Ο Νικόλαος Πλαστήρας υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του νεότερου ελληνικού έθνους – ένας στρατιωτικός με ήθος, ένας πολιτικός με όραμα και ένας πατριώτης με ανιδιοτελή προσφορά. Γνωστός ως «Μαύρος Καβαλάρης», διακρίθηκε για την ανδρεία του στη Μικρασιατική Εκστρατεία, κερδίζοψντας τον σεβασμό ακόμα και των αντιπάλων του, όπως αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στη δήλωση του Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος τον αποκάλεσε άξιο κάθε τιμής.
Μετά την Καταστροφή, ο Πλαστήρας δεν γύρισε την πλάτη στην πατρίδα του. Ανέλαβε την ευθύνη για την εθνική ανασύνταξη και την υποδοχή των προσφύγων, ενώ ως πολιτικός παρέμεινε σταθερός στις δημοκρατικές του αρχές, με σεβασμό στο λαό και χωρίς προσωπικά οφέλη. Έζησε λιτά, δεν πλούτισε από την εξουσία, και πάντα πονούσε για τους απλούς ανθρώπους – τον πρόσφυγα, τον φτωχό, τον εργάτη, τον αγρότη.
Ο Πλαστήρας ήταν από εκείνους τους ηγέτες που δεν επιδίωξαν να γραφτούν στην Ιστορία. Η Ιστορία όμως τον έγραψε – ως παράδειγμα αυταπάρνησης, εντιμότητας και εθνικής ευθύνης. Σήμερα, η μνήμη του παραμένει επίκαιρη, καθώς η Ελλάδα έχει ανάγκη από ήρωες που να υπηρετούν και όχι να εξουσιάζουν.
