Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Ξέρετε καλά, το ζείτε όπως και εγώ, ότι βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη περίοδο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Η Ελλάδα μας προσπαθεί να κατανοήσει τι συμβαίνει, και να μαζέψει τα συντρίμμια τα απομείναντα, ώστε να περισώσει την συνοχή του κοινωνικού ιστού της. Η παραγωγική μηχανή έχει σταματήσει. Η κατάθλιψη και η οργή είναι παγιωμένες καταστάσεις.
Tο κυρίαρχο ερώτημα είναι: θα αφήσουμε την απαισιοδοξία, την απόγνωση και τον δίκαιο θυμό που έχουμε να μας φέρουν σε κατάσταση απάθειας, μοιρολατρίας και τελικά στην καταστροφή, Εθνική και οικογενειακή; Όχι χίλιες φορές. Αντίθετα θα τα μετατρέψουμε αυτά τα αρνητικά σεδημιουργικότητα. Θα ξαναρχίσουμε να οικοδομούμε τη νέα σύγχρονη Ελλάδα.