ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ -ΓΑΜΟΣ – ΒΑΠΤΙΣΜΑ - ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΤΕΛΕΤΗ"ΤΑ 3 ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΘΙΜΑ''

Η γαμήλια τελετή: Ο μήνας, κατά την οποίο γίνονταν οι γάμοι, ηταν Ο εκ. ΤΟΥ γεγονότος αυτού ονομαζόμενος Ο Γαμηλιών . (ο δικός μας Ιανουάριος) Η μελλόνυμφη αφιέρωνε την προηγούμενη μέρα του γάμου της ένα βόστρυχο (μπούκλα) από τα μαλλιά της στο ναό της Αρτέμιδος, παρθένα αυτή στην αειπάρθενη θεά. ΤΗΝ ίδια Ημέρα έκανε ΤΟ Νυφικό Της Λουτρό ΜΕ ΝΕΡΟ ΑΠΌ ΤΗΝ Πηγή Της Καλλιρρόης , διότι εθεωρείτο κατά παράδοση ως γονιμοποιό. Το πρωί της ημέρας του γάμου φίλες της της φορούσαν λευκό πέπλο και στόλιζαν τα μαλλιά της με λουλούδια, ΠΟΥ ΤΑ  μάζευαν ΟΙ ίδιες,       τραγουδώντας της και γαμήλια άσματα, τους «υμέναιους». Ο πατέρας της, ενώπιον αυτών και συγγενών και φίλων, στη συνέχεια, ΤΗΝ έφερνε Μπροστά ΣΤΟΝ βωμό Της οικογενειακήςΕστίας , όπου την περίμενε ο γαμπρός. Ένας ιερέας ΤΟΥ Διός Τελείου , προστάτη του γάμου, αφού είχε θυσιάσει μικρό μοσχαράκι, και του είχε αφαιρέσει τη χολή-για να μην πικράνη τίποτα το γάμο, ψάλλοντας καθιερωμένες ευχές, της έδινε να φάη μισό μήλο (το αγαπημένο φρούτο της Αφροδίτης) και το άλλο μισό στον μνηστήρα της.  Μετά απ `Αυτο Ο πατέρας Της νύφης παίρνοντας ΤΟ Χέρι Της ΤΟ απίθωνε ΣΤΟ Χέρι ΤΟΥγαμπρού λέγοντας ΤΟΥ:    «Σου δίνω την κόρη μου για να την αγαπάς και να κάνης μαζί της νόμιμα παιδιά». _Ο γαμπρός απαντούσε: «Τη δέχομαι». _Ο πατέρας τότε δήλωνε: «Σου δίνω ως προίκα το τάδε ποσό και τα δείνα έπιπλα και σκεύη κουζίνας». _Ο γαμπρός απαντούσε: «Και εγώ σου ανταποδίδω «τας εγγύας» (τις υποθήκες επί ακινήτων μού, ίσης αξίας με την προίκα, ως εμπράγματη ασφάλειά της, σε περίπτωση διαλύσεως του γάμου). Αυτός ο διάλογος καθιερωμένος, διεξαγόμενος ενώπιον του ιερέως και των συγγενών και φίλων, ήταν η πανηγυρική διακήρυξη και ληξιαρχική πράξη του γάμου, ο οποίος χωρίς αυτή την τελετή, εθεωρείτο ανυπόστατος. Μετά παρακάθονταν όλοι σε γεύμα, έτρωγαν ψωμί ευλογημένο από τον ιερέα και ως επιδόρπιο γλυκό με μέλι και σουσάμι, σύμβολο εφορίας, και έπιναν κεκραμένο οίνο ευχόμενοι στους νεόγαμους αγαπημένο βίο, πολυγονία και αρρενογονία. [Η γαμήλια τελετή πανάρχαιος Ελληνικός ηθικός θεσμός που μόνον σε πολιτισμένους λαούς ήτανε εφικτός, ενώ οι βάρβαροι θεωρούσαν τη γυναίκα ως αντικείμενο συναλλαγής], (το νυφικό πέπλο και αυτό Ελληνικό εφεύρημα είναι!) .    Η Βάπτιση : « Αφ 'Εστίας άρχεσθαι » Πανελληνίως το ιερώτερο μέρος της οικίας, όπως και της πόλεως-κράτους, ηταν Ο εγκαθιδρυμένος βωμός Της παρθένου θεάςΕστίας, της οποίας το εξαγνιστικό πύρ έπρεπε να παραμένη άσβεστο. Εθεωρείτο, μαζι ΜΕ πολυακουσμένα λοιπούς εφέστιους θεούς ΤΟΥ ευρύτερου οίκου Της φράτρας (σώι) ως η άγρυπνη προστάτιδα της ηθικής συνοχής και του αδιάσπαστου συνδέσμου τών μελών της οικογένειας. Όλες οι σημαντικές για την οικογένεια στιγμές, από την είσοδο της νύφης στον οίκο του συζύγου μέχρι και του θανάτου τών γεναρχών, « αφ 'Εστίας » άρχιζαν. Στον βωμό της απετίθεντο οι πρώτες ευκτήριες προσφορές και θυσίες της οικογένειας, σ 'αυτήν τα γεννώμενα τέκνα και με περιφορά τους περί αυτόν, με την τελετή των «αμφιδρομίων » τη δέκατη ημέρα απο τη γέννηση τους τα ονομάτιζαν (Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα) θέτοντας τα υπό την προστασία της πρεσβυγενούς θεάς, κόρης του Κρόνου και της Ρέας και αδελφής του Διός. Η ονομασία (βάπτιση) του βλαστού (αγοριού η κοριτσιού) ελάμβανε πανηγυρικό χαρακτήρα. Προσκαλούνταν συγγενείς και φίλοι με δώρα και λευκές λαμπάδες, λευκοφορούντες, όπως και οι γονείς. Ενώπιον τω ιερέως ΤΟΥ Διός ΤΟΥ Τελείου, που έψαλλε καθιερωμένες ευχές, ενώ Ο πατέρας αλείφοντας ΤΟ νεοελθόν ΣΤΟ φώς ΤΟΥ Ηλίου τέκνο ΤΟΥ ΜΕ Λάδι ΑΠΟ « ελαίαν μορίαν » -δηλαδή προερχόμενο απο τις ιερές εληές της Αθηνάς, το