. Επί του τάφου εκφωνούνται λόγοι, επαινετικοί για τον νεκρό και παραμυθητικοί προς τούς περιλειπομένους συγγενείς. Αγαπημένα αντικείμενα του νεκρού όπως π.χ. κράνος η ξίφος κλπ. συναπετίθεντο μετ'αυτού ΣΤΟΝ τάφο, οπωσδήποτε όμως ένα νόμισμα ανάμεσα στα χείλη του, Ο οβολός καλούμενος ΚΑΙ κόλλυβον,  το οποίο ο νεκρός έπρεπε να καταβάλη στον πορθμέα των ψυχών, τον Ερμή (αργότερα τον Χάροντα) που με τον διάπλου της Αχερουσίας λίμνης τους οδηγούσε είς τον Ά-ϊδην (Άδη). Επάνω στον τάφο έκαναν καθαρμούς « με προσφορές από άκρατη σμύρνα (η μύρα) κι από λιβάνι ευωδιαστό ρίχνοντας του ξανθού μελιού σπονδές πάνω στο χώμα » . Στους παρευρισκομένους μοίραζαν τα « κόλλυβα »  , δηλαδή πλακούντες (πλατύ ζυμαρικό, αρτίδιο). Πάνω στον τάφο, οι συγγενείς μπορούσαν να ανεγείρουν επιτύμβιες στήλες η και ταφικά μνημεία, ανδριάντες κλπ. Επί των στηλών αναγραφόταν το όνομα του η της νεκρής με αφιερώσεις τρυφερές, επαινετικές του ήθους κλπ. ΤΑ εναγίσματα Μετα ΤΗΝ Τελετή Της κηδείας ακολουθούσε ΤΟ περίδειπνον, δηλαδή η παράθεση δείπνου για τους συμμετάσχοντες. Τρείς ημέρες (τριήμερα) μετά την εκφορά επισκέπτονταν οι στενοί συγγενείς τον τάφο, Πάνω ΣΤΟΝ οποίο τελούσαν ΤΑ εναγιάσματα , ακολουθούσαν δε τα έννατα (εννιάμερα) , οι τριακοντάδες (30 ήμερα) , τα γενέσια (κατά τα γενέθλια του νεκρού) , και τέλος τα νεκύσια (τα χρονιάτικα από την ημέρα του θανάτου τού) . [ Σε πολλά μέρη της Ελλάδος οι συγγενείς του νεκρού βάζουν κάποιο νόμισμα στην τσέπη του για να πάρει μαζί του, ίσως αυτή η συνήθεια να συνεχίζετε από την αρχαιότητα].  Το αρχαίο κείμενο αναφέρετε αποκλειστικά και μόνο στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, το οποίο αντανακλά στην διαμόρφωση του παγκόσμιου πολιτισμού, ισότητας των δύο φύλων, αξιοπρεπή σεβασμό στο νεκρό, δίνοντας ΚΑΙ ΣΤΟ νεογέννητο ΝΑ έχει ΣΤΟΝ ήλιο Μοίρα , ασχέτως θρησκευτικού δόγματος. Σ.Χ.       Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα Τα ονόματα, που επέλεγαν για τα παιδιά τους οι γονείς, εξέφραζαν είτε τη συνέχεια της οικογενειακής παραδόσεως (π.χ. Ξάνθιππος, πατέρας και γιός του Περικλή) είτε την ευλάβεια και ευγνωμοσύνη τους προς τους θεούς (με κατάληξη-δώρος,-δότος, -γένης, κλής,-κυδίδης) είτε την ευχή και την προσδοκία τους να γίνουν στη ζωή τους αυτό, που υποδήλωνε η και υπαινισσόταν το όνομα (π.Χ. Πολύβιος, Αλκιβιάδης, Αλέξανδρος ανίκητος =)   Αρσενικά   Θηλυκά   -Διό : Διόδωρος, Αθηνόδωρος, Θεώδορος, Ερμόδωρος, Απολλόδωρος, Διόδοτος, Ζινόδοτος, Κηφισόδοτος, Αθηνόδοτος, Διογένης, Ερμογένης, Αθηνογένης, -Ηρα :Ηρακλής, Διοκλής, Θεοκλής, Θεμιστοκλής, Αριστοκλής,  -Αριστο : Αριστοτέλης, Αριστοφάνης, Αριστόβουλος, Αρίσταρχος , -Αρχω : Αρχέστρατος, Αρχέλαος, Αρχιμήδης, Αρχίδαμος, -Ανάσσω : Αναξαγόρας, Αναξιμένης, Αναξίμανδρος, Αστυάναξ, -Αλκη : Αλκιβιάδης, Αλκίφρων, Αλκιδάμας, Αλκίνοος, Αλκαμένης, Αλκμαίων, -Άγω : Αγησίλαος, Αγησίπολις, Αγησίστρατος, Αστυάγης, Θεάγης , Αγήνωρ,  -Ανήρ: Ανδροκλής, Ανδρόνικος, Τέρπανδρος, Λύσανδρος, Ανδρέας, -Αγορά : Αγοράκριτος, Αρισταγόρας, Πρωταγόρας, Διαγόρας, Πυθαγόρας, -Δήμος : Δημοσθένης, Δημόκριτος, Δημοφών, Δημόνικος, Δημόφαντος, Δημόδοκος, Δαμοκλής, -Ευθύς :Ευθύφρων , Ευθύδημος, -Ευ : Ευθύβουλος, Ευθυκλής, Εύβουλος, Εύδοξος, Εύμολπος, Εύπολις, Ευκράτης, Ευήμερος, Ευδαίμων, Ευστράτιος, -Θεός :Θεόφιλος, Θεόκριτος, Θεαίτιτος, Θεόδοτος, Θεόπομπος, Θεόδωρος, -Ίππος : Ιππόλυτος, Ιπποκράτης, Φίλιππος, Ξάνθιππος, Μελάνιππος, -Είδος : Αριστείδης, Ανδροκλείδης, Λεωνίδας, Πελοπίδας, Ευμολπίδης, -Κρατώ : Σωκράτης, Λαοκράτης, Αριστοκράτης, Ερμοκράτης, -Κρίνω :Κριτόβουλος, Κριτόλαος, Κρίτων, Θεόκριτος, -Κλέος :Κλεόβουλος, Κλεόνικος, Κλέων, Περικλής, Φιλοκλής, Αριστοκλής, Κλεανδρίδας, Πάτροκλος, -Κύδος : Θουκυδίδης, Φερεκύδης, Κυδαθηναίος, -Λαος :  Λαομέδων, Λαόνικος, Χαρίλαος, Αγησίλαος, Μενέλαος, -Λύκη : Λυκάων, Λυκούργος, Λυκόφρων, Λυκομήδης, -Λύω : Λύσανδρος, Λυσίμαχος, Λυσίστρατος, -Μεδέω : Αλκιμέδων, Λυκομήδης, Λαομέδων, Παλαμήδης, -Νικώ : Νικόλαος, Νικίας, Νίκανδρος, Νικάνωρ, Νικόστρατος, -Ξένος : Ξενοφών, Ξενοκράτης, Ξενοφάνης, Αριστόξενος, -Τιμώ : Τιμολέων, Τιμόθεος, Τιμαγένης, Τιμοκράτης, -Φιλώ : Φιλόλαος , Φιλοποίμην, Φιλοκλής, Φιλάρετος, Φιλοστρατος, Φιλόδημος. Ζηνοβία, Ηροφίλη, Θεοδόρα, Θεανώ, Κλεονίκη, Διοτίμα, Μαρέα, Μελισσάνθη, Οινώνη, Χαρίκλεια, Λαοδίκη, Αίγλη, Αίθρα, Άλκηστις, Αρετή, Αρίστη, Αμυμώνη, Αυρα, Άντεια, Ανθή, Αυγή, Ασπασία, Δαναη, Διώνη, Ζηναϊς, Ζηνόθεμις, Ελένη, Ερασμία, Εριφύλη, Ευάνδη, Ευανθία, Ζωή, Ήβη, Ηλιάνα, Ηλέκτρα, Ησιόνη, Θελξίνοη, Θάλεια, Θέμις, Θάμυρις, Θεώνη, Ιόλη, Ιάνθη, Ιλάειρα, Ίρις, Ισμήνη, Ιφιγένεια, Καλλισθένη, Κλειώ, Λήδα, Λητώ, Λιγύα, Λυκία, Λιδύα, Μύρρα, Μυρτίς, Μελίσσα, Μυρσίνη, Νεφέλη, Νιόβη, Ναυσικά, Οινάνθη, Ολυμπιάς, Ρόδη, Σαπφώ, Σεμέλη, Υακίνθη, Φαίδρα, Φιλία, Φιλησία, Φοίβη, Χάρις κλπ.Ήρα (= η Αέρινη ), Αφροδίτη (= η αναδυθείσα από τους αφρούς), Αθηνά (= η θεία νοεί), Άρτεμις (= η κρατερή),  Δημήτηρ (Δη = Γή μητέρα) ,  Εστία (= η κομίσασα το ιερό ουράνιο φώς στη γη), Μαρέα ( = μητέρα Ρέα) Όχι Μαρία  Ελένη (= η κόρη του Ήλιου) [Με την επιλογί του ονόματος εξέφραζαν και την ευχή για κάτι σπουδέο και υψηλό!]. ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΩΣ ΕΝΝΟΙΑ, ΩΣ ΑΞΙΑ, ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΕΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΔΩΡΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.   Δρ.Παναγιώτης Ι. Κυριακόπουλος Δικηγόρος - Φιλόλογος ΣΥΓΧΡΟΝΗ Εκδοτική Ε.Π.Ε. Σόλωνος120 Αθήνα, Τ.Κ. 10681 http://www.synekdot.gr/

ΠΛΑΚΑ -ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ

Λεπτοκαρυά μια πόλη διάλειμμα, λίγο έξω από την πόλη! Τι υπέροχο μέρος.! Κρίμα που δεν έχουν χρόνο για τις πινακίδες.!

ELENH BITALI--- ANOIXTE TA TRELADIKA

pontiaki genoktonia 1922-genocide

Genoktonia ton pontion (part 1)