Προσωπικές εμπάθειες μικρών ( ανθρώπων )

 Δημόσια τοποθέτηση για τη λειτουργία της επιχείρησής μας και τη διαχείριση ομβρίων υδάτων από σκεπή .

Από το 1974 η οικογενειακή μας επιχείρηση λειτουργεί αδιάλειπτα στην παραλία της Λεπτοκαρυάς, εξυπηρετώντας επισκέπτες, ενισχύοντας την τοπική οικονομία και συμβάλλοντας έμπρακτα στην καθαριότητα και την εικόνα του τόπου. Στα 50 και πλέον χρόνια λειτουργίας, έχουμε μάθει να συντηρούμε τις υποδομές μας, να συνεργαζόμαστε με τις αρχές και να φροντίζουμε καθημερινά τον κοινόχρηστο χώρο μπροστά από το κατάστημά μας χωρίς να επιβαρύνουμε τον Δήμο ούτε με ένα ευρώ.

Το τελευταίο διάστημα, γίναμε αποδέκτες ελέγχου από τη ΔΕΥΑΔΟΛ για την έξοδο νερού από λούκι οροφής — ζήτημα που αφορά σχεδόν όλες τις επιχειρήσεις του κεντρικού δρόμου, καθώς πρόκειται για καθιερωμένο και χρόνια αποδεκτό τρόπο απορροής ομβρίων .

Δεν επιθυμούμε να δημιουργήσουμε ένταση. Όμως έχουμε βάσιμες υποψίες ότι πίσω από την αιφνιδιαστική αυτή κινητοποίηση, κρύβονται προσωπικές εμπάθειες και ενέργειες συγκεκριμένου πρώην στρατιωτικού, που επανειλημμένα έχει επιτεθεί δημόσια σε επαγγελματίες της περιοχής μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook.

Θα θέλαμε να τονίσουμε:

Η επιχείρησή μας τηρεί τους κανόνες, σέβεται τον δημόσιο χώρο και συμβάλλει με κάθε τρόπο στη θετική εικόνα της Λεπτοκαρυάς.

Οι επιχειρηματίες της περιοχής είμαστε αυτοί που ζούμε από τον τόπο και για τον τόπο, με σεβασμό και αγάπη.

Δεν δεχόμαστε να στοχοποιούμαστε επιλεκτικά, ούτε να γινόμαστε αντικείμενο προσωπικών «εκστρατειών» ανθρώπων που, αφού εξασφάλισαν μια άνετη σύνταξη και κατοικία, θεωρούν πως έχουν λόγο για τα πάντα.

Καλή τη πίστει, καλούμε τη ΔΕΥΑΔΟΛ και κάθε αρμόδιο φορέα να αντιμετωπίζει όλους ισότιμα, χωρίς επιλεκτικούς ελέγχους ή αφορμές που στερούνται ουσίας και πλήττουν την τοπική αγορά χωρίς λόγο.

Εμείς, από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε με διαφάνεια, συνέπεια και σεβασμό, όπως κάνουμε επί μισό αιώνα.

Αυτό είναι το αληθινό μέτρο της προσφοράς στον τόπο.

Με εκτίμηση,

Η Διοίκηση της Επιχείρησης Κωνσταντίνος Σ Γιάντσιος 

Λεπτοκαρυά, Ιούλιος 2025

Η ελληνική ψυχή ελεύθερη

 

Του Κωνσταντίνου Σ Γιάντσιου 

Το ελληνικό ασυνείδητο και το οικοσύστημα των Ελλήνων στα βάθη των αιώνων

Υπάρχει κάτι που διατρέχει τους αιώνες και ενώνει τους Έλληνες, ακόμη κι όταν δεν το ομολογούν. Κάτι υπόγειο, που μεταφέρεται όχι μόνο με λόγια αλλά με σιωπές, κινήσεις, τραγούδια, βλέμματα και μνήμες. Το λέμε, ίσως διστακτικά, ελληνικό ασυνείδητο.

Δεν είναι απλώς η συλλογική μνήμη ενός λαού. Είναι μια αρχαία ψυχή που επιβιώνει σε θρύλους, τραγωδίες, ρυθμούς, λέξεις, επιβιώνει ακόμη και στη νοσταλγία των απογόνων. Είναι εκεί όπου συναντιούνται ο Ορφέας και ο Μακρυγιάννης, ο Αισχύλος και ο Ρήγας, ο καημός της ξενιτιάς και η φωνή του ρεμπέτικου. Είναι αυτό που φέρουμε μέσα μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε, αλλά που μας καταλαβαίνει εκείνο.

Αυτή η υπόγεια ροή χρειάζεται ένα έδαφος για να τραφεί. Και το ελληνικό οικοσύστημα, με την ευρύτερη έννοια, είναι το πεδίο όπου ανασαίνει.

Όχι μόνο το οικοσύστημα του Ολύμπου και των νησιών, των ελαιώνων ,- αμπελώνων, και των ακτών. Αλλά και το οικοσύστημα των ελληνικών κοινοτήτων:

Από τον Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα ως το Γιβραλτάρ, από την Αλεξάνδρεια ως την Οδησσό, από τη Μασσαλία ως τη Βοστώνη και τη Μελβούρνη. Παντού όπου Έλληνες κουβάλησαν την ψυχή τους σαν σπίθα, άναψε μια νέα φωλιά του ελληνικού κόσμου. Κοινότητες, σωματεία, ναοί, σχολεία, βιβλία, τραγούδια – μικρά οικοσυστήματα που άνθισαν μέσα στην ξενιτιά και διατήρησαν τον πυρήνα του "είναι Έλληνας".

Είναι μια συνέχεια που δεν μετριέται σε χάρτες αλλά σε σχέσεις, μύθους και βιώματα. Είναι η πολυκεντρική Ελλάδα, που δεν ζει μόνο στο γεωγραφικό της σώμα, αλλά στην καρδιά κάθε ανθρώπου που πιστεύει στον λόγο, στο μέτρο, στην αρμονία και στην ελευθερία.

Το ελληνικό οικοσύστημα στα βάθη των αιώνων είναι ένας κόσμος από φωνές, φύλλα και στίχους. Κι όσο υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται τον Ορφέα, τον Αριστοτέλη, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τη γιαγιά τους στο πέτρινο χωριό, τον ήχο του βιολιού και τον αέρα του Αιγαίου, αυτό το οικοσύστημα δεν θα πάψει να αναπνέει.

    Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που κουβαλούν την Ελλάδα, όχι μόνο σαν έθνος, αλλά σαν μοίρα και μουσική.