περιέφερε τρείς φορές γύρω από τον βωμό Της Εστίας εκφωνώντας ΤΟ Όνομα ΤΟΥ , και αφού έρριχνε μικρό βόστρυχο απο τα μαλλάκια του παιδιού στο εξαγνιστικό και ζωοποιό, (από τον ουρανό μεταφερθέν κατά την πιστή τους) ιερό πύρ της Εστίας το « εκάθαρε » εμβαπτίζοντας το μέσα σε ειδικό αμφορέα (κολυμπήθρα), που περιείχε χλιαρό νερό, φερμένο από την « Κρήνη της Καλλιρρόης » . Ακολουθούσε εορταστικό γεύμα στο « αίθριο » της οικίας πλησίον του βωμού του Έρκειου Διός (έρκος = προστάτης). [Το βάπτισμα πανάρχαιος Ελληνικός συμβολικός θεσμός δεν έχει αναφερθεί σε άλλους λαούς, οι Εβραίοι είχαν και έχουν την περιτομή όπου έχουν υιοθετήσει και στο Ισλάμ. Είναι αξιοσημείωτο να θέσω το ερώτημα γιατί και ο Χριστός βαπτίστηκε ?   δεν γνωρίζω αν ασχολήθηκε κάνεις με αυτό το θέμα, . ως τόσο θα τονίσω ότι ο Χριστός ήτανε συνεχιστής του Ελληνικού πνεύματος και για αυτό βαπτιστικέ ] « Ήσαν δέ τινες Έλληνες έκ τών αναβαινόντων .. . Ο δέ Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων · ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΕΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ .)      Νεκρώσιμη Τελετή :  ΣΤΗΝ περίπτωση ΠΟΥ ΔΕΝ υπαρχουν παιδία ΟΙ στενότεροι συγγενείς υποχρεούνται ΝΑ τελέσουν ΤΑ νενομισμένα . στους νεκρούς συγγενείς Ο Νεκρός εκτίθεται Πάνω ΣΕ νεκροκρέβατο ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ Αυλή ΤΟΥ Σπιτιού ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ κλάψουν μοιρολογήσουν ΚΑΙ ΟΙ οικείοι ΤΟΥ, ευπρεπώς, όχι με ολοφυρμούς και κοπετούς , διότι ο Σόλων απαγόρευσε τις εκδηλώσεις αυτές ως μη αρμόζουσες στο Ελληνικό ήθος αλλά και να τον χαιρετήσουν οι φίλοι του και αφού παρέλθει μια ολόκληρη νύχτα και ημέρα, μετά το θάνατό του, την επόμενη το πρωί, προ της ανατολής του ήλιου γίνεται η εκφορά. Αφού η σορός του τοποθετηθεί μέσα σε ξύλινη λάρνακα-φέρετρο, σκεπασμένη με μυρτιές η άνθη, μεταφέρεται είτε επάνω στους ώμους των στενότερων συγγενών του-είτε πάνω σε άμαξές, αν είναι τιμώμενοι από την πολιτεία άνδρες, όπως οι πεσόντες σε πόλεμο και με την ακολουθία πρώτα των ανδρών και ύστερα των συγγενισσών γυναικών, που συνοδεύουν εν σιωπή τον νεκρό, καταλήγει ΣΤΑ Σήματα , δηλαδή το κοιμητήριο. Επί του τάφου εκφωνούνται λόγοι, επαινετικοί για τον νεκρό και παραμυθητικοί προς τούς περιλειπομένους συγγενείς. Αγαπημένα αντικείμενα του νεκρού όπως π.χ. κράνος η ξίφος κλπ. συναπετίθεντο μετ'αυτού ΣΤΟΝ τάφο, οπωσδήποτε όμως ένα νόμισμα ανάμεσα στα χείλη του, Ο οβολός καλούμενος ΚΑΙ κόλλυβον,  το οποίο ο νεκρός έπρεπε να καταβάλη στον πορθμέα των ψυχών, τον Ερμή (αργότερα τον Χάροντα) που με τον διάπλου της Αχερουσίας λίμνης τους οδηγούσε είς τον Ά-ϊδην (Άδη). Επάνω στον τάφο έκαναν καθαρμούς « με προσφορές από άκρατη σμύρνα (η μύρα) κι από λιβάνι ευωδιαστό ρίχνοντας του ξανθού μελιού σπονδές πάνω στο χώμα » . Στους παρευρισκομένους μοίραζαν τα « κόλλυβα »  , δηλαδή πλακούντες (πλατύ ζυμαρικό, αρτίδιο). Πάνω στον τάφο, οι συγγενείς μπορούσαν να ανεγείρουν επιτύμβιες στήλες η και ταφικά μνημεία, ανδριάντες κλπ. Επί των στηλών αναγραφόταν το όνομα του η της νεκρής με αφιερώσεις τρυφερές, επαινετικές του ήθους κλπ. ΤΑ εναγίσματα Μετα ΤΗΝ Τελετή Της κηδείας ακολουθούσε ΤΟ περίδειπνον, δηλαδή η παράθεση δείπνου για τους συμμετάσχοντες. Τρείς ημέρες (τριήμερα) μετά την εκφορά επισκέπτονταν οι στενοί συγγενείς τον τάφο, Πάνω ΣΤΟΝ οποίο τελούσαν ΤΑ εναγιάσματα , ακολουθούσαν δε τα έννατα (εννιάμερα) , οι τριακοντάδες (30 ήμερα) , τα γενέσια (κατά τα γενέθλια του νεκρού) , και τέλος τα νεκύσια (τα χρονιάτικα από την ημέρα του θανάτου τού) . [ Σε πολλά μέρη της Ελλάδος οι συγγενείς του νεκρού βάζουν κάποιο νόμισμα στην τσέπη του για να πάρει μαζί του, ίσως αυτή η συνήθεια να συνεχίζετε από την αρχαιότητα].  Το αρχαίο κείμενο αναφέρετε αποκλειστικά και μόνο στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, το οποίο αντανακλά στην διαμόρφωση του παγκόσμιου πολιτισμού, ισότητας των δύο φύλων, αξιοπρεπή σεβασμό στο νεκρό, δίνοντας ΚΑΙ ΣΤΟ νεογέννητο ΝΑ έχει ΣΤΟΝ ήλιο Μοίρα , ασχέτως θρησκευτικού δόγματος. Σ.Χ.       Τα αρχαία Ελληνικά ονόματα Τα ονόματα, που επέλεγαν για τα παιδιά τους οι γονείς, εξέφραζαν είτε τη συνέχεια της οικογενειακής παραδόσεως (π.χ. Ξάνθιππος, πατέρας και γιός του Περικλή) είτε την ευλάβεια και ευγνωμοσύνη τους προς τους θεούς (με κατάληξη-δώρος,-δότος, -γένης, κλής,-κυδίδης) είτε την ευχή και την προσδοκία τους να γίνουν στη ζωή τους αυτό, που υποδήλωνε η και υπαινισσόταν το όνομα (π.Χ. Πολύβιος, Αλκιβιάδης, Αλέξανδρος ανίκητος =)   Αρσενικά   Θηλυκά   -Διό : Διόδωρος, Αθηνόδωρος, Θεώδορος, Ερμόδωρος, Απολλόδωρος, Διόδοτος, Ζινόδοτος, Κηφισόδοτος, Αθηνόδοτος, Διογένης, Ερμογένης, Αθηνογένης, -Ηρα :Ηρακλής, Διοκλής, Θεοκλής, Θεμιστοκλής, Αριστοκλής,  -Αριστο : Αριστοτέλης, Αριστοφάνης, Αριστόβουλος, Αρίσταρχος , -Αρχω : Αρχέστρατος, Αρχέλαος, Αρχιμήδης, Αρχίδαμος, -Ανάσσω : Αναξαγόρας, Αναξιμένης, Αναξίμανδρος, Αστυάναξ, -Αλκη : Αλκιβιάδης, Αλκίφρων, Αλκιδάμας, Αλκίνοος, Αλκαμένης, Αλκμαίων, -Άγω : Αγησίλαος, Αγησίπολις, Αγησίστρατος, Αστυάγης, Θεάγης , Αγήνωρ,  -Ανήρ: Ανδροκλής, Ανδρόνικος, Τέρπανδρος, Λύσανδρος, Ανδρέας, -Αγορά : Αγοράκριτος, Αρισταγόρας, Πρωταγόρας, Διαγόρας, Πυθαγόρας, -Δήμος : Δημοσθένης, Δημόκριτος, Δημοφών, Δημόνικος, Δημόφαντος, Δημόδοκος, Δαμοκλής, -Ευθύς :Ευθύφρων , Ευθύδημος, -Ευ : Ευθύβουλος, Ευθυκλής, Εύβουλος, Εύδοξος, Εύμολπος, Εύπολις, Ευκράτης, Ευήμερος, Ευδαίμων, Ευστράτιος, -Θεός :Θεόφιλος, Θεόκριτος, Θεαίτιτος, Θεόδοτος, Θεόπομπος, Θεόδωρος, -Ίππος : Ιππόλυτος, Ιπποκράτης, Φίλιππος, Ξάνθιππος, Μελάνιππος, -Είδος : Αριστείδης, Ανδροκλείδης, Λεωνίδας, Πελοπίδας, Ευμολπίδης, -Κρατώ : Σωκράτης, Λαοκράτης, Αριστοκράτης, Ερμοκράτης, -Κρίνω :Κριτόβουλος, Κριτόλαος, Κρίτων, Θεόκριτος, -Κλέος :Κλεόβουλος, Κλεόνικος, Κλέων, Περικλής, Φιλοκλής, Αριστοκλής, Κλεανδρίδας, Πάτροκλος, -Κύδος : Θουκυδίδης, Φερεκύδης, Κυδαθηναίος, -Λαος :  Λαομέδων, Λαόνικος, Χαρίλαος, Αγησίλαος, Μενέλαος, -Λύκη : Λυκάων, Λυκούργος, Λυκόφρων, Λυκομήδης, -Λύω : Λύσανδρος, Λυσίμαχος, Λυσίστρατος, -Μεδέω : Αλκιμέδων, Λυκομήδης, Λαομέδων, Παλαμήδης, -Νικώ : Νικόλαος, Νικίας, Νίκανδρος, Νικάνωρ, Νικόστρατος, -Ξένος : Ξενοφών, Ξενοκράτης, Ξενοφάνης, Αριστόξενος, -Τιμώ : Τιμολέων, Τιμόθεος, Τιμαγένης, Τιμοκράτης, -Φιλώ : Φιλόλαος , Φιλοποίμην, Φιλοκλής, Φιλάρετος, Φιλοστρατος, Φιλόδημος. Ζηνοβία, Ηροφίλη, Θεοδόρα, Θεανώ, Κλεονίκη, Διοτίμα, Μαρέα, Μελισσάνθη, Οινώνη, Χαρίκλεια, Λαοδίκη, Αίγλη, Αίθρα, Άλκηστις, Αρετή, Αρίστη, Αμυμώνη, Αυρα, Άντεια, Ανθή, Αυγή, Ασπασία, Δαναη, Διώνη, Ζηναϊς, Ζηνόθεμις, Ελένη, Ερασμία, Εριφύλη, Ευάνδη, Ευανθία, Ζωή, Ήβη, Ηλιάνα, Ηλέκτρα, Ησιόνη, Θελξίνοη, Θάλεια, Θέμις, Θάμυρις, Θεώνη, Ιόλη, Ιάνθη, Ιλάειρα, Ίρις, Ισμήνη, Ιφιγένεια, Καλλισθένη, Κλειώ, Λήδα, Λητώ, Λιγύα, Λυκία, Λιδύα, Μύρρα, Μυρτίς, Μελίσσα, Μυρσίνη, Νεφέλη, Νιόβη, Ναυσικά, Οινάνθη, Ολυμπιάς, Ρόδη, Σαπφώ, Σεμέλη, Υακίνθη, Φαίδρα, Φιλία, Φιλησία, Φοίβη, Χάρις κλπ.Ήρα (= η Αέρινη ), Αφροδίτη (= η αναδυθείσα από τους αφρούς), Αθηνά (= η θεία νοεί), Άρτεμις (= η κρατερή),  Δημήτηρ (Δη = Γή μητέρα) ,  Εστία (= η κομίσασα το ιερό ουράνιο φώς στη γη), Μαρέα ( = μητέρα Ρέα) Όχι Μαρία  Ελένη (= η κόρη του Ήλιου) [Με την επιλογί του ονόματος εξέφραζαν και την ευχή για κάτι σπουδέο και υψηλό!]. ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΩΣ ΕΝΝΟΙΑ, ΩΣ ΑΞΙΑ, ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΕΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΔΩΡΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.   Δρ.Παναγιώτης Ι. Κυριακόπουλος Δικηγόρος - Φιλόλογος ΣΥΓΧΡΟΝΗ Εκδοτική Ε.Π.Ε. Σόλωνος120 Αθήνα, Τ.Κ. 10681 http://www.synekdot.gr/

ΠΛΑΚΑ -ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ

Λεπτοκαρυά μια πόλη διάλειμμα, λίγο έξω από την πόλη! Τι υπέροχο μέρος.! Κρίμα που δεν έχουν χρόνο για τις πινακίδες.!

ELENH BITALI--- ANOIXTE TA TRELADIKA

pontiaki genoktonia 1922-genocide

Genoktonia ton pontion (part 1)

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ - PONTOS THE GREEK GENOCIDE HISTOR

Η Γενοκτονία των Ποντίων

Η Γενοκτονία των Ποντίων

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανές δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.
Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.
Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.
Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.

Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.
Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!
Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».
Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.
Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.
Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού

http://www.sansimera.gr/articles/140#ixzz2TiAU1jYY

Σάββατο, 1 Ιουνίου 2013 7:00 μ.μ. TA ΑΤΤΙΚΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ

• Στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης»

• Τα ΑΤΤΙΚΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ που διοργανώνονται για πέμπτη συνεχόμενη φορά, είναι μια σύγχρονη εορτή που συνθέτει το χθες με το σήμερα και αποσκοπεί στο να αναδείξει όλα εκείνα τα στοιχεία που ψυχαγωγούν τον άνθρωπο, παρέχοντας θεραπεία στην ψυχή και στο νου με οδηγό τις κλασσικές Ελληνικές Εορτές προς τιμήν του Θεού Διονύσου. Τα φετινά Αττικά Διονύσια πραγματοποιούνται σε μια ακόμη δύσκολη στιγμή στην ιστορία των Ελλήνων. Όπλο μας για την μόνιμη διαφυγή από την ατομική και συλλογική κρίση που έντονα σήμερα ζούμε, είναι η μεγαλύτερη προσέγγιση και βίωση του προγονικού μας πολιτισμού. Ενός πολιτισμού που μεγαλούργησε στην εποχή του, ανυψώνοντας τον άνθρωπο σε όλες τις πτυχές της ζωής του. Στα Αττικά Διονύσια, οι τιμητικές εκδηλώσεις, οι παρουσιάσεις, τα θεατρικά και τελεστικά δρώμενα, η μουσική και η συνεστιακή μέθεξη, συνθέτουν ένα εορταστικό πλαίσιο το οποίο ο σημερινός άνθρωπος έχει ανάγκη όσο ποτέ, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει να καλλιεργεί και να ολοκληρώνει την κοινωνική του διάσταση σε πείσμα των διχαστικών και ατομικιστικών εποχών.

• 

  
  

  
  

  
  

   Πρόγραμμα εκδήλωσης

  • 
    19:00 Άνοιγμα Θυρών
    
    19:25 Έναρξη
    
    19:30 - Παραμύθι «Αστερίων και Αστραία» - Ένα παραμύθι για δυο ψυχούλες πού αναζητούν η μια την άλλη, στον καινούργιο κόσμο τους.
    
    19:50 - Παρουσίαση πολεμικού Πυρρίχιου Χορού από το Εκπαιδευτικόν Αρχαιοπρεπές Οπλιτικό Άγημα ΛΕΩΝΙΔΑΣ.
    
    20:00 - Έντεχνη Λαϊκή και Παραδοσιακή Μουσική - Μουσικό Σχήμα με το Νεκτάριο Χατζιδάκη, σε έντεχνο και έντεχνο παραδοσιακό πρόγραμμα.
    
    21:00 - Παρουσίαση ατομικής μάχης οπλιτών από το Εκπαιδευτικόν Αρχαιοπρεπές Οπλιτικό Άγημα ΛΕΩΝΙΔΑΣ.
    
    21:15 Διάλειμμα
    
    21:30 - Δρώμενο «ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ» - Ο Τελεστικός Θίασος «ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΥΣ» εμπνέεται απο το πανάρχαιο λατρευτικό δρώμενο του ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΔΕΝΔΡΙΤΗ. Ο μαιναδικός θίασος από ενθουσιώδεις συντρόφους του θεού Διονύσου στεφανωμένους με κισσό, φέροντες θύρσους, καλεί τον Άγριο θεό της ανόθευτης ζωής σε θεία επιφάνεια.

    dionysia.labrys.gr

Γοργώ,η σύζυγος του Λεωνίδα

Η Γοργώ (γεννήθηκε περίπου το 510 π.Χ.) ήταν θρυλική βασίλισσα της Σπάρτης, κόρη του βασιλιά Κλεομένη Α' και σύζυγος του Λεωνίδα των Θερμοπυλών. Από μικρή ηλικία παρακολουθούσε τα δημόσια θέματα και είναι μια σπάνια περίπτωση Ελληνίδας που εμφανίζεται να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας...Ένα από τα πιο παράξενα γνωρίσματα της Γοργούς ήταν το όνομά της. Το όνομα αυτό παραπέμπει στο θαλάσσιο τέρας της ελληνικής μυθολογίας, την Μέδουσα, και ήταν αρκετά τρομακτικό και παράξενο αφού σήμαινε άγρια ματιά. 

Ορφικός ύμνος Εστίας

Ορφικός ύμνος Εστίας

"Ω Εστία βασίλισσα, θυγατέρα του ισχυρού Κρόνου, συ η οποία κατέχεις το μέσον της κατοικίας του αιωνίου μεγίστου πυρός, είθε συ αυτούς εδώ τους ιερούς μύστας να τους αναδείξης κατά τάς τελετάς και να τους κάμης να είναι πάντοτε θαλεροί, πολυευτυχισμένοι ευφρόσυνοι, αγνοί...

συ είσαι η κατοικία των μακαρίων θεών, το ισχυρόν στήριγμα των ανθρώπων συ η αιωνία, η πολύμορφη, η περιπόθητη, η όμοια με χλόην πού σκορπίζεις μειδιάματα, ή μακαρία, δέξου με προθυμίαν αυτές τις θυσίες και φύσηξε μας ευτυχίαν και την υγείαν, πού καταπραύνει τον άνθρωπον."

Ἑστία εὐδυνάτοιο Κρόνου θύγατερ βασίλεια, ἣ μέσον οἶκον ἔχεις πυρὸς ἀενάοιο, μεγίστου, τούσδε σὺ ἐν τελεταῖς ὁσίους μύστας ἀναδείξαις,   θεῖσ᾽ αἰειθαλέας, πολυόλβους, εὔφρονας, ἁγνούς· οἶκε θεῶν μακάρων, θνητῶν στήριγμα κραταιόν, ἀιδίη, πολύμορφε, ποθεινοτάτη, χλοόμορφε· μειδιόωσα, μάκαιρα, τάδ᾽ ἱερὰ δέξο προθύμως, ὄλβον ἐπιπνείουσα καὶ ἠπιόχειρον ὑγείαν.

Η ιστορία του ελληνικού καφέ….

Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες παραλλαγές σε «-τσίνο» και αν κυκλοφορήσουν, η cult γοητεία του ελληνικού καφέ δύσκολα θα ξεπεραστεί. Ίσως γιατί έχει συνδεθεί άρρηκτα με την καθημερινότητα και ενίοτε με την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και η προετοιμασία του έχει πάρει διαστάσεις ιεροτελεστίας.

Ιστορία στη χόβολη

Εκδηλώσεις στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Δίου

 

   ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΚΖ’ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΟΡΕΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΟΡΤΑΣΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΥΧΤΑΣ ΜΟΥΣΕΙΩΝ

* ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 18 ΜΑΙΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

* ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΙΕΡΙΔΩΝ ΜΟΥΣΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

 

  Το θέμα για το φετινό εορτασμό της

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΑ LASER 4,7 Η ΖΩΗ ΜΑΝΙΩΤΗ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

  ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑ

    Το 2013 αποδεικνύεται χρονιά μεγάλων επιτυχιών για την Ιστιοπλοΐα του Ναυτικού Ομίλου Κατερίνης τόσο σε επίπεδο ανάληψης σημαντικών διοργανώσεων όσο και στον αγωνιστικό τομέα.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΑΣ ΕΡΗΜAIOI ΔΡΟΜΟΙ

   

   Μετά το παρασκευασμένο πρόβλημα κρίσης της Ελλάδας μας, από τις οδηγίες των επιφανών ανδρών, μεγαλοπρεπείς ψιττακοί, ανακοινώνουν την συνέχεια των μεγάλων βρώμικων λεωφόρων, αφήνοντας πίσω την ουσία και φέρνοντας σύγχυση στο περιβάλλον και στο ντόπιο κοινωνικό κύτταρο. Αμυδρή η αντίδραση, υπνωτισμένη η κοινωνία μας. Στα έδρανα βασιλεύει η ηλιθιότητα – ασύλληπτο το βεληνεκές της… Συναίνεση και συνενοχή των απίθανων. Κυρίαρχο το ψεύδος και η αηδία συσσωρευμένη. Στοιβαγμένα τα εθελούσια λάθη. 

Τι είναι για την ψυχή το ευγενέστερο;

 ΑΜΛΕΤ: "Ύπαρξη; Ανυπαρξία;  
Ιδού το ερώτημα. 
Τι είναι για την ψυχή το ευγενέστερο; 
Να ανεχτείς βέλη και λιθοβολισμό πρόστυχης μοίρας,
 ή να σηκώσεις όπλο ενάντια σε ωκεανό από βασανιστήρια να τους εναντιωθείς και να τα μηδενίσεις;..

Στον τελικό της Eurovision η Ελλάδα

Στον τελικό της Eurovision που θα γίνει την Κυριακή 19 Μαΐου στο Μάλμε της Σουηδίας θα διαγωνιστεί το ελληνικό τραγούδι «Alcohol is Free» με τον Αγάθωνα Ιακωβίδη και τους Koza Mostra.

Στον αποψινό, δεύτερο ημιτελικό, η Ελλάδα προκρίθηκε τελευταία στη σειρά, κάτι που ενέτεινε την αγωνία. Τέλος καλό, όλα καλά κι έτσι το ελληνικό τραγούδι θα βρεθεί στη λίστα του τελικού του 58ου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovison.

Η ΤΡΟΦΗ ΣΑΝ ΦΑΡΜΑΚΟ

ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ; ΤΡΩΤΕ ΨΑΡΙ Τρώτε άφθονο ψάρι - το ιχθυέλαιο βοηθά στην αποφυγή πονοκεφάλων. Το ίδιο κάνει και το τζίντζερ, το οποίο μειώνει τη φλεγμονή και τον πόνο.  

ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΣΥΝΑΧΙ; ΤΡΩΤΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙ Να τρώτε πολλά γιαούρτια πριν την εποχή της γύρης. Επίσης, τρώτε κάθε μέρα μέλι από την περιοχή σας (τοπικό).

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ; ΠΙΝΕΤΕ ΤΣΑΪ Αποτρέψτε την εναπόθεση λίπους στα τοιχώματα των αρτηριών με κανονικές δόσεις τσαγιού. (πράγματι, το τσάι καταστέλλει την όρεξη και να εμποδίζει το λίπος να εισβάλει... Το πράσινο τσάι είναι άριστο για το ανοσοποιητικό μας σύστημα)!   

Μέλι και κανέλα: o «φόβος» και «τρόμος» των φαρμακοβιομηχανιών ! - Διαβάστε γιατί

Μέλι καὶ κανέλα! Πόσο ὠραῖα ἀκούγεται σὰν ἦχος! Θυμίζει κάτι ἀπὸ τὰ παλαιά, τὰ 
ξεχασμένα. 
Ἀλλὰ εἶναι τόσο ἐπίκαιρον, ἐὰν μάλιστα ἀναλογιστοῦμε πόσο πολὺ μᾶς ἔχουν 
καταστρέψει ...
τὴν ὑγεία μας οἱ τόσες καταχρήσεις καὶ οἱ ἐξωτερικὲς συνθῆκες διαβιώσεως. 
Μέλι καὶ κανέλα… Πανάκεια;

Ο Χυμός του Λεμονιού είναι 10.000 φορές ισχυρότερος από τη Χημειοθεραπεία

 και σκοτώνει 11 ειδών Καρκινογόνα Κύτταρα!

Σας το μεταφέρω απλά. Όσοι είναι του ιατρικού κλάδου ή γνωρίζουν αντίστοιχα, ας τους το μεταδώσουν. Ίσως να υπάρχει αλήθεια και σκοπιμότητα ταυτόχρονα. Οι ωφελιμότητες του λεμονιού. Το λεμόνι, είναι ένα θαυματουργό προϊόν στο να σκοτώνει τα καρκινογόνα κύτταρα. Είναι 10.000 φορές ισχυρότερο από τη χημειοθεραπεία, γιατί δεν το αποδεχόμαστε αυτό; Διότι υπάρχουν οργανισμοί που ενδιαφέρονται να ανακαλύψουν μια συνθετική ουσία, που να τους επιτρέπει να αποκτήσουν κέρδη φανταστικά!
Για αυτό και από τώρα μπορείς προκαταβολικά να βοηθήσεις έναν φίλο που το χρειάζεται, επιτρέποντάς του να πληροφορηθεί ότι του είναι χρήσιμο να πιει χυμό λεμονιού για την πρόληψη της ασθένειας. Η γεύση του είναι ευχάριστη και φυσικά δεν προξενεί τις φοβερές επιδράσεις της χημειοθεραπείας. Και εφόσον έχει την δυνατότητα να το πράξεις, φύτεψε μια λεμονιά στον κήπο σου. Όλα τα μέρη του είναι ωφέλιμα. Την επόμενη φορά που επιθυμείς να πιεις χυμό, ζήτα φυσικό χυμό λεμονιού χωρίς συντηρητικά.  Πόσα άτομα πεθαίνουν ενώ το

«Η νέα γενιά πρέπει να πάρει το μέλλον στα χέρια της».

«Η Ευρώπη χαραμίζει τη νεολαία της» τονίζει σε τίτλο σχολίου του το Spiegel Online. Με αφορμή τη δραστική μείωση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων έναντι της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως καταδεικνύει έρευνα του αμερικανικού ερευνητικού κέντρου Pew, το Spiegel Online υπογραμμίζει: «Οι Ευρωπαίοι χάνουν την...

εμπιστοσύνη τους στην ΕΕ. Και με το δίκιο τους. Ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι ήλπιζαν σε απεριόριστες δυνατότητες. Σήμερα από τα πολλά όνειρα απέμειναν μόνο ερείπια. (…) Η Ευρώπη χάνει μία ολόκληρη γενιά και μαζί με αυτή και την ευρωπαϊκή ιδέα. Γιατί ποιος θα γίνει φορέας της στο μέλλον, αν όχι αυτοί οι νέοι άνθρωποι;», διερωτάται η αρθρογράφος επισημαίνοντας ότι οι πολιτικοί δεν έχουν βρει απαντήσεις στα προβλήματα και ειδικά στα προβλήματα των νέων.

Ο ΝΙΤΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ

"...Μια σύντομη επίσκεψη σ' ένα φρενοκομείο δίνει μια αναμφισβήτητη απόδειξη για το ότι η πίστη κάνει τους ανθρώπους μακάριους μόνο σ' ορισμένες περιστάσεις· για το ότι η μακαριότητα δεν μετατρέπει μια παγιωμένη ιδέα σε αληθή ιδέα, και για το ότι η πίστη δεν κινεί βουνά, αλλά υψώνει βουνά εκεί που δεν υπάρχουν. Σίγουρα η επίσκεψη αυτή δεν θα έπειθε έναν ιερέα· γιατί αυτός δεν δέχεται, από ένστικτο, ότι η αρρώστια είναι αρρώστια, ότι το φρενοκομείο είναι φρενοκομείο. Ο Χριστιανισμός χρειάζεται την αρρώστια όπως ο αρχαίος Ελληνισμός χρειάζεται μια υπεραφθονία υγείας....
Να κάνεις τους ανθρώπους άρρωστους· αυτός είναι ο αληθινός κρυφός σκοπός ολόκληρου του συστήματος των λυτρωτικών μεθόδων της Εκκλησίας. Και η Εκκλησία η ίδια, δεν είναι το καθολικό φρενοκομείο ως έσχατο ιδεώδες; Η γη ολόκληρη ένα φρενοκομείο; Ο θρήσκος άνθρωπος, έτσι όπως τον θέλει η εκκλησία, είναι ένας τυπικός παρακμιακός· η στιγμή, κατά την οποία μια θρησκευτική κρίση καταλαμβάνει έναν λαό, σφραγίζεται πάντα από μια επιδημία νευρικών παθήσεων· ο «εσωτερικός κόσμος» μοιάζει με τον «εσωτερικό κόσμο» του υπερδιεγερμένου και εξαντλημένου· οι «ανώτερες καταστάσεις», που τοποθετήθηκαν από την Εκκλησία πάνω από την ανθρωπότητα ως οι αξίες όλων των αξιών, είναι επιληπτοειδείς μορφές· μόνο τρελοί και αγύρτες ανακηρύχτηκαν άγιοι από την Εκκλησία «in maiorem dei honorem» (εις δόξαν Θεού)... Κανείς δεν είναι ελεύθερος να γίνει χριστιανός· κανείς δεν προσηλυτίζεται στον Χριστιανισμό -πρέπει να είναι αρκετά άρρωστος για κάτι τέτοιο... 
    .

H Άρτεμις (λατινικά Diana)

H Άρτεμις (λατινικά Diana) είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων. Αντίστοιχη της Άρτεμης στη ρωμαϊκή μυθολογία είναι η Ντιάνα, ενώ στην ετρουσκική μυθολογία η θεότητα Αρτούμες.

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς Κωστής Παλαμάς

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς,μηδέ λεβέντες η Όσσα ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι. 

Tο 95% των ασθενειών εξαφανίζονται με την Πυθαγόρεια διατροφή!

Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.

Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».

ΟΡΦΕΑΣ - ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ όσα ήξερα εγώ βρίσκονταν μακριά από τη δική τους αντίληψη»

«Ποτέ δεν επιθύμησα να γίνω αρεστός στους πολλούς. Αφ' ενός, δεν κάθισα να μάθω τι αρέσει στους 

πολλούς·κι αφ' ετέρου, τα όσα ήξερα εγώ βρίσκονταν μακριά από τη δική τους αντίληψη». Επίκουρος:

 (341 π.Χ. - 270 π.Χ.)

Αφροδίτη..Γεώργιος Δροσίνης

Ω, θεά ξενιτεμένη, μελετώντας σε,
Γυρίζει ο νους μου πίσω έναν αιώνα:
Στη νύκτα εκείνη, που αρπαγμένη πέρασες
Μπροστά απ’ τον γκρεμισμένο Παρθενώνα.
Απ’ τα ζητιάνικα κουρέλια γύμνωσαν
Το θείο κορμί σου βέβηλοι κουρσάροι,...
Κι έλαμψες αφρογέννητη και θάμπωσες
Γυμνή, τ’ ολόφωτο αττικό φεγγάρι.

βίντεο: Βάζει το... στρινγκάκι στο παγκάκι!

 
Δεν μπορεί να συμβεί στην καθημερινότητά μας, αλλά αν σας... κάτσει και εκεί που έχετε ξαποστάσει σε κάποιο παγκάκι δείτε δίπλα σας μια καλλονή να φοράει το στρινγκάκι της, μην ξαφνιαστείτε. Προφανώς θα είστε κι εσείς ένα από τα τυχερά θύματα εκπομπής που βιντεοσκοπεί φάρσες για λογαριασμό ιδιωτικού καναλιού της Ρωσίας.
Για δείτε το βίντεο...




http://www.oparlapipas.com

PERIERGAA

Πηγή: diadrastiko: βίντεο: Βάζει το... στρινγκάκι στο παγκάκι! http://diadrastiko.blogspot.com/2013/05/blog-post_6076.html#ixzz2TEsnxays

ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΑ ...

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΝΑΝ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΚΑΙΝ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ...
ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΑ ...
ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ...........
ΚΑΙ ΑΨΗΦΩ ΤΟΝ ΧΑΡΟΝΤΑ ..........
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΝΩΕ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ... 
ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ.... ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΑΞΕΙΔΕΥΤΗ ...
ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ .....ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΑ ΣΤΗ ΓΗ ........
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΛΩΤ ΟΥTΕ ΚΑΙ ΤΟΥ IΑΚΩΒ ..... ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ.... ΤΟΥ ΩΓΥΓΟΥ Μ ΑΤΛΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟ .
.ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ ... ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ ....
ΜΕ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΠΕΛΑΣΓΟ .....
. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑΧ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΒΟΥΔΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΑΧΒΕ ...ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ .......

ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ......... ...............

ANTE ...
KAI ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ .........

H Ναιάδα Νύμφη, και μητέρα όλων των Ελλήνων. 480 π.Χ. Μουσείο Τεχνών Νέας Υόρκης

Ο ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Θεογονία Ησιόδου (μεταφρασμένο κείμενο)

Ας αρχίσουμε το τραγούδι με τις Μούσες τις Ελικωνιάδες που κατέχουν τον Ελικώνα, το ιερό και μεγαλόπρεπο βουνό και χορεύουν με τ’απαλά τους πόδια, γυρ’ από την κρήνη με τους μενεξέδες και τον βωμό του μεγαλοδύναμου γυιού του Κρόνου, και σαν λούσουν τα τρυφερά κορμιά τους στον Περμησσό ή στην Ιπποκρήνη ή στον σεβαστό Ολμειό, στην πιο ψηλή κορφή του Ελικώνα, στήνουν χορούς μαγευτικούς, βάζοντας δύναμη στα πόδια τους. Κι από κει ξεπηδούν μεσ’ τη νύχτα, τυλιγμένες σε πυκνή ομίχλη και πηγαίνουν υμνώντας με πανέμορφη φωνή τον Δία τον Αιγίοχο, την Αργεία την Ήρα τη σεβαστή, τη χρυσοπέδιλη, και την κόρη του Αιγίοχου Δία, τη γλαυκομάτα Αθηνά, τον Φοίβο Απόλλωνα και την τοξεύτρα Άρτεμη, τον αφέντη της γης, τον κοσμοσείστη Ποσειδώνα και τη σεμνή Θέμιδα, την παιχνιδοβλέφαρη Αφροδίτη και τη χρυσοστεφανωμένη Ήβη, την όμορφη Διώνη και τη Λητώ, τον Ιαπετό και τον δόλιο Κρόνο, την Ηώ και τον μέγα Ήλιο, τη λαμπρή Σελήνη και τη Γαία, τον Ωκεανό τον μέγα και τη μαύρη Νύχτα και την ιερή γενιά των αιώνιων άλλων αθανάτων.

Ορσηίς - Η μητέρα των Ελλήνων

Ναιάδα Νύμφη, 480 π.Χ. Μουσείο Τεχνών Νέας Υόρκης

Στην ελληνική μυθολογία η Ορσηίδα (Ορσηίς) ήταν η νύμφη που έμελλε να γίνει η μητέρα όλων των Ελλήνων. Η νύμφη Ορσηίδα παντρεύτηκε το γιο του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, Έλλην...

Ο συγγραφέας Μιχάλης Καλόπουλος (www.greatlie.com) μας διηγείται την παρακάτω ιστορία: 
"Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε Έλληνα, οποιουδήποτε μορφωτικού επιπέδου, οπουδήποτε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ποια είναι η Σάρρα;... αναμφίβολα θα πάρετε έναν τεράστιο αριθμό ικανοποιητικών απαντήσεων. Αν όμως ρωτήσετε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, του πλέον υψηλού μορφωτικού επιπέδου, από δασκάλους μέχρι ακαδημαϊκούς, ποια είναι η Ορσηίδα; (η έρευνα αυτή έγινε τα τελευταία δυο χρόνια από μένα τον ίδιο, σε εκτεταμένο δείγμα)... θα πάρετε όλες της απίθανες απαντήσεις –εκτός απ την πραγματική- ότι η Ορσηίδα… είναι η Προμήτηρα των Ελλήνων!

Αυτή η θλιβερή, καθολική άγνοια των προγόνων μας, είναι και η καλύτερη απόδειξη της απόλυτης ιστορικής αφασίας των ελλήνων! Όχι μόνο δεν ξέρουν ότι έχουν προπάτορά τους τον Έλληνα, τον γιο του Δευκαλίωνα, αλλά ουτε και οι πλέον μορφωμένοι Έλληνες δεν γνωρίζουν, ότι η σύζυγός του Ορσηίδα, είναι η ιστορική μητέρα των Ελλήνων!

Ορφικός ύμνος Αρτέμιδος

Άκουσε με ώ βασίλισσα, κόρη του Διός με τα πολλά ονόματα. Τιτανίδα πού είσαι θορυβώδης, ένδοξος τοξότρια σεμνή, πού λάμπεις εις όλους και κρατείς λαμπάδα, συ ή θεά Δίκτυννα. ή προστατεύουσα τας γεννήσεις, πού προσέρχεσαι βοηθός εις τις ετοιμόγεννες, ενώ ή ίδια αγνοείς τους πόνους του τοκετού...

Τόποι δύναμης

Σύγχρονες μελέτες αποκαλύπτουν τη μυστική σύνδεση ιερών τόπων του αρχαίου κόσμου. Φανερώνουν επίσης ένα μέρος των απόκρυφων γνώσεων που διατηρούσαν τα Ιερατεία,  σχετικά με την Αστρονομία, τα Μαθηματικά, την Ενέργεια και τη Γεωδαισία, με τις οποίες επόπτευαν και καθοδηγούσαν το λαό ορίζοντας τους πλέον κατάλληλους γεωγραφικούς τόπους για την ίδρυση ναών, πόλεων ακόμα και τον καθορισμό πεδίων μάχης.

Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η ακριβής γνώση του ηλιακού συστήματος και των αστερισμών σε συνδυασμό με την γεωγραφική- γεωδαιτική μορφή του χώρου και των ηλεκτρομαγνητικών ρευμάτων που τον διατρέχουν. Κάθε τέτοιος χώρος που βρισκόταν στη διασταύρωση ροών ενέργειας, ξεχώριζε  από ένα ιερό, μια πόλη, ένα μαντείο, ένα βωμό και μεταγενέστερα από ένα εικονοστάσιο ή ένα απλό προσκυνητάρι. Κι αυτά να μην υπήρχαν, ο τόπος θα ήταν στοιχειωμένος, καταραμένος, ιαματικός, τυχερός κλπ.

Γ

ΟΡΦΕΥΣ ΠΡΟΣ ΜΟΥΣΑΙΟΝ

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ MNHMHΣ